Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΕπιδερμικό κνησμό στο πολιτικό λούστρο των υποψηφίων αρχηγών της ΝΔ θα επιχειρήσω άπαξ δεδομένου ότι: Ένα πληθυσμιακά ισχυρότατο τμήμα του λαού εξακολουθεί μαζοχιστικά να ενστερνίζεται τις ιδεολογικές και πολιτικές ακροβασίες της συντηρητικής παράταξης Η καθ’ εικόνα και ομοίωση του απεχθούς Κωσταντίνου Μητσοτάκη υποψηφία κ . Ντόρα Μπακογιάννη θηρεύει κατά δήλωσή της ψήφους από τα αδέσποτα κοπάδια ψηφοφόρων, που βόσκουν σε ένα επιστημονικής φαντασίας πολιτικό λιβάδι. Εφεύρημα του παντελώς εξαφανισμένου ομοϊδεάτη της Κωστανίνου Σημίτη. Μεσαίο χώρο τον καλούσαν προκειμένου να κολακέψουν όλα τα μικροαστικά «εγώ» των ελλήνων που υποτίθεται πως τον παροικούσαν. Μόνο που έστω και αν προ εικοσιπενταετίας και καθ’ υπόθεση εργασίας δεχτούμε πως αυτός μεταφραζόταν στατιστικά σε έναν «Χ» αριθμό, αρχής γενομένης του πατρός της, ξεκίνησε η συστηματική αποψίλωσή του. (1991 νόμος Σιούφα.) Για να εξακολουθήσει την κουρά του (1997-2002 νόμοι Ρέππα), ο πολιτικά (αν όχι και ποινικά), ενεχόμενος στα μεγαλύτερα σκάνδαλα από καταβολής του ελληνικού κράτους, Κώστας Σημίτης. (Χρηματιστήριο, ολυμπιακά έργα,
siemens, εξοπλισμοί, Mall, απαξίωση των ΔΕΚΟ και ξεπούλημά τους). Ώσπου εξανεμίστηκε πλήρως κατά την επέλαση των κυβερνήσεων Καραμανλή. Τον πήρε και τον σήκωσε ο νεοφιλελεύθερος τυφώνας για να τον αποβάλει της «μεσαίας» ονείρωξής του και να τον προσγειώσει ανώμαλα στην άγονη γη των νεόπτωχων. Αποτρόπαιο γεγονός που συνέβη αθόρυβα χάρις στην υπερήφανη ελαφρότητα του μικροαστικού του «είναι» και στο ότι δεν διαδραματίστηκε μαζικά και εν μία νυκτί.. Για να εγκαταλειφθεί στην περιφρόνηση των πάντων. ΜΜΕ, Κυβέρνησης, Εθνοπατέρων, Επιχειρηματιών.( δεν έχει εισόδημα άρα δεν είναι καταναλωτής ούτε ψηφοφόρος). Ε, λοιπόν στο όνομα αυτού του ανύπαρκτου πληθυσμού ομνύει σήμερα η κ. Ντόρα Μπακογιάννη για την κατάκτηση του αρχηγικού θρόνου. Ως πλανόδια πωλήτρια φρούδων ελπίδων. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της πολιτικής απάτης, διερωτώμαι πως αλλιώς χαρακτηρίζεται.Στον αντίποδά της ο Αντώνης Σαμαράς.
Εκ της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Μεσσηνίας, ορμώμενος και μέσω των οικονομικών σπουδών τού «Άμχερστ» (συμφοιτητής των Γιώργου Παπανδρέου Στέφανου Μανουηλίδη και του διεθνούς φήμης φωτογράφου, ζωγράφου, γλύπτη και εικαστικού Φίλιππου Τσιάρα) και ατυχώς στην Νέα Δημοκρατία καταλήξας, διέγνωσε με ..........ακρίβεια ηλεκτρονικής πυξίδας τον τερματικό προορισμό των δραπετών του κόμματός του, αλλά και την πολιτική θέση των ερειπίων από το τείχος διαφυγής τους. Την πασπάλισε έτσι με τον ψευτο-σοβά του «κοινωνικού» φιλελευθερισμού πιστεύοντας έωλα πως: Κατά τον τρόπο αυτό θα κρατήσει πολιτικά δέσμιους τους εναπομείνατες στην πολιτική φυλακή της παράταξής του και συνάμα θα κάνει και πάλι ελκυστική την πρόσοψή της στους περιοίκους. Για να αποδειχτεί ότι κανείς από το επικοινωνιακό του επιτελείο δεν συλλογιέται πολιτικά. Ο όρος «φιλελευθερισμός» που από μοναχός παραπέμπει ευθέως σε κοινωνική ζούγκλα, έχει ήδη άρρηκτα συνδεθεί με την οικονομική ασυδοσία. Αυτή που μόνο σε μια πενταετία επέβαλλε μια σειρά από αντεργατικές πολιτικές και προκάλεσε τα δυσώδη σκάνδαλα των οποίων το τίμημα καλείται ο λαός να καταβάλει αιματηρά.. Και δεν σώζεται δια της προσθήκης του «κοινωνικού». Μπορεί οι χλιδάτοι θρόνοι των managers να επινοήθηκαν και να πληρώθηκαν από τα golden boys του Σημίτη, αλλά και επί των ημερών του καραμανλικού νεοφιλελεύθερου κανιβαλισμού δεν χήρεψαν. Αντιθέτως. Τη συναινετική σιωπή του κ. Σαμαρά έζησαν και βασίλεψαν. Απόδειξη πως για τους πάσχοντες από πολιτική αχρωματοψία, η διαφορά που για τους υπολοίπους εστιαζόταν στο χρώμα των πράσινων ταγιέρ ή των γαλάζιων γραβατών, ήταν δυσδιάκριτη. Τους έμοιαζαν όλοι πολιτικά δίδυμοι. Και να ωστόσο που η απραξία του αυτή προστίθεται στις αμετακίνητες εθνικές του θέσεις και τού πιστώνεται σήμερα θετικά από τους οπαδούς της παράταξής του, οι οποίοι: Εισπράττουν την καπιταλιστική οικονομία ως τζόγο. Κι αν μια στο δισεκατομμύριο τους κάτσει??? Καβάλησε έτσι ο Αντώνης πάνω στ’ άλογο του συγκριτικού πλεονεκτήματος ενός άμωμου διαχειριστικά Νεοδημοκράτη πατριώτη που θα τους δώσει την ευκαιρία να τους… κάτσει!!!! Όμως αν η αρχηγία… «κάτσει» κι εκείνου θα είναι κίνδυνος θάνατος για το επίσης νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ. Επειδή στις επόμενες εκλογές μεταξύ μιας νόθας (ΠΑΣΟΚ) και μιας γνήσιας (ΝΔ) δεξιάς η επιλογή του αστού ψηφοφόρου θα είναι αβίαστα μία. Η γνήσια του Αντώνη Σαμαρά..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik
@otenet.gr