Στο ίδιο έργο θεατές.. Όχι γιατί ο ένας εκ των πρωταγωνιστών, οι αγρότες, αδίκως διεκδικεί, και ο δεύτερος, η κυβέρνηση, δικαίως αρνείται την ελεημοσύνη του. Αλλά γιατί εδώ και χρόνια επαναλαμβανόμενοι παίζουν πληκτικά ένα κωμικοτραγικό μονόπρακτο ίδιο με τα μπουλούκια της εποχής του 60. Οι αγρότες, να γαβγίζουν σαν τ’ άγρια σκυλιά πάνω στο σκηνικό των τρακτέρ ώσπου να τους πετάξουν ένα κόκαλο και να λουφάξουν και οι κυβερνήσεις, να αποπειρώνται με πολιτικά αναισθητικά να τα υπνωτίσουν για να νιώσουν χορτάτα όντας νηστικά. Ώσπου έρχεται η μαύρη ώρα και βρίσκονται ο ένας ενώπιον του άλλου προβάλλοντας απειλητικά τα δόντια τους.
Θέατρο είναι. Γιατί χρόνια πολλά οι αγρότες είχαν αράξει στην φουσκωτή ιδέα πως οι επιδοτήσεις κατέρχονται εκ θεού, όπως τα δωρεάν διαφημιστικά αρχεία σε έναν υπολογιστή και οι κυβερνήσεις όταν η ιδέα ξέφτιζε ή τρυπούσε αντλούσαν τρομπάροντας πεπιεσμένο αέρα από τον προϋπολογισμό δίνοντας μια κοντή ανάσα σωτηρίας και στους δύο. Οι πρώτοι στην λογική Σαββόπουλου πως «αν και τούτο τον χειμώνα τον πηδήξουμε για άλλα δέκα χρόνια καθαρίσαμε», και οι δεύτεροι για να παραμείνουν τουλάχιστον «δεύτεροι» στις επερχόμενες εκλογές.
Κανείς όμως και από τους δύο μασκαράδες αυτής της σύγχρονης ιλαροτραγωδίας δεν αναλαμβάνει ενώπιον των απογόνων του τις βαριές ευθύνες που του αναλογούν και που συνίστανται στην εξής μία: Ότι είκοσι οκτώ χρόνια τώρα εκτός από τις βιομηχανικές θέσεις εργασίας ξεπουλούσαμε και αγροτικές με συνέπεια η συμμετοχή της αγροτικής παραγωγής στο εθνικό εισόδημα να έχει μειωθεί κατά 22%!. Απλώς γιατί κανείς από τους δύο δεν έχει τα κουράγια να σταθεί ενώπιον του φυσικού του δικαστή, του λαού, και να απολογηθεί. Οι μεν κυβερνήσεις για τις πολιτικές υποταγής στο Εοκικό κατεστημένο ιδίως στο Ολλανδικό (Εβραϊκό) κεφάλαιο βιοτεχνολογίας και οι δεύτεροι που με την «εκσυγχρονιστική» ή την «επανιδρυτική» ψήφο τους συνέργησαν στο έγκλημα αυτό.
Που ήταν όλοι τους όταν για πέντε εκατομμύρια δραχμές το 1999 έκαιγαν εθελούσια οι ψαράδες μας τα καΐκια τους στα καρνάγια; Που ήταν όταν από τους ίδιους δράστες αποπειράθηκε το ξερίζωμα της ελιάς ο καρπός της οποίας έζησε τον τόπο αυτό 3000 χρόνια; Που ήταν και που είναι όταν καλά γνωρίζουν πως τον Θεσσαλικό κάμπο η ΕΟΚ τον θέλει άγριο.. δάσος!! Που ήταν οι συνεταιριστές (τύπου Γαβαλά και άλλων) όταν το κρυφό μυστικό για την επιβίωση της αγροτιάς ήταν η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός των παράπλευρων και όχι των βασικών καλλιεργειών; Που ήταν και που είναι οι κυβερνήσεις όταν στην υποχρέωσή τους να τους στηρίξουν ένοχα σιωπούσαν; Θα σας πω εγώ που ήταν και που είναι. Βουτούσαν και βουτούν πειρατικά στο πέλαγο των επιδοτήσεων με την αυταπάτη πως αυτό είναι αστείρευτο όπως τη κυβερνητική ανοχή απέραντη είχαν καταντήσει την Ελλάδα με τις δηλούμενες προς επιδότηση αγροτοπαραγωγικές εκτάσεις!. Και να που τώρα στέρεψε για να πέσουν οι μάσκες οι θεατρικές.. Και αποκαλυπτόμενοι αποκαλύπτουν..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr