«Δεν έχω ούτε τη θέση, ούτε τη διάθεση να ζητήσω ή να αποδώσω τις δύσκολες αυτές ώρες της πόλης μας, ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στην πρωτεύουσα της χώρας .
.............................................................
Είναι πολύ μεγαλύτερο, κατά τη γνώμη μου, το κακό που μπορεί να υπάρξει αν αντί για ενότητα προ των μέγιστων απειλών που σωρεύονται, υπάρξει διάσπαση της πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής συνοχής της χώρας και των δυνάμεων της.
............................................
Γι ‘αυτό αισθάνομαι την υποχρέωση, να υψώσω σήμερα τη φωνή μου με την πεποίθηση, ότι η δική μου φωνή μπορεί σήμερα να ακουστεί ως η φωνή όλων των Αθηναίων, ακόμα και αυτών με τους οποίους δεν ταυτίζομαι πολιτικά ούτε συμπορεύομαι ως Δημοτική Αρχή.
Γιατί είμαι πεπεισμένος ότι όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, αισθανόμαστε ότι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι μπροστά στην ανάγκη, να μην αφήσουμε την οργή μας να μεταβληθεί σε μια τυφλή και εκτός ελέγχου καταστροφική δύναμη.
.........................................
Τα δικά του κλειστά για πάντα μάτια ας ανοίξουν για πάντα τα δικά μας.
Το πένθος για την απώλεια του ας γίνει χαρά για μια νέα ελπίδα. Την ελπίδα που θα γεννηθεί αν υποσχεθούμε στους εαυτούς μας να δικαιώσουμε τα δικά του όνειρα για τη ζωή, τα όνειρα κάθε γονιού για τα παιδιά του, τα όνειρα κάθε παιδιού για τη ζωή του.
.........................................................................
Είναι η ώρα που ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του . Καθένας ξεχωριστά αυτές που αναλογούν στο ρόλο του, προβλέπονται από το Σύνταγμα και επιβεβαιώνουν την αποστολή του. Όλοι μαζί αυτές που αναλογούν στην ανάγκη να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να προβληθούν θέσεις που θα κάνουν τους πολίτες να πιστέψουν στις δυνατότητες τους και στην πολιτική να ξαναβρεί το χαμένο νόημα της. Το νόημα που από τη γέννηση της η Δημοκρατία ορίζει ως το κοινό καλό και αγαθό.
........................................................................
Στο όνομα μιας πόλης που αγωνιά και δεν θέλει να αποσυνδεθεί, που αρνείται να συμβιβαστεί με οτιδήποτε λιγότερο από το όνειρο με το οποίο ταξίδεψε ολόκληρη την οικουμένη στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων,
καλώ όλες και όλους να αναμετρηθούν με αυτό που μπορούν αλλά δεν κάνουν, που αξίζουν αλλά δεν αξιώνουν."
Διαβάστε όλη την επιστολή εδώ