Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Έχει πάτρονα στην ελίτ της ελίτ του τόπου. Που του άπλωσε παρασκηνιακά αόρατο δίχτυ προστασίας. Στον κατά τις αστυνομικές αρχές θρασύ και καθ’ ομολογία του δολοφόνο του νεαρού Αυστραλού αναφέρομαι. Άκρα του τάφου σιωπή τα ΜΜΕ την ίδια στιγμή που ασθμαίνουσα η προθεσμία της εκδίκασής του έπνεε τα λοίσθια. Εντός ελάχιστων εικοσιτετραώρων έντρομη η κοινωνία θα υποχρεωθεί να συναντηθεί κατά πρόσωπο με έναν από τους χειρότερους εφιάλτες της. Το ανθρωποειδές που επιβεβαίωσε στην πράξη τον μέγιστο φυσιοδίφη Καίσλερ. Είχε επί λέξει γράψει τα εξής: «Το είδος μας είναι μοναδικό. Όχι μόνον γιατί δολοφονεί τα ομοειδή του δίχως το κίνητρο της πείνας, αλλά γιατί τα εκτελεί δίχως καν έλλογο κίνητρο. Απλώς έτσι!» Από την πρώτη στιγμή το είχα επισημάνει. Πως κάτι εξαιρετικά ασύνηθες συνέβαινε στην περίπτωσή του. Μια συνωμοσία της σιωπής που σε πρώτη φάση δεν τους βγήκε εξ αιτίας της εθνικότητάς τού θύματος. Είχαν ωστόσο γνώση οι φύλακες διάβολοί του. Καιροφυλακτώντας εντόπισαν τους αδύναμους κρίκους των θεσμών. Την τσαλακωμένη από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και τις αδυσώπητες πολιτικές αλλά και επιχειρηματικές εισβολές δικαιοσύνη και τους εσαεί λιμασμένους για εξουσία και χρήμα εργολάβους των ενημερωτικών κηδειών. Τα ΜΜΕ. Τα δεύτερα σιώπησαν η πρώτη παρέλειψε. Γι αυτό και η ενοχή καταλογίζεται εις ολόκληρον και στους δύο. Κατά το δίκαιο, από το πρωτόγονο του Χαμουραμπί ως το αμετάφραστο αλλά καθ’ υποψίαν ερμηνευμένο της Γόρτυνος δωδεκαδέλτου και το θεόπνευστο του Σόλωνα, η παράλειψη έστω και κατά μεταφυσικό τρόπο διατυπωμένη τιμωρείται εξ’ ίσου αυστηρά της δράσης. Δράσης από την οποία ως μη όφειλαν απείχαν οι λειτουργοί της εγκόσμιας δικαιοσύνης. Ουδείς θα ενστερνιστεί την φθηνή αιτίαση της αμέλειας. Επειδή ο μηχανικός νους της Ευελπίδων είναι αλάνθαστος και σφυρίζει έγκαιρα συναγερμό. Το ξέρω καλά. Όπως επίσης όλοι ξέρουν την ιδιότητα του καθ’ ύλη αρμοδίου που αντί να τον αφουγκραστεί σφύριζε ταυτοχρόνως μ’ εκείνον αδιάφορα. (Αζημίως;) Δήθεν ως Γερμανός τουρίστας καταμεσής της κατοχής. Για να αφεθεί του θηριοτροφείου του ελεύθερο ένα άγριο θηρίο. Φλέγομαι από την επιθυμία να μάθω πως θα το εισπράξουν όχι οι γονείς αλλά το Αυστραλιανό κράτος. Για το οποίο τύποις τουλάχιστον και εξ’ όσων γνωρίζω η ζωή έχει ένα μέγεθος που οικονομικά δεν αποτιμάται. Ούτε από τα αμύθητα πλούτη του προστάτη του προστάτη του.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος