Οι νέοι Θεοί κι εμείς


Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης


«Εκτελώ έργο του Θεού
Lloyd Blankfein

Στη μέση της πιο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ενώ η ανεργία καλπάζει και οι προοπτικές για τον επόμενο χρόνο είναι ακόμη πιο δυσοίωνες, όλες οι τράπεζες του κόσμου, αυτές που δημιούργησαν την τεχνητή κρίση, εμφανίζουν κέρδη ρεκόρ. Ο Josef Ackermann της Deutsche Bank προβλέπει για τον μεθεπόμενο χρόνο κέρδη πάνω από δέκα δις ευρώ με παράλληλη αύξηση της ανεργίας κατά μία μονάδα και ανέργους στην Γερμανία πάνω από τέσσερα εκατομμύρια.
Μόνο το τελευταίο τρίμηνο, η αμερικανική Goldman-Sachs ( Βλέπε Der Spiegel, 22.12.09) εμφάνισε κέρδη 3,2 δις δολάρια, μοιράζοντας κατά μέσο όρο από 800.000 έξτρα μπόνους σε όλα τα στελέχη της. Με το δίκιο του, ο πρόεδρός της, ο Lloyd Blankfein, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του «εκτελώ Εργο του Θεού», προκαλώντας την οργή κύκλων της καθολικής εκκλησίας, όχι από συμπόνια προς τους φτωχούς αλλά γιατί πιστεύουν ότι έχουν το μονοπώλιο του θεού.
Τέτοια τεράστια ποσά κερδών, δεν βγαίνουν φυσικά από τις απλές καθημερινές συναλλαγές και τα δάνεια, ούτε τους τα χαρίζει ο θεός. Αυτά βγαίνουν από κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος αφελών επενδυτών-παικτών του χρηματιστηρίου και σε βάρος ολόκληρων κρατών όπως η Ελλάδα. Όταν τραπεζίτες δανείζονται «Τζάμπα Χρήμα» από τις κεντρικές τράπεζες με επιτόκιο 1% και δανείζουν ακόμη και κράτη, πέντε, έξι και εφτά φορές πάνω και οι κυβερνήτες των κρατών με τους προέδρους των κεντρικών τραπεζών να παρακολουθούν άπραγοι, με το αζημίωτο φυσικά, το κερδοσκοπικό παιχνίδι, τότε τι κάνουμε;
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν χάσει την έννοια του μέτρου. Ποιος επιχειρηματίας στην μεταποίηση και στο εμπόριο έχει τέτοια..........
ποσοστά κέρδους; Οι άνθρωποι αυτοί, δίχως να παράγουν υπεραξία, δίχως να παράγουν τίποτα, έχουν ξεπεράσει σε κυνισμό και απληστία ακόμη και τον έμπορο της Βενετίας. Αν τους αφήσουμε, σιγά-σιγά, θα μας πάρουν τις επιχειρήσεις, τα μαγαζιά, τα σπίτια, τα κτήματα στο χωριό, τα σώβρακα, τις κόρες και στο τέλος και την πατρίδα μας.
Αν μείνουμε έτσι παθητικοί, του στιλ «τι να κάνουμε. Μπορούμε να κάνουμε και τίποτα»; Θα επαληθευτεί ο Νίτσε, που προέβλεπε «αυτοί οι νέοι κύριοι της γης, ευτυχισμένοι που τέλειωσε επιτέλους η πάλη των τάξεων θα υποκαταστήσουν το Θεό» και ήδη νιώθουν ότι είναι θεοί.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Εδώ και ένα χρόνο, ο πρόεδρος της παγκόσμιας τράπεζας, ο πρόεδρος του ΔΝΤ, οι πρόεδροι κεντρικών τραπεζών αλλά και πολλοί κερδοσκόποι τραπεζίτες, σε άρθρα τους δηλώνουν ανήσυχοι για τυχόν κοινωνικές εκρήξεις. Είναι το μόνο που τους τρομάζει. Ενας από τους πιο σοβαρούς λόγους για να μην ασκήσουν ακόμη μεγαλύτερη πίεση στα εισοδήματά μας και στη χώρα μας, είναι ακριβώς αυτός ο φόβος. Τρέμουν με την ιδέα ότι μπορεί να προκληθεί μια κοινωνική έκρηξη σε μια χώρα της ΕΕ, που θα αποτελέσει φαινόμενο ντόμινο και σε άλλες χώρες και τότε θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Αντί να καθόμαστε και να μοιρολογούμε εκ των προτέρων για τον ορατό θάνατο του εμποράκου και του δικού μας, και αν δεν έχουμε το κουράγιο να κατέβουμε σε διαδηλώσεις, ας μην φωνάζουμε τουλάχιστον ότι κάποιοι όπως του ΠΑΜΕ κλείνουν τους δρόμους. Οι δρόμοι, για όσους τουλάχιστον μπορούν και βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, είναι ήδη κλειστοί εδώ και καιρό για τα παιδιά μας. Οι κινητοποιήσεις κάνουν καλό και στην ελληνική κυβέρνηση γιατί είναι πλέον το μοναδικό όπλο της σε περαιτέρω πιέσεις από τους διεθνείς κερδοσκόπους και τους υπηρέτες τους στις Βρυξέλλες. Ξέρετε κανένα άλλο όπλο άμυνας στην κατάσταση που είμαστε;

.