το θαύμα

ΤΑ ΠΕΖΟΠΟΡΗΜΑΤΑ του Μαράκου

Διαβήκαν με κάθε μεσον χιλιαδες χιλιόμετρα, με ενδιάμεσους σταθμούς παροχής νερού ,φαγητού και αναπαυσης.Μετά όμως το τελευταίο χιλιόμετρο ,συνέχισαν πεζή πάνω στο απογυμνωμένο τοπίο, μαζί με χιλιάδες άλλους προσκυνητές για ν αντικρύσουνε το μέγα θαύμα απο κοντά.Πολλοί με ομπρέλες στα χέρια και με παγουρια νερού προχωρούσανε με τάξη,χωρίς την παραμικρή βοή,παρα μονο τους χτυπους των καρδιών μεσα στην ερημιά που τους συντρόφευε.
Στη συνέχεια,πέρασαν το πρώτο έλεγχο,όπου τους απογύμνωσαν εντελώς απο κάθε ρούχο και τους φόρεσαν υποχρεωτικά ρούχα ομοιόμορφα σαν των φυλακισμενων,για να τους επιτρέψουν να συνεχίσουνε κρατώντας μόνο το αντίτιμο του εισιτηρίου τους.Μπροστά τους ένας περιφραγμένος χώρος με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και πιό μεσα ,οπλισμένοι σαν αστακοί φύλακες που κρατούσαν με το ζόρι αφιονισμένα σκυλιά.
Τους επιτρέψανε να περάσουνε μετά και απο ένα .......
.δεύτερο έλεγχο.Κατόπιν βάδισαν προς μιά μεγάλη πύλη που τους περίμεναν οι ξεναγοί-φρουροί τους.Αφού επέδειξαν το πανάκριβο εισιτίριο εισόδου,τους οδήγησαν στον χώρο του προσκυνήματος.
“Κυρίες και κύριοι,όποιος αγγίξει τό έκθεμα,θα πυροβολείται χωρίς δεύτερη προειδοποίηση”,ακούστηκε απο τα μεγάφωνα στο χώρο.”Προχωρείτε λοιπόν και με τα χέρια πίσω απο το κεφάλι σας”.
Επιτέλους μπροστά τους το "θαύμα" και στο βάθος κολώνες αναστηλωμένες, απομεινάρια ενός λαμπρού πολιτισμού που δεν τον νοιάστηκαν οι πρόγονοι τους.
Γονάτισαν και άρχισαν να κλαίνε όλοι μαζί γοερά ,μπροστά στο μοναδικό δέντρο που εξακολουθούσε πεισματικά να ζεί σ εκεινο τόν ερημωμένο τόπο,στό.. "θαύμα" .