Ο μαθητής που έπεφτε νεκρός στα Εξάρχεια το βράδυ του Σαββάτου από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού, προκαλώντας ρίγη ανατριχίλας σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ο Αλέξης ή «Γκρέγκορι», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι, παραφράζοντας το επιθετό του, ήταν ένας μαθητής 15 ετών, η ζωή του οποίου ακολουθούσε τους ρυθμούς των περισσοτέρων συνομηλίκων του που ζουν στα βόρεια προάστια.
Προερχόμενος από μια εύπορη οικογένεια, με τη μητέρα του να διατηρεί κοσμηματοπωλείο στην οδό Βουκουρεστίου και τον πατέρα του να εργάζεται ως διευθυντής σε υποκατάστημα τράπεζας, ο Αλέξανδρος είχε αναπτύξει φιλίες κυρίως μέσα από το σχολικό περιβάλλον.
Αρχικά φοιτούσε στις Σχολές Μωραϊτη, ενώ το τελευταίο χρονικό διάστημα φέρεται να είχε αλλάξει σχολείο και να παρακολουθούσε πλέον τα μαθήματά του σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο της Εκάλης.
Οι γείτονες θυμούνται τον μαθητή σε ανέμελες στιγμές του πρόσφατου παρελθόντος, όταν με άλλα γειτονόπουλα και συμμαθητές που προσκαλούσε στο σπίτι έκαναν μπάνιο και έπαιζαν στην κοινόχρηστη πισίνα του συγκροτήματος. Κάπως έτσι, λένε, περνούσε τις ελεύθερες του ώρες ο μαθητής, κοντά στο σπίτι και με δημιουργικές δραστηριότητες.
Δεμένη οικογένεια
Οταν, άλλωστε, περιγράφουν το οικογενειακό περιβάλλον, όλοι μιλούν για μια αξιοπρεπή και δεμένη οικογένεια. Παρά το γεγονός ότι οι γονείς του Αλέξανδρου φέρεται να είναι διαζευγμένοι και ο πατέρας του να κατοικεί σε άλλη περιοχή της Αττικής, οι σχέσεις τους ήταν στενές.
Οπως λέγεται, παρότι και οι δύο γονείς ήταν πολυάσχολοι, η οικογένεια βρισκόταν κοντά στα παιδιά, γεγονός στο οποίο φαίνεται ότι συνέβαλε και η γιαγιά του μαθητή, η οποία είχε αγκαλιάσει τα δυο της εγγόνια.
Οι γείτονες, όταν ενημερώθηκαν χθες για το συμβάν, έμειναν εμβρόντητοι και δήλωναν σοκαρισμένοι τόσο από τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε η ζωή του χαμογελαστού εφήβου όσο και από το ίδιο το γεγονός, αφού, όπως έλεγαν, ο Αλέξανδρος ήταν ένα «παιδί του διαβάσματος».
«Ηταν ένα ήσυχο και πολύ καλό παιδί. Που χαιρετούσε και μιλούσε πάντα ευγενικά όταν σε έβλεπε», λέει ο θυρωρός της πολυκατοικίας στην οποία διέμενε ο μαθητής, κ. Ιωσήφ Γκαβλίντσκι. «Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη. Η γυναίκα μου δεν έχει σταματήσει να κλαίει από την ώρα που το έμαθε.
Ο Αλεξανδράκης ήταν ένα πολύ καλό παιδί. Ποτέ δεν έκανε φασαρία, έφερνε φίλους και έπαιζαν μαζί, ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι προκάλεσε κάποιον», συνεχίζει ο ίδιος.
Οπως έλεγαν οι φίλοι, το Σάββατο το βράδυ ο Αλέξανδρος βγήκε απλώς για μια βόλτα στις καφετέριες της περιοχής, μιας περιοχής στην οποία, μάλιστα, δεν συνήθιζε να πηγαίνει. Βγήκε απλώς για μια βόλτα που έμελλε να γίνει βόλτα του θανάτου, ανάβοντας φωτιές οργής και ερωτηματικά για τη ζωή ενός δεκαπεντάχρονου εφήβου, του «γελαστού παιδιού» που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ...ethnos