Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης«Ανεξαρτήτως του πως θα λήξει ο πόλεμος, η Χαμάς θα είναι στο τέλος ο αληθινός νικητής. Οι νεκροί μαχητές της θα γίνουν μάρτυρες για εκατομμύρια αράβων που θα τους ηρωποιήσουν. Αυτό θα είναι δυστυχώς το αποτέλεσμα της εισβολής στη λωρίδα της Γάζας». Τα παραπάνω δεν τα λέει ένας οποιοσδήποτε, αλλά ο Uri Avnery (Sueddeutsche Zeitung) ένα πρώην κορυφαίο στέλεχος της ακροδεξιάς πτέρυγας “Irgun”,της εβραϊκής παραστρατιωτικής οργάνωσης Hagana.
Ξένοι παρατηρητές, γνώστες του παλαιστινιακού προβλήματος, διαπιστώνουν ήδη μια υπέρμετρη συμπάθεια πολλών νέων αράβων προς τη Χαμάς. Πολλοί δε πιστεύουν, πως αν γινόταν τώρα εκλογές στα παλαιστινιακά εδάφη, η Χαμάς θα κέρδιζε την Φατάχ του μετριοπαθούς Μ. Αμπάς ακόμη και στη Δυτική Οχθη. Για τον Avnery, οι φανατικές ισλαμικές οργανώσεις στον αραβικό κόσμο είναι δημιουργήματα των ακραίων ηγετών του Ισραήλ, πρώην μελών της Hagana, που με τις ενέργειές τους, ριζοσπαστικοποίησαν τμήματα του αραβικού κόσμου ωθώντας τα στην αγκαλιά των ισλαμιστών. H ακροδεξιά πτέρυγα Irgun είναι υπεύθυνη για σφαγές εκατοντάδων παλαιστίνιων αμάχων. O πρώην ηγέτης της και μετέπειτα πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο Menachem Begin, είχε πει κάποτε: «δίχως αυτές τις σφαγές δεν θα υπήρχε σήμερα το κράτος του Ισραήλ». Ο Begin, καθώς και ο Benjamin Emanuel, πατέρας του προσωπάρχη του Μπάρακ Ομπάμα, του Rahm Emanuel , είχαν επικηρυχθεί κάποτε από τους άγγλους σαν τρομοκράτες, για τις δολοφονίες άγγλων και παλαιστινίων πολιτών. Το άλλο «καλό παιδί» της Irgun, ο Ariel Saron, ήταν ο εγκέφαλος της φονικής επιδρομής στους προσφυγικούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα του Λιβάνου, το 1982, όπου σφαγιάστηκαν περί τα 2000 γυναικόπαιδα, σε συνεργασία με τους χριστιανούς φαλαγγίτες του Λιβάνου. Για τον Uri Avnery, που ξέρει τα πράγματα από μέσα, καμία ισραηλινή ηγεσία των τελευταίων τριών δεκαετιών δεν επιθυμεί την ειρήνη. Πριν μερικούς μήνες, η Χαμάς είχε δηλώσει δημοσίως ότι αν ο Μ. Αμπάς υπογράψει σύμφωνο ειρήνης με το Ισραήλ, θα το επικυρώσει κι εκείνη. Τι ήταν αυτό λοιπόν που προκάλεσε την επέμβαση στη Γάζα, πέρα από το φόβο μιας πιθανής ειρήνης, διερωτάται ο Avnery;
Στο Ισραήλ σήμερα, από τη μια μεριά έχουμε τους εβραίους που επέζησαν του ολοκαυτώματος, οι οποίοι στην συντριπτική πλειονότητά τους είναι διαλλακτικοί και επιζητούν την ειρηνική συνύπαρξη και από την άλλη τους ακραίους εθνικιστές, που στην πλειονότητά τους προέρχονται από τις αραβικές χώρες, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι όλα σχεδόν τα κορυφαία στελέχη της Hagana (Yitzhak Rabin, Ariel Sharon, Rehavam Zeevi, Dov Hoz, Moshe Dayan, Yigal Allon), προερχόταν και προέρχονται από εβραίους που δεν έχουν θύματα ολοκαυτώματος στην οικογένειά τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν διδαχτεί τίποτα από την ιστορία τους, γι αυτό και στο τέλος, μακροπρόθεσμα τουλάχιστον, είναι ήδη χαμένοι. Η ιστορία επαναλαμβάνεται δυστυχώς σαν φάρσα ή σαν τραγωδία, για εκείνους που δεν μαθαίνουν από αυτήν.