Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
50 χρόνια Asterix, σίγουρα μας έρχονται παιδικές θύμισες στο μυαλό από το αγαπημένο μικρό και ανυπότακτο Γαλατικό χωριό. Ο ήρωας είναι ο Asterix, τις βρώμικες δουλειές τις κάνει ο Obelix, αλλά αρχηγός είναι ο Majestix, αυτή είναι η αρμονία του μικρού Γαλατικού χωριού, δεν θέλουν όλοι να γίνουν αρχηγοί.
Στην Ελληνική κοινωνία όμως;
Όλοι μας μιλάμε για αρχηγικά κόμματα, και έχουμε δίκιο, μήπως όμως πρέπει να δούμε και πόσο αρχηγική είναι η κοινωνία μας; Πόσο αρχηγικός είναι ο καθείς εξ ημών στις καθημερινές μας κοινωνικές σχέσεις;
Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού, όπως θα έλεγαν και οι κοινωνικοί κονστρουκτιβιστές, είναι θέμα αντιλήψεων και νορμών.
Θέλετε ένα παράδειγμα; Όλοι μας εξαπολύουμε μύδρους ενάντια των πελατειακών σχέσεων, όλοι μας ζητούμε την αξιοκρατία, αλλά μπορούμε να την δεχτούμε; Μπορούμε να δεχτούμε ότι σε ένα καθεστώς αξιοκρατίας θα αξιολογηθούμε όλοι;
Είμαι σίγουρος ότι θα απαντήσετε ναι, η καθημερινή μας πρακτική δείχνει το αντίθετο.
Η πληγή των πελατειακών σχέσεων βρίσκεται σε εμάς τους ίδιους, εμείς τις αποζητούμε, εμείς τις συντηρούμε, εμείς προσαρμόζουμε και τα κόμματα, τα οποία φυσικά και δεν θέλουν να κάνουν αλλιώς, σε αυτές.
Ό μέσος Έλληνας που συμμετέχει σε ένα κόμμα το ........
κάνει για να έχει μία ρήτρα ανταπόδοσης, ένα μέσον, έναν γνωστό ρε αδερφέ για τη δύσκολη στιγμή. Στα αστικά κόμματα ή στα μετανεωτερικά κόμματα αστικής οργάνωσης, όπως είναι κατά κάποιο τρόπο η Ν.Δ., η ροή αυτή ελέγχεται, με το χειρότερο βέβαια δυνατό τρόπο, με τους κομματάρχες, αλλά ελέγχεται.
Τι γίνεται όμως σε ένα κόμμα εξουσίας που έχει μία Λενινιστική οργανωτική μορφή όπως το ΠΑΣΟΚ;
30.000 αιτήσεις για Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς και Γενικούς Γραμματείς των Περιφερειών. 30.000. 30.000 χιλιάδες άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν τα προσόντα για αυτές τις θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού.
Πολλοί δεν είναι για 88 θέσεις; Αν είναι πολλοί; Φυσικά, το χειρότερο βέβαια είναι ότι οι περισσότεροι έστειλαν το βιογραφικό τους για να είναι στα υπόψη και για άλλες θέσεις. Να βολευτούμε και ας είναι και Σύμβουλος.
Το χειρότερο όλων είναι ότι κάθε μέρα διαπιστώνει ο καθένας από εμάς ότι αιτήσεις έχουν κάνει άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα τυπικά προσόντα, βέβαια αυτά τα προσεγγίζουμε κάνοντας χρήση της κοινής λογικής, καθώς δεν υπάρχει συγκεκριμένη περιγραφή των you must have, και μερικά τα μάθαμε εξ τηλεοράσεως από τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως.
Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι… σημαντικότατο, αλλά ας μείνουμε σε αυτούς που έστειλαν το βιογραφικό τους.
Οι περισσότεροι προέρχονται από τον ευρύτερο ή στενότερο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Εάν έχουν τα τυπικά και απαιτούμενα προσόντα είναι ευπρόσδεκτοί και θα δούμε με θετικό μάτι την επιλογή τους, αυτοί που δεν τα έχουν όμως; Θα τηρηθεί απαρέγκλιτα η γενική προφορική αρχή για μεταπτυχιακούς τίτλους και το όριο ηλικίας; Δεν λέω ότι είναι σωστό το όριο ή το μέτρο για το μεταπτυχιακό, αλλά θα τηρηθεί;
Οι περισσότεροι έκαναν αίτηση σε μία λογική ανταλλαγής. Προσέφερα τόσα χρόνια στο κόμμα ήρθε η ώρα να εισπράξω.
Συνήθως, ειδικά σε παλιότερες εποχές, ο δρόμος προς το ταμείο ήταν εύκολος και άνετος, τον έβρισκες ακόμη και με την κομματική ταυτότητα. Σήμερα;
Θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα θα γίνουν διαφορετικά. Δεν έχω καταθέσει το βιογραφικό μου για να έχω κάποιο προσωπικό μέτρο σύγκρισης, όλοι μας όμως μπορούμε βλέποντας ένα βιογραφικό να αξιολογήσουμε, αν ήταν αποτέλεσμα αξιολόγησης αρίστων ή κολλητών .
Για να δούμε όλοι αυτοί που έκαναν αιτήσεις και προωθούνται από βουλευτικά γραφεία και κομματικούς παράγοντες θα πιουν το γλυφό νερό της εξουσίας;
Μπορεί η Ελληνική κομματική κοινωνία να γίνει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα Γαλατικό χωριό; το θέλει η κοινωνία; Το θέλουν τα κόμματα; Αν το θέλουν και δύο δεν βρίσκω γιατί δεν το μπορούμε.
ΥΓ. Βέβαια όλη αυτή η συλλογιστική δεν αναιρεί την καθυστέρηση που υπάρχει στη διαδικασία. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το πρώτο βήμα, το οποίο αν εφαρμοστεί σωστά, και εδώ είμαστε για να το ελέγξουμε, μπορεί να αποτελέσει μία καινοτομία αξιοκρατίας. Εάν όχι; Θα έχουμε το καινούριο φαινόμενο των e-πελατειακών σχέσεων. Πάντως η αναμονή κρύβει πάντα εκπλήξεις…