ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤον γνωρίσαμε από το έργο του στην Ευρωβουλή και ήταν πολύ σημαντικό. Οι αγώνες του εκεί επίσης πολλοί. Τώρα τί έπαθε ο Αλέκος Αλαβάνος με το που γύρισε στην Ελλάδα και στην Κουμουνδούρου μπορεί και ο ίδιος του να μην το ξέρει. Πάντως κάτι μεσολάβησε και άρχισε να τα λέει και να τα κάνει παράξενα. Λες και απωθημένο του ήταν να φέρει ατμόσφαιρα από πενταήμερη λυκειακή εκδρομή στον κοινοβουλευτισμό και εν πολλοίς το κατόρθωσε με το πακέτο που παρουσίασε.
Τον ακούσαμε μέσα στη Βουλή να τα χώνει στον πρωθυπουργό με χαρακτηρισμούς που δεν λέγονται. Όπως και να το κάνεις κύριε κοινοβουλευτικέ γι’ αυτή τη χώρα είναι ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της και παραμένει θεσμός. Άνθρωποι τον ψήφισαν εν καιρώ δημοκρατίας. Συγκρατήσου και μην κάνεις λολαμάρες. Κατόπιν αμόλησε το : «Βρε καλώς τα, τα παιδιά» στον Γιώργο Παπανδρέου. Γραψοπαπούτσιασε το ότι είναι άλλος ένας θεσμός, ο θεσμός της αντιπολίτευσης, και ότι και αυτόν κάποια πολλά εκατομύρια τον ψήφισαν. Και ήρθε ο Δεκέμβρης που έδωσε τα ρέστα του. Ξεμπαταριάστηκε σε κουλτουριάρικες πολιτικές παρλάτες, επαναστατικοειδή μπαχαλιάσματα και ένα βαράω-πάω και όποιον πάρει ο χάρος. Τραγικό λάθος αυτοκαταστροφής και αλαζονείας γιατί όποιος είναι με όλους και με όλα, δεν μπορεί να είναι με όλους και όλα αλλά μόνο με την πάρτη του. Οπότε ήρθαν οι Ευρωεκλογές και καθώς πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, ο Έλληνας του τη φύλαγε. Του τη φύλαγαν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του. Την πλήρωσε το κόμμα του, που το έφερε στο ναδίρ και λίγο πριν τη διάλυση του. Ένα κόμμα ιστορικό που δεν του ταιριάζει τέτοιο τέλος. Αποφάσισε να παραιτηθεί αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το κατάντημα. Έστω και την ύστατη στιγμή έδειξε σεβασμό στον κοινοβουλευτισμό με την πολιτική αυτοκριτική του, ενώ πρωτύτερα αόκκνως προσπάθησε με πολλές ενέργειες του να καταρρακώσει ότι κοινοβουλευτικό είχε μείνει όρθιο. Γιατί η ιστορική του παράταξη, η Αριστερά είναι και θα είναι πέρα και μακράν εκείνου.