Γράφει ο Γιάννης ΠρετεντέρηςΤο ερώτημα δεν είναι αν ο Καραμανλής θα κάνει εκλογές την Κυριακή των Βαΐων, στις 12 Απριλίου. Αλλά αν έχει περιθώρια να τις αποφύγει. Νομίζω ότι δεν έχει πολλά.
Για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή η «φιλολαϊκή στροφή» που επιχειρεί στην οικονομική πολιτική είναι βραχύβια και με ημερομηνία λήξεως. Αργά ή γρήγορα η ελληνική κυβέρνηση (όποια κι αν είναι) θα πρέπει να επιστρέψει σε λογική δημοσιονομικής ισορροπίας.
Δεύτερον, επειδή κάθε μέρα που περνάει δουλεύει σε βάρος μιας κυβέρνησης που βρίσκεται ήδη πέντε χρόνια στην εξουσία και η οποία δεν έχει ξεσηκώσει κύματα ενθουσιασμού με την απόδοσή της.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, ο Καραμανλής ήταν τυχερός με την οικονομική κρίση. Της φόρτωσε την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής, άλλαξε οικονομικό επιτελείο και επωφελείται του χαλαρώματος που η κρίση επέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ενωση για να προετοιμάσει τις εκλογές. Αλλά αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει. Είτε η κρίση θα πλήξει πραγματικά την Ελλάδα και «κλάφ΄ τα Χαράλαμπε!» είτε θα περάσει ξώφαλτσα και η Ευρωπαϊκή Ενωση θα σφυρίξει λήξη συναγερμού.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, οι πρώτες εντυπώσεις του ανασχηματισμού δεν του πήγαν άσχημα. Αλλά ούτε αυτό μπορεί να διαρκέσει διότι κάποια στιγμή η καθημερινότητα θα πάρει το πάνω χέρι. Πόσο μάλλον που ο Καραμανλής δεν περιμένει κάποιο μεγάλο γεγονός (όπως έγινε το 2000 με την ΟΝΕ για τον Σημίτη) που να του φουσκώσει τα πανιά.
Εκλογές,λοιπόν. Και εκλογές επει δή ο Καραμανλής έχει την πολυτέλεια να κυνηγάει όχι ένα αλλά τρία αποτελέσματα:
Πρώτον,την αυτοδυναμία της ΝΔ. Με τα σημερινά δεδομένα είναι ένας στόχος απλησίαστος.
Δεύτερον,την πρώτη θέση της ΝΔ. Μοιάζει περισσότερο εφικτό. Ακόμη περισσότερο που ένα οριακό αποτέλεσμα μεταξύ ΝΔ και ΠαΣοΚ κρίνεται εύκολα υπέρ εκείνου ο οποίος έχει στη διάθεσή του την κρατική μηχανή. Στην περίπτωση αυτή, η ΝΔ θα μπορεί να φτάσει στην αυτοδυναμία με νέες εκλογές στις 7 Ιουνίου, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές.
Τρίτον,τη μη αυτοδυναμία του ΠαΣοΚ. Εδώ μεν η μετεκλογική τράπουλα θα πάει στα χέρια του ΠαΣοΚ, αλλά τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου απλά γι΄ αυτόν που θα αναλάβει να τη μοιράσει. Κυβέρνηση συνεργασίας; Με ποιον; Ή μήπως νέες εκλογές στις 7 Ιουνίου; Σε περίπτωση οριακού αποτελέσματος (που, μεταξύ μας, είναι και το πιθανότερο) οι αποφάσεις δεν θα είναι καθόλου εύκολες. Σημειώστε το εξής: σε περίπτωση νέας εκλογικής αναμέτρησης, οι εκλογές θα γίνουν μεν με υπηρεσιακή κυβέρνηση, αλλά ο κρατικός μηχανισμός παραμένει ουσιαστικά ο ίδιοςακόμη κι αν πρώτο κόμμα έλθει το ΠαΣοΚ.
Το πραγματικό ερώτημα βρίσκεται αλλού: αν ο Καραμανλής έχει αποφασίσει να το παλέψει. Προ των εορτών φαινόταν σαν να τα έχει παρατήσει. Τώρα δίνει την αντίθετη εντύπωση. Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτή η διάθεση, αλλά δεν μου φαίνεται πολύ πιθανό να συνεχίσει ο Καραμανλής την εργασιοθεραπεία για πολύ.
Αλλος ένας λόγος λοιπόν που συνηγορεί για την άνοιξη!
Το Βήμα