Γράφει ο Αλκιμος
Το πλουραλιστικό πνεύμα της εποχής μας έχει συμβάλει πολύ στο να αποκτήσουν μεγάλη δόξα και πολύ χρήμα τα αστέρια του ποδοσφαίρου, του κινηματογράφου και του τραγουδιού. Αντίθετα οι άνθρωποι του πνεύματος μπαίνουν συνήθως στο περιθώριο της επικαιρότητας. Φυσικό λοιπόν είναι, η λάμψη των πρώτων να θαμπώνει τους νέους, ενώ οι δεύτεροι με την αφάνειά τους να μην τους συγκινούν ιδιαίτερα.
.Σήμερα οι πρωταγωνιστές στο χώρο της showbiz έχουν γίνει φίρμες δηλαδή είναι φτασμένοι στην κορυφή της επιτυχίας και της δόξας. Για το λόγο αυτό προκαλούν στους σημερινούς έφηβους το θαυμασμό και την τάση για μίμηση, που πολύ συχνά φτάνουν στα όρια της υστερίας και του παραληρήματος.
.Μια από τις σπουδαιότερες αιτίες για αυτή τους την απήχηση είναι, δίχως άλλο, η τυφλή λατρεία του χρήματος, που έγινε πραγματική θρησκεία για τους μεγάλους και που πολύ περισσότερο δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε και τους εφήβους. Έπειτα δεν είναι μόνο το χρήμα που ονειρεύονται οι νέοι σήμερα. Είναι και το χειροκρότημα που σε αυτή την περίπτωση αποτελεί ένα από τα κύρια μέσα αναγνώρισης, όπως και η μεγάλη προβολή αυτών των αστεριών. Ακόμα οι σημερινοί νέοι πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθούν εύκολα και οι ίδιοι σε αυτή την κατάσταση. Η απατηλή λάμψη λοιπόν και η μαγεία αυτών των ειδώλων, υπνωτίζει κυριολεκτικά τους νέους μας σε σημείο που να τους κάνει να βλέπουν τις διάφορες .φίρμες ως ινδάλματα και όχι ως χρυσές μετριότητες......
.Παράλληλα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το φαινόμενο ότι στα είδωλα των εφήβων δεν περιλαμβάνεται κανείς από τους πνευματικούς ανθρώπους. Η αφάνεια λοιπόν αυτών, η δυσκολία του έργου τους και η όχι και τόσο ανθηρή οικονομική τους κατάσταση, τους κάνουν «ξενέρωτους» μπροστά στα μάτια των νέων και ανάξιους προσοχής. Ωστόσο αν επιχειρούσε κάποιος μία σύγκριση ανάμεσα στους ανθρώπους της επιτυχίας και τους ανθρώπους της αξίας δε θα έβρισκε παρά μόνο διαφορές.
.Οι έφηβοι επομένως θαυμάζουν και μιμούνται αυτό που τους εντυπωσιάζει περισσότερο με τη λάμψη του ενώ μένουν αδιάφοροι μπροστά στη βαθιά πνευματική προσπάθεια. Ίσως όμως να μην φταίνε απόλυτα οι ίδιοι και να εμπλέκονται άλλοι.
.Ας αναρωτηθούμε λοιπόν εμείς οι μεγαλύτεροι και ας «ψαχτούμε» λίγο, για το ποια πρότυπα έχουμε φροντίσει να τοποθετήσουμε μπροστά στα παιδιά μας. Κάνοντας όμως αυτή την αυτοεξέταση ας μη καταλήξουμε στην εύκολη δικαιολογία του «η τηλεόραση φταίει», διότι αυτό είναι ηττοπάθεια και δεν θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε την κατάσταση. Είναι προτιμότερο να πούμε, ως γονείς, «φταίμε εμείς» και να προσπαθήσουμε να αναλάβουμε αποτελεσματική δράση, διότι στο κάτω κάτω πρόκειται για τα δικά μας παιδιά. Και ας μη ξεχνάμε ότι τα πρότυπα καθορίζουν το μέλλον τους.
.Η Σταυρούλα Αλεξάκη, από το γυμνάσιο της ακριτικής Σούδας, προτείνει (βλέπε εδώ)
.«Οι Άνθρωποι ζουν στο περιβάλλον που αυτοί διαλέγουν, κι αν δεν είναι ευχαριστημένοι, παλεύουν για το μέλλον που θέλουν κάνοντας το καλύτερο πραγματικά , όχι το χειρότερο!
Αγωνίσου Σωστά!!!»
Αλκιμος