Γράφει ο Νίκος Μόσχοβος«Όπου ακούς μεγάλα λόγια «κράτα» μικρό καλάθι», λέει ο θυμόσοφος λαός. Η σοφία της συγκεκριμένης λαϊκής ρήσης αντικατοπτρίζει απόλυτα και το σκηνικό της προεκλογικής περιόδου για τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου.
Η φετινή εκλογική «μάχη» δεν θυμίζει τίποτα από όσα ζήσαμε σε προηγούμενες προεκλογικές αναμετρήσεις. Οι περισσότεροι από τους πολίτες φαίνεται ότι σήμερα «στέκουν βουβοί» απέναντι στα συνθήματα και στις εξαγγελίες των εκπροσώπων των κομμάτων.
Η γενική αίσθηση είναι σαν ο κόσμος να έχει αισθανθεί πλέον πως τα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις απέχουν πολύ από την πρακτική εφαρμογή και στο πεδίο της πολιτικής. Όπως συμβαίνει, άλλωστε, με την εφαρμογή της κάθε θεωρίας, όταν αυτή εφαρμόζεται ή δοκιμάζεται στα πεδία της ζωής ή της επιστήμης.
Η «βουβαμάρα» των πολιτών δεν είναι κάτι το καλό. Τουναντίον, θα έλεγα ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν φέρνει τίποτα το καλό για το κοινωνικό σύνολο- γενικότερα- αφού η αποστασιοποίηση του κάθε ατόμου από τα πολιτικά δρώμενα, λόγω της επικρατούσας κομματικής πρακτικής, στερεί την κοινωνία από θέσεις, απόψεις, καθώς και υλοποιήσεις.
Δεν ξέρω , μάλιστα, πόσοι από τους πολίτες έχουν διαβάσει κι εμβαθύνει στα προγράμματα των κομμάτων, που διεκδικούν πάλι την ψήφο μας. Πιστεύω, όμως, ότι οι ..........
διαβασμένοι ψηφοφόροι αποτελούν μια ελάχιστη μειοψηφία μέσα στην κοινωνία και σε ετούτο τον τόπου, που γέννησε πολλά.
Την ίδια στιγμή παρατηρείται κι ένα άλλο φαινόμενο στην κοινωνία και το οποίο είναι απόρροια της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης με πολλούς από τους πολίτες να έχουν πιστέψει, πλέον, ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο για αυτούς.
Η αντίληψη αυτή «γεννά» κάτι το χειρότερο. «Γεννά» ανθρώπους γεμάτους από απογοήτευση και χαμένα όνειρα, που δεν έχουν να περιμένουν τίποτα πλέον να αλλάξει στη ζωή ή στη καθημερινότητα.
Πρόκειται, δηλαδή, για ανθρώπους, που «αφήνουν τον χρόνο να κυλά» και πλέον δεν πιστεύουν στην καλυτέρευση της ζωής τους, αλλά είναι πεπεισμένοι ότι η διαχείριση της καθημερινότητας είναι το μόνο, που τους απομένει να κάνουν.
Και μια τέτοια αντίληψη είναι απείρως ότι το πιο χειρότερο για μια κοινωνία, που «καταθέτει» αμαχητί τα πάντα. Για να μην παρεξηγηθούμε, πάντως, δεν προτείνω κανενός είδους επανάσταση, γιατί πιστεύω ότι οι αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων έρχονται από τα πιο μικρά πράγματα κι ύστερα «πηγαίνει» ο καθένας από εμάς στα αντίστοιχα μεγάλα.
Η ζωή, λοιπόν, δεν αλλάζει μονομιάς κι ούτε προχωρά, όποτε το θέλουμε εμείς οι ίδιοι ως πολίτες , αλλά αυτή μεταμορφώνεται, όταν ο κόσμος δραστηριοποιείται. Είναι η δοκιμασμένη οδός, που δεν θα απογοητεύσει ποτέ κανέναν από εμάς, γιατί η προσπάθεια πάντοτε κάτι καλό θα φέρει.
Το ίδιο, θα πρέπει να κάνουμε όλοι στις φετινές εκλογές. Να διαβάσουμε προγράμματα και θέσεις.
Να συγκρίνουμε απόψεις κι ύστερα με βάση την ιδιοσυγκρασία να ψηφίσουμε τους κατάλληλους, στους οποίους θα πρέπει να υπενθυμίζουμε πάντοτε πως έχουν και την ευθύνη απέναντι στους ψηφοφόρους για την επίλυση των προβλημάτων.
Τυπολόγος