Χαρακτηριστική της ατμόσφαιρας, που επικράτησε στο αρχαίο θέατρο, η παρακάτω σκηνή
O Ιάσων (Νίκος Ψαρράς), πεσμένος πάνω από τα νεκρά παιδιά του -που όμως είναι πάνινες κούκλες- αρχίζει να τους τραγουδάει. Γέλια από το κοίλον. Ο ηθοποιός διακόπτει, ανασηκώνει το κεφάλι και απευθυνόμενος προς το κοινό λέει: «Έλεος!». Και η απάντηση: «Αυτό λέμε κι εμείς».
Από την αρχή της παράστασης φάνηκε ότι τα πράγματα δεν θα εξελίσσονταν ομαλά. Ωστόσο, η «έκρηξη» του κοινού έγινε λίγο μετά την εμφάνιση της Αγγέλου (Αγλαΐα Παππά) που, με χαμόγελο παγωμένο και ένταση, περιγράφει, απευθυνόμενη στους θεατές, τι συνέβη όταν τα δηλητηριασμένα «δώρα» της Μήδειας έφτασαν στην Γλαύκη. 
Ξαφνικά ξεκολλάει από τον Χορό η Αλεξία Καλτσίκη, προχωράει πλάι στην Αγγελο και αρχίζει να εκφωνεί, ταυτόχρονα, το ίδιο κείμενο στα γαλλικά, ενώ αμέσως μετά από τον Χορό ξεκολλάει τρίτος Αγγελος, ο Βασίλης Κουκαλάνι, και αρχίζει να εκφωνεί ταυτόχρονα το ίδιο κείμενο στα αγγλικά.
Από εκείνη τη στιγμή, οι αποδοκιμασίες πολλαπλασιάστηκαν: «αίσχος», «ντροπή», «μπουουου», «ουουου», γιουχαΐσματα, επικεφαλής ο δικηγόρος Αλέξανδρος Λυκουρέζος από τις πρώτες σειρές να φωνάζει «αίσχος σε όλους σας» και «αίσχος σε όλη την παράσταση».
Ακολούθησαν γέλια, ψίθυροι, κουβέντες, σχόλια, χειροκροτήματα ειρωνικά από ορισμένους αλλά και «σσσς» και χειροκροτήματα συμπαράστασης από άλλους μέχρι τον χαιρετισμό που είχε, εν τούτοις, μερικά «μπράβο» και αρκετό χειροκρότημα το οποίο έγινε πολύ θερμό για τη Λυδία Κονιόρδου.