Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Κουβέντες του Καφενείου .
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι κατέχουν την μαγική συνταγή με την οποία θα μετατραπεί η Ελλάδα από την μια μέρα στην άλλη σε προηγμένη Ευρωπαϊκή χώρα . Δεν είμαι ούτε και από αυτούς που πιστεύουν ότι όλα τα μέλη όλων των κυβερνήσεων μας διαχρονικά ήταν ανίκανοι , διεφθαρμένοι , απάτριδες , άρπαγες ή ανόητοι . Τα προβλήματα βέβαια στην γενική τους μορφή είναι διεθνή και είναι προβλήματα σύμφυτα με το σύστημα . Mα διάολε και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν το ίδιο σύστημα χωρίς να έχουν το χάλι μας .Το πρόβλημα όπως εμφανίζεται ειδικά στην Ελλάδα είναι πολυδιάστατο με πολλές μεταβλητές παραμέτρους και δεν επιδέχεται συμπτωματική αντιμετώπιση .
Διακρίνω στη ρίζα της κακοδαιμονίας μας , σε κάθε έκφανση της ιδιωτικής και της δημόσιας ζωής μας , αυτό που έχω γράψει και έχω πει άπειρες φορές δηλαδή την έλλειψη παιδείας . Μόνο η σωστή παιδεία σε βάθος χρόνου μπορεί να διορθώσει τα πράγματα . Μία παιδεία που θα διδάξει πιστικά στο λαό , τις αξίες και τις αρετές που πρέπει να διέπουν τις σχέσεις των μελλών μιας κοινωνίας για να ζουν αρμονικά τα μέλη της . Η γνώση και οι άλλες αρετές οικοδομούν την ευτυχία του ατόμου μέσα σε υγιείς κοινωνίες , όπως δίδασκαν αρχαίοι Έλληνες . Μέχρι να αντιληφθεί ο άνθρωπος , τα μεγάλα ατομικά οφέλη που θα προκύψουν για τον ίδιο , μέσα από τον αγώνα του για την προστασία των συμφερόντων του συνόλου , θα σύρεται σαν αναλώσιμο , στα χέρια των μεγάλων συμφερόντων, επιδιώκονταν μόνο το ατομικό του συμφέρον . Ο άνθρωπος από ένστιχτο φροντίζει για τον εαυτό του και τα παιδιά του και είναι πολύ δύσκολο , σχεδόν αδύνατο , να του εξηγήσεις πως εάν νοιάζεται και τα παιδιά των άλλων σαν τα δικά του παιδιά , μακροπρόθεσμα αυτό θα αποβεί υπέρ των δικών του παιδιών .Το να τα θέλω όλα για τον εαυτό μου είναι μέρος των ενστίκτων μου και δεν χρειάζεται να με εκπαιδεύσουν σε αυτό , το να νοιάζομαι όμως και να προσφέρω στους άλλους αντλώντας από αυτό ευτυχία είναι αρετή που απαιτεί υπόβαθρο σοβαρής σε βάθος παιδείας και δεν αναπληρώνεται από υπεσχημένους παραδείσους .
Η κουβέντα που άνοιξα είναι μεγάλη , συζητήσεις όμως και πολύ περισσότερο οι ...........
εφαρμογές που θα αποβλέπουν στη δημιουργία ενάρετων πολιτών θέλουν χρόνο , πολύ χρόνο και χρόνος τώρα τουλάχιστον δεν υπάρχει !
Για αυτό :
Στη νέα κυβέρνηση στην οποία εναπόθεσα όπως έγραφα προεκλογικά , λόγω της μεγάλης ηλικίας μου , τις τελευταίες μου ελπίδες , θα δώσω μιά πρακτική συμβουλή που μπορεί να έχει σχετικά σύντομα χειροπιαστά αποτελέσματα . Οι θεσμικοί παράγοντες και οι συνταγματολόγοι αν θελήσουν ας κάνουν τις παρεμβάσεις που απαιτούνται.
Νομικός δεν είμαι αλλά σαν πολίτης είμαι βέβαιος ότι από το νομικό μας σύστημα λείπει και πρέπει να συμπληρωθεί ένα άρθρο , νομοθετικό ή συνταγματικό δεν ξέρω , που θα ορίζει ότι .
ΑΡΘΡΟ ΜΟΝΟ
1. Όλα τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν διοίκηση ευθύνονται ακόμα και με την ατομική τους περιουσία γιά κάθε βλάβη του δημόσιου συμφέροντος η οποία θα προκληθεί από πράξεις ή παράλειψη τους κατά την άσκηση των καθηκόντων των και στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους .
2. Τα πολιτικά πρόσωπα υποχρεούνται να δηλώνουν και να δημοσιεύουν με την έναρξη και την λήξη κάθε βουλευτικής περιόδου όλη την κινητή και ακίνητη , ατομική και οικογενειακή περιουσία τους . Περιουσιακά στοιχεία που δεν αναφέρονται σε αυτές τις δηλώσεις τους περιέρχονται αυτομάτως στο δημόσιο . Κάθε μεταβολή αυτών των περιουσιακών στοιχείων πρέπι να δικαιολοογείται .
3. Καμία παραγραφή δεν χωρεί για τα αδικήματα των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου .
Πιστεύω ότι τότε οι με υστεροβουλία και ιδιοτέλεια πολιτευόμενοι θα πάψουν να μας παρέχουν τις υπηρεσίες τους και θα ψάξουν για άλλη δουλειά .
Λεωνίδας Ορφανουδάκης