Η γεννιά της Indigo.

Της Indigo η γεννιά θα σώσει
τη δική μας τη γεννιά,
τα στραβά μας θα ισιώσει,
θα διδάξει ανθρωπιά.

Της Indigo η αύρα ο ήλιος,
το λυκόφως δεν αργεί,
το σκοτάδι θα σκοτώσει,
θ΄ανατείλλει χαραυγή.

Της Indigo η γεννιά η γνώση,
θα μας σώσει σα γεννιά,
μια γεννιά που ΄χει βαλτώσει
σε λιμνάζοντα νερά.
&
Της γεννιάς το ξεπεσμό μας,
θα φρενάρει ένα πρωί,
της Indigo η γεννιά θα σώσει
μία φθίνουσα εποχή.

Σώστρα δεν θα μας ζητήσει
η κρυστάλλινη γεννιά,
ειν΄αλλιώτικη φτιαγμένη
κι από άλλα υλικά.
&
Της Indigo η γεννιά ο ήλιος,
το ανέσπερο το φως,
η αέναη ημέρα
κι ο δικός μας λυτρωμός.

Θά ΄λθει για να περισώσει
και τί έμεινε θαρρείς,
όλα τά ΄χουμε σπιλώσει,
η γεννιά,ώ φευ εμείς.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΛΗΣ