Γράφει ο ΧειρούργοςΓια το καινούριο μουσείο, το Υπουργείο Πολιτισμού ζήτησε από τον σκηνοθέτη κ. Γαβρά, την δημιουργία μίας ταινίας μικρού μήκος όπου εξιστορείται η τύχη του Παρθενώνα ανά τους αιώνες. Μέσα στα εξιστορούμενα γεγονότα μπορούμε να δούμε και τα εγκλήματα του χριστιανισμού απέναντι στα Μάρμαρα.
Τι έκανε λοιπόν η κεφαλή της εκκλησίας μας; Ενοχλήθηκε από την αλήθεια, άσκησε πιέσεις και ώ του θαύματος, εξαφανίστηκαν τα επίμαχα δευτερόλεπτα από το βίντεο του Γαβρά. Προκειμένου να μη μαυρίσει περισσότερο η ήδη καρβουνιασμένη εικόνα που έχει δημιουργήσει η εκκλησία για τον εαυτό της, επεμβαίνει για να αποκρύψει ιστορικά στοιχεία, δηλαδή να παραχαράξει την αλήθεια.
«Οι θρησκόληπτοι που άλλοτε ακρωτηρίαζαν τα αγάλματα, σήμερα επεμβαίνουν και κόβουν τις εικόνες» δηλώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς,
Την δικαιολογία που έδωσαν από το μουσείο είναι ότι προσβάλλονται οι πεποιθήσεις ορισμένων πολιτών. Kαμία ιστορική αλήθεια δεν προσβάλλει από μόνη της τις πεποιθήσεις των ανθρώπων. Οι πράξεις και τα γεγονότα είναι επονείδιστα και οφείλουμε να τα γνωρίζουμε όλοι μας. Η Εκκλησία με τις ..........καταστροφές όχι μόνο του Παρθενώνα αλλά ολόκληρου του Ελληνικού Πολιτισμού δημιούργησε μια ιστορική αλήθεια που πρέπει να γίνει γνωστή. Δεν υπάρχει λογική στο να εξαφανίσουμε την αλήθεια για να μην ενοχλούμε κάποιους που προσπαθούν να δικαιολογήσουν ή εξαφανίσουν κάποια ιστορικά γεγονότα, πόσο μάλλον όταν αυτά έφεραν την καταστροφή του πιο σημαντικού πολιτισμού αυτού του αξιολύπητου κόσμου μας.
Απ’ ότι φαίνεται, το πρόβλημα δεν είναι αυτό που έκαναν αλλά το ότι κάποιοι άλλοι μας το κάνουν γνωστό!
Βέβαια, όσο απαράδεκτοι είναι ο Σαμαράς και το Μουσείο, άλλο τόσο είναι και το ΠΑΣΟΚ με την Δαμανάκη του.
Αν το βίντεο του Γαβρά ανέφερε κάποιες αλήθειες ενάντια στους Μουσουλμάνους, ή το Κοράνι, τότε η Δαμανάκη θα το καταδίκαζε συλλήβδην! Και επειδή νιώθω σίγουρος ότι θα βρίσκονταν πολλοί ανεγκέφαλοι να καταδικάσουν την αναφορά της όποιας (έστω και υποθετικά) ιστορικής αλήθειας η οποία θα έθιγε άλλη θρησκεία πλην την κρατούσας, τότε πραγματικά, από πείσμα αλλά και αίσθηση αδικίας θα διατυπώσω μεγάλες επιφυλάξεις για το αν θα πρέπει να πάρουμε σοβαρά κάποιους τέτοιους μικρούληδες.
Απλά αναρωτιέμαι: Σε Μουσείο όπου διοικούν οι ιερωμένοι, η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και η Χριστιανική Εκκλησία, θέλουμε να φέρουμε τα Μάρμαρα;
Όπως και να ‘χει, η ντροπή μας έμεινε
Χειρουργείο…