Γράφει ένας απλός άνθρωπος Η απόλυτη ρατσιστική στάση των Ελλήνων είναι αυτή έναντι των αγροτών. Γιατί κλείνουν τους δρόμους, γιατί παίρνουν επιδοτήσεις και τις κάνουν αυτοκίνητα, γιατί μας ενοχλούν; Μία στάση που εδώ και χρόνια χωρίζει τους Έλληνες σε αυτούς που θεωρούν δεδομένο ότι η ντομάτα πρέπει να κοστίζει στο μανάβη 1,50 Ευρώ και ότι το πορτοκάλι δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,60 Ευρώ. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κλείνουν τους δρόμους γιατί καθυστερούν τους ιδιώτες στις μετακινήσεις τους και τους επαγγελματίες στις παραλαβές των καταναλωτικών προϊόντων.
Το θέμα του αγρότη στην Ελλάδα είναι ίσως το πιο πικρό και το πιο παραμελημένο τόσο από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική όσο και από τους μη αγρότες. Είναι οι άνθρωποι που δεν συναναστρεφόμαστε καθημερινά, που δεν τους βλέπουμε στα καταστήματα που εμείς συχνάζουμε και δεν ζούνε ανάμεσά μας. Είναι οι άγνωστοι που στηρίζουν ολόκληρη την οικονομία της Ελλάδας μαζί με τους κτηνοτρόφους (πριν από τους βιοτέχνες και τους μεταποιητές) και που όμως εμείς δεν τους θέλουμε ανάμεσα στα πόδια μας. Πολύ απλά και δίκαια θα έπρεπε να είναι οι πλουσιότεροι κάτοικοι της χώρας.
Όταν η Ομοσπονδία τους αποφασίζει να αντιδράσει κλείνοντας τους δρόμους, ξέρει ότι όχι μόνο θα έχει απέναντι μία κυβέρνηση που δεν ενδιαφέρεται για την οικονομική κατάσταση χιλιάδων αγροτών φορολογούμενων, αλλά θα έχει απέναντι και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες. Διότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν θέλουμε να ενοχλούμαστε για μία ντομάτα, για ένα μπρόκολο, για ένα πορτοκάλι. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες από την άλλη γίνονται οι χειρότεροι εχθροί των αγροτών από την στιγμή που η δικιά τους επιχείρηση πλήττεται από το κλείσιμο των δρόμων. Εν ολίγοις ο καθένας σκέφτεται το δικό του μεροκάματο και τον δικό του κώλο.
Έχει γίνει πολύς λόγος για την σωστή αντίδραση των αγροτών. Πρώτα ότι πρέπει να κατέβουν στην Αθήνα με τα τρακτέρ και να διαμαρτυρηθούν στο Υπουργείο Γεωργίας για να έχουμε τους δρόμους ανοιχτούς για την δική μας γρήγορη μετακίνηση. Κανείς όμως δεν βάζει κάτω χαρτί και μολύβι να υπολογίσει πόσο πετρέλαιο θα πρέπει να πληρώσει ένας αγρότης από την Θεσσαλία για να φθάσει μέχρι την πρωτεύουσα, ούτε ότι στα ιδιωτικά πλέον διόδια δεν έχει δικαίωμα να περάσει.
Η δεύτερη λύση είναι να σταματήσουν να τροφοδοτούν την αγορά με τα προϊόντα τους. Εδώ γελάμε όλοι μαζί διότι όσο υπάρχουν εισαγωγές από άλλες χώρες κανείς μας δεν θα πεινάσει και οι αγρότες απλά δεν θα έχουν να δώσουν ούτε χαρτζιλίκι στα παιδιά τους.
Η τρίτη λύση είναι να κάνουν εναλλακτικές καλλιέργειες. Χωρίς να γνωρίζουμε λέμε διάφορες χαζομάρες, διότι οι αγρότες έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν εναλλακτικές και ανταγωνιστικές καλλιέργειες τα τελευταία 20 χρόνια με τους όρους που έθετε και το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ. Τι πήραν από όλες αυτές; Έχασαν τις παραδοσιακές ποικιλίες που ήταν μοναδικές στον κόσμο στην προσπάθεια των κυβερνήσεων να κάνουν τα χατίρια των Ευρωπαίων εταίρων.
Αν ο αγρότης εξαφανισθεί από την ελληνική επαρχία τότε θα εξαφανισθεί και η ελληνική επαρχία. Διότι όταν δεν πουλιούνται τα προϊόντα τους τότε σταματούν και οι κατά τόπους οικονομίες. Πρώτα οι μικρές πόλεις, μετά οι μεγαλύτερες και τέλος οι μεγάλες θα νιώσουν το τσουνάμι να τους παρασύρει προς τον ωκεανό. Θα σταματήσει με τη μία το καύσιμο της Ελλάδας και μπορεί να έχουμε το Cayene παρκαρισμένο στην πυλωτή αλλά δεν θα μπορούμε να το κινήσουμε, θα έχουμε πληθώρα εισαγόμενων προϊόντων στις βιτρίνες πολυκαταστημάτων ξένων κεφαλαίων αλλά δεν θα μπορούμε ούτε να τις πλησιάσουμε.«Κόβω τον δρόμο» στην περίπτωση των αγροτών σημαίνει «κόβω δρόμο» για να φθάσω πιο γρήγορα σε αυτό που είναι δικαίωμα μου: Να ζω αξιοπρεπώς με την λάσπη μέχρι το γόνατο και τα χέρια σκαμμένα από το κρύο.
Το θέμα του αγρότη στην Ελλάδα είναι ίσως το πιο πικρό και το πιο παραμελημένο τόσο από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική όσο και από τους μη αγρότες. Είναι οι άνθρωποι που δεν συναναστρεφόμαστε καθημερινά, που δεν τους βλέπουμε στα καταστήματα που εμείς συχνάζουμε και δεν ζούνε ανάμεσά μας. Είναι οι άγνωστοι που στηρίζουν ολόκληρη την οικονομία της Ελλάδας μαζί με τους κτηνοτρόφους (πριν από τους βιοτέχνες και τους μεταποιητές) και που όμως εμείς δεν τους θέλουμε ανάμεσα στα πόδια μας. Πολύ απλά και δίκαια θα έπρεπε να είναι οι πλουσιότεροι κάτοικοι της χώρας.
Όταν η Ομοσπονδία τους αποφασίζει να αντιδράσει κλείνοντας τους δρόμους, ξέρει ότι όχι μόνο θα έχει απέναντι μία κυβέρνηση που δεν ενδιαφέρεται για την οικονομική κατάσταση χιλιάδων αγροτών φορολογούμενων, αλλά θα έχει απέναντι και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες. Διότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν θέλουμε να ενοχλούμαστε για μία ντομάτα, για ένα μπρόκολο, για ένα πορτοκάλι. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες από την άλλη γίνονται οι χειρότεροι εχθροί των αγροτών από την στιγμή που η δικιά τους επιχείρηση πλήττεται από το κλείσιμο των δρόμων. Εν ολίγοις ο καθένας σκέφτεται το δικό του μεροκάματο και τον δικό του κώλο.
Έχει γίνει πολύς λόγος για την σωστή αντίδραση των αγροτών. Πρώτα ότι πρέπει να κατέβουν στην Αθήνα με τα τρακτέρ και να διαμαρτυρηθούν στο Υπουργείο Γεωργίας για να έχουμε τους δρόμους ανοιχτούς για την δική μας γρήγορη μετακίνηση. Κανείς όμως δεν βάζει κάτω χαρτί και μολύβι να υπολογίσει πόσο πετρέλαιο θα πρέπει να πληρώσει ένας αγρότης από την Θεσσαλία για να φθάσει μέχρι την πρωτεύουσα, ούτε ότι στα ιδιωτικά πλέον διόδια δεν έχει δικαίωμα να περάσει.
Η δεύτερη λύση είναι να σταματήσουν να τροφοδοτούν την αγορά με τα προϊόντα τους. Εδώ γελάμε όλοι μαζί διότι όσο υπάρχουν εισαγωγές από άλλες χώρες κανείς μας δεν θα πεινάσει και οι αγρότες απλά δεν θα έχουν να δώσουν ούτε χαρτζιλίκι στα παιδιά τους.
Η τρίτη λύση είναι να κάνουν εναλλακτικές καλλιέργειες. Χωρίς να γνωρίζουμε λέμε διάφορες χαζομάρες, διότι οι αγρότες έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν εναλλακτικές και ανταγωνιστικές καλλιέργειες τα τελευταία 20 χρόνια με τους όρους που έθετε και το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ. Τι πήραν από όλες αυτές; Έχασαν τις παραδοσιακές ποικιλίες που ήταν μοναδικές στον κόσμο στην προσπάθεια των κυβερνήσεων να κάνουν τα χατίρια των Ευρωπαίων εταίρων.
Αν ο αγρότης εξαφανισθεί από την ελληνική επαρχία τότε θα εξαφανισθεί και η ελληνική επαρχία. Διότι όταν δεν πουλιούνται τα προϊόντα τους τότε σταματούν και οι κατά τόπους οικονομίες. Πρώτα οι μικρές πόλεις, μετά οι μεγαλύτερες και τέλος οι μεγάλες θα νιώσουν το τσουνάμι να τους παρασύρει προς τον ωκεανό. Θα σταματήσει με τη μία το καύσιμο της Ελλάδας και μπορεί να έχουμε το Cayene παρκαρισμένο στην πυλωτή αλλά δεν θα μπορούμε να το κινήσουμε, θα έχουμε πληθώρα εισαγόμενων προϊόντων στις βιτρίνες πολυκαταστημάτων ξένων κεφαλαίων αλλά δεν θα μπορούμε ούτε να τις πλησιάσουμε.«Κόβω τον δρόμο» στην περίπτωση των αγροτών σημαίνει «κόβω δρόμο» για να φθάσω πιο γρήγορα σε αυτό που είναι δικαίωμα μου: Να ζω αξιοπρεπώς με την λάσπη μέχρι το γόνατο και τα χέρια σκαμμένα από το κρύο.
simplemangreek