Γράφει ο DaemonΤα μηνύματα της Ντόρας στο Συνέδριο της ΝΔ
Τέσσερις άξονες διαπέρασαν την ομιλία της υποψήφιας προέδρου της ΝΔ Ντόρας Μπακογιάννη στο Συνέδριο του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που προσδιορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη στρατηγική της από τώρα μέχρι την ημέρα των εσωκομματικών εκλογών:
Άξονας πρώτος: Όραμά της είναι η μεγάλη παράταξη, που θα κινείται με τα νάματα του Καραμανλισμού. Σε αυτήν επένδυσε μεγάλο μέρος της ομιλίας της η υποψήφια πρόεδρος της ΝΔ. Μίλησε για τη διπλή διεύρυνση προς τα δεξιά και προς το κέντρο. Αναφέρθηκε στην προστιθέμενη αξία των έξι προέδρων της Νέας Δημοκρατίας, ονομαστικά για τον καθένα, προβάλλοντας τη συνεχή και αδιατάρακτη παρουσία της στο κόμμα, προφανώς σε αντίθεση με τον βασικό της αντίπαλο Αντώνη Σαμαρά. Σε αυτό τον άξονα εντάσσεται και η προσωπική της αναφορά προς το τέλος της ομιλίας της. Αξίζει να υπογραμμίσουμε την ..........
αναφορά της στη νίκη της Ελλάδας στο Βουκουρέστι, όταν κάναμε ως χώρα την θέση μας για το σκοπιανό επίσημη θέση του ΝΑΤΟ.
Άξονας δεύτερος: Ταύτισε την υποψηφιότητά της με την επιστροφή της ΝΔ στην «κυβερνησιμότητα». Άσκησε κριτική στη σημερινή Κυβέρνηση για πτυχές της πολιτικής της που ήδη προδιαγράφουν τα αδιέξοδα (π.χ. λιμάνι Πειραιά) και έκλεισε την αναφορά της στην κυβέρνηση με το σύνθημα «τελειώνει το πάρτι, σύντροφοι». Σε αυτό το σημείο επανέλαβε τις θέσεις που εξαρχής έχει προβάλει, καθώς φαίνεται ότι έχει επιλέξει να επενδύσει στην ιδιότητα της «αυριανής πρωθυπουργού» ως κριτηρίου που θα βαρύνει στην κρίση των εκλογέων της 29ης Νοεμβρίου. Είναι πολύ σημαντική η προσωπική αναφορά της: Όποια μάχη έδωσα, την κέρδισα, είπε. Στην Ευρυτανία, στο Δήμο Αθηναίων, στην Α! Αθήνας. Το μήνυμα προς όλους είναι σαφές…
Άξονας τρίτος: Έδειξε ότι εκφράζει τη συνέχεια της Νέας Δημοκρατίας. Μίλησε για τη σχέση της με την κομματική βάση χρησιμοποιώντας τη φράση «ένα νήμα που δεν κόπηκε ποτέ», και υπογράμμισε ότι βρέθηκε πάντα δίπλα στον Κώστα Καραμανλή. Είναι προφανές ότι τόσο η Μπακογιάννη όσο και ο Σαμαράς (και ο Ψωμιάδης) συναγωνίζονται σε «καραμανλισμό», καθώς η εικόνα του απερχόμενου προέδρου της ΝΔ είναι εξαιρετικά ισχυρή και δημοφιλής στις τάξεις των εκλογέων.
Άξονας τέταρτος: Οι αξίες της υποψηφιότητας προβλήθηκαν καλύτερα από τις προηγούμενες ομιλίες της Ντόρας Μπακογιάννη. Μίλησε για μια Ελλάδα καινοτομίας και δημιουργίας. Έκανε ένα βήμα παραπάνω σήμερα, μιλώντας για το ότι η αυριανή (της) Κυβέρνηση θα συγκρουστεί με όλες τις αδυναμίες που παράγουν αδιαφάνεια στην κοινωνία. Τόνισε την ανάγκη της εθνικής αυτογνωσίας και υποστήριξε «εθνικό είναι το αληθές».
Συμπερασματικά, η Ντόρα Μπακογιάννη ξεδιπλώνει προσεκτικά τις διάφορες πτυχές της πολιτικής της πλατφόρμας και συγχρόνως, σε κάθε της ομιλία, επιλέγει να απαντά σε όσα ακούγονται σε βάρος της υποψηφιότητάς της: Για τη θέση της σε κρίσιμα εθνικά θέματα, προέβαλε το Βουκουρέστι. Για την ταύτισή της με ακραίες πολιτικές του παρελθόντος, απάντησε με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Για τη δυναμική Σαμαρά, απάντησε ότι η ίδια κέρδισε κάθε μάχη που έδωσε μέχρι τώρα.
Τελικό συμπέρασμα: Επιτέλους, η Νέα Δημοκρατία άρχισε να μιλάει πολιτικά!-
Ο Σαμαράς στο Συνέδριο της ΝΔ επένδυσε στην ελπίδα
Ακούγοντας την ομιλία Σαμαρά στο Συνέδριο της ΝΔ, αμέσως μετά από εκείνη της Μπακογιάννη, ο προσεκτικός ακροατής καταλήγει στο ότι πράγματι οι δυο υποψήφιοι εκφράζουν στο εσωτερικό της ίδιας παράταξης, διαφορετικούς δρόμους.
Ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε βάρος στη στρατηγική της ιδεολογικής αποενοχοποίησης για την ελληνική κεντροδεξιά, μέσα από τη διατύπωση «της ιδεολογικής μας ταυτότητας», ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του έδωσε πολλές φορές το δικό του νόημα στην έννοια του κοινωνικού φιλελευθερισμού, την οποία χαρακτήρισε εξέλιξη του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Υπογράμμισε επίσης ότι «όποιος κερδίσει τη μάχη των ιδεών, κερδίζει και τη μάχη της πολιτικής». Πόσοι τον κατάλαβαν από τους επιφανείς ΝεοΔημοκράτες, δεν ξέρω…
Ο Σαμαράς απάντησε στην «κυβερνησιμότητα» την οποία προέβαλε η Μπακογιάννη, εξαπολύοντας επίθεση στην κυβέρνηση για σειρά χειρισμών της όπως οι κίνδυνοι που προκύπτουν για τους αγωγούς και για το λιμάνι του Πειραιά, για τη συμπεριφορά της στα παιδιά των stage, καθώς και για την πρόθεσή της να αυξήσει τους εμμέσους φόρους, πράγμα που θα πλήξει κυρίως τους μικρομεσαίους. Επίσης, η αναφορά του σε προσωπικότητες όπως ο Ελύτης, ο Λεντάκης, ο Μιτεράν και η Θάτσερ είχαν ως στόχο να τονώσουν την εικόνα του ως υποψήφιου πρωθυπουργού.
Σε μια προσπάθεια σύνδεσης της «δικής του» Νέας Δημοκρατίας με την κοινωνία, προέβαλε την έννοια της αειφορίας ως αντίβαρο στην πράσινη ανάπτυξη του Γιώργου Παπανδρέου, έκανε κριτική στην άνευ όρων παγκοσμιοποίηση κι επανέλαβε την αντίληψή του για μια Ευρώπη των εθνών, των κρατών και των λαών.
Στα αμιγώς κομματικά η αντίληψή του είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι ετοιμοπόλεμη μετά το καλοκαίρι του 2010, αφού προανήγγειλε νέο Συνέδριο τον Μάρτιο του 2010 που θα αποσαφηνίσει στρατηγικές, πολιτικές και ανανέωση σε πρόσωπα. Αντίθετα η Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε για «μόλις λίγες εβδομάδες» που θα χρειαστεί για να ασκεί ουσιαστική αντιπολίτευση.
Ο Σαμαράς επίσης πήρε διακριτές αποστάσεις από συμπεριφορές που πλήγωσαν την παράταξη, στρεφόμενος εναντίον της αντίληψης Βουλγαράκη ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό». Ο Σαμαράς είπε χαρακτηριστικά ότι «ένας πολίτης αρκεί να είναι νόμιμος. Ένας πολιτικός πρέπει να είναι και ηθικός». Διατύπωσε ρητά τη θέση του υπέρ του δημόσιου ήθους ως προϋπόθεση για πολιτική αποτελεσματικότητα. Σε αυτό το κεφάλαιο να σημειώσουμε ότι αναφέρθηκε στον ελληνικό κοσμοπολιτισμό ως σύνδεση παραδοσιακών αρχών και σύγχρονων φιλελεύθερων ρευμάτων.
Τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς επιχείρησε να διαφοροποιηθεί από τη Ντόρα Μπακογιάννη με μια σειρά αναφορών όπως «επιλέξτε ποιος θα μπορούσε να πει όχι σε ένα νέο Σχέδιο Ανάν», ενώ παρομοίωσε τη Ντόρα Μπακογιάννη με τη Χίλαρι Κλίντον και τον εαυτό του με τον Μπαράκ Ομπάμα.
Στα ασθενή του σημεία συγκαταλέγονται οι αναφορές μόνο σε δυο από τους προηγούμενους προέδρους της ΝΔ (Κωνσταντίνο Καραμανλή κι Ευάγγελο Αβέρωφ) και, φυσικά, στον απερχόμενο πρόεδρο Κώστα Καραμανλή. Ασθενές του σημείο είναι και η επαναλαμβανόμενη αναφορά του σε «νέα Μεταπολίτευση» χωρίς να εξειδικεύει τι εννοεί.
Το βέβαιο είναι ότι ο Σαμαράς επιλέγει να απευθυνθεί στο εσωκομματικό ακροατήριο με όρους κοινωνίας, κι αυτό κάνει την πολιτική συζήτηση που, επιτέλους, ξεκίνησε στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.-
Τα Πράγματα