Δικαστήριο απαγόρευσε το seχ λόγω θορύβων,
αλλά και τούτη με τον γαμίκο υπουργό Πέμπτη, 21 Αύγουστος 2008
Ο υπουργός που όταν κάνει sex οι γείτονες δεν μπορούν να
κοιμηθούν ,
κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.
Κάποιος παίζει με τον πόνο μου και θα μου το πληρώσει!!
Είχαμε ετοιμάσει τα πάντα με τη γυναίκα μου ώστε την άλλη μέρα πρωί – πρωί να ξεκινήσουμε για τις διακοπές μας. Βάλαμε και το ξυπνητήρι στις 4.35, κάναμε έναν τελευταίο έλεγχο στις αποσκευές – πάντα κάτι ξεχνάς και το θυμάσαι όταν κοντεύεις να φτάσεις στον προορισμό σου.
Την προηγούμενη φορά η γυναίκα μου είχε την εντύπωση ότι άφησε το σίδερο στην πρίζα όταν φτάσαμε στο Ρίο. Γυρίσαμε αλλά ευτυχώς ήταν μόνο εντύπωση.
Από τότε πάντως η Λένα σκέφτηκε να αφήνουμε ένα κλειδί στους από κάτω. Συμφώνησα κι’ εγώ και ένοιωθα ήσυχος πλέον.
Κατά τις 11.30 πέσαμε να κοιμηθούμε 4 – 5 ωρίτσες. Ο Μήτσος και η Άννα όμως – το ζευγάρι του από κάτω διαμερίσματος - είχαν αποφασίσει διαφορετικά.
Καλοκαίρι, ανοιχτά παράθυρα, και οι κραυγές της Άννας έφταναν στην ταράτσα ενώ ακούγονταν κάτι βραχνά και λαχανιασμένα «Άννα μου», «Αννούλα μου», «μωρό μου», «γατούλα μου» στα οποία η «γατούλα» απαντούσε «Ναι Μήτσο μου ναι, ναι, Μητσάρα μου - ορθό μου κυπαρίσσι – Μήτσο μου ννναιαιαιαιαι».
Ξέρω το όνομα Μήτσος δεν είναι και πολύ sexy αλλά . . . αυτό είχε ο άνθρωπος.
Κοιταχτήκαμε με τη Λένα μου έκανε ένα μορφασμό ότι . . . δεν . . . γιατί είχε αρχίσει να κατεβαίνει . . . ο κόκκινος στρατός, - καμιά σχέση με την επέμβαση στην Οσετία - δεν είχα και εγώ πολλή όρεξη εδώ που τα λέμε και σκέφτηκα, χέστο σε λίγο θα σταματήσουν και οι από κάτω, θα λήξει το πανηγύρι.
Αμ δε! Η ώρα είχε πάει 1.30 και τα ουρλιαχτά της «Αννούλας» όλο και μεγάλωναν.
Άλλωστε είχε αναβαθμιστεί σε «. . . άνα μου», «. . . ανάρα μου» (προσοχή στη λεπτομέρεια - με ένα νι τώρα η κατάληξη) και έπρεπε να δείξει ότι άξιζε τον τίτλο.
Πήγε 2.00 η ώρα, τίποτε.
- Θα πάω κάτω δεν γίνεται λέω στη Λένα κάποια στιγμή.
- Ντροπή μου λέει, είναι και γνωστά τα παιδιά.
- Γνωστά - ξεγνωστά εγώ πρωί - πρωί έχω ταξίδι 600 χιλιόμετρα.
Αφού δεν έλεγαν να σταματήσουν, της είπα ότι θα τηλεφωνήσω στο 100 και θα πω ότι γίνεται ληστεία ή κλοπή.
Τσακωθήκαμε, βριστήκαμε και τελικά πήρα το 100 από το κινητό μου.
Τους είπα ότι στην διεύθυνση…., αριθμός…., όροφος….γίνεται μακελειό και σκοτώνονται.
Μόλις ήρθε περιπολικό και τους κτύπησε το κουδούνι σταμάτησαν τα βογγητά.
Βγήκα κι’ εγώ στην πόρτα και κατέβηκα τα σκαλιά μέχρι την είσοδο του πρώτου. Μόλις με είδαν ταράχτηκαν και κοκκίνησαν κι’ άλλο, ήταν που ήταν αναψοκοκκινισμένοι και από γρηγορότερα.
Νόμιζαν ότι λείπαμε είπαν, επειδή πριν 2 μέρες είχαμε στείλει τα παιδιά στο χωριό. Κατάλαβαν οι Αστυνομικοί τι έγινε και μάλιστα ο ένας τσατίστηκε και είπε με ύφος. Δεν μπορεί να μας αναστατώνετε για ψύλλου πήδημα.
Η γκαντεμιά είναι ότι ο αυστηρός μπάτσος ήταν γνωστός μου, αλλά με βερμούδα και γυμνό από τη μέση και πάνω δεν με γνώρισε αμέσως.
Αφού χαιρετηθήκαμε και μείναμε για λίγο μόνοι στο διάδρομο του είπα.
- Έχουν τρεις ώρες που βγάζουν τα μάτια τους και το πρωί έχω ταξίδι. Ψύλλου πήδημα ήταν αυτό;
- Τέλος πάντων μου λέει, δεν ήταν ψύλλου, πάντως καλό ταξίδι.
- Απόψε λέω, ήταν ευκαιρία να πηδήξω κι εγώ τη γυναίκα μου με τα ουρλιαχτά μιας άλλης μια και μεις το παίζουμε ήσυχοι λόγω των παιδιών και συνηθίσαμε τώρα στο μουγκό, αλλά και πάλι γκαντεμιά, ούτε αυτό μας έκατσε. Ήταν . . . ακατάλληλο το γήπεδο για αγώνα.
Προσπαθούσα να το ρίξω στην πλάκα αν και ήξερα ότι την άλλη μέρα στο Αστυνομικό Τμήμα θα ήμουν το πρώτο θέμα. Και λόγω της δουλειάς μου με ήξεραν όλοι που να πάρει ο διάολος!
Η Λένα δεν εμφανίσθηκε καθόλου, ούτε και βγήκε από το διαμέρισμα.
Μόλις όμως μπήκα εγώ, είδα κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα.
- Ξεφτιλίστηκες καημένε μου είπε για το τίποτα.
- Τίποτα ήταν αυτό της λέω. Να πηδιούνται 3 ώρες σαν τα ζώα!
- Τα ζώα τελειώνουν σε δευτερόλεπτα μου είπε. Οι άνθρωποι το πάνε αργά - αργά και το απολαμβάνουν.
- Ε και εγώ, αν δεν ήταν τα παιδιά το ίδιο θα έκανα. Τι θες δηλαδή να πηδιόμαστε μπροστά στα παιδιά.
- Σε είδα και όταν λείπουν.
- Μα ρε γυναίκα, αφού απόψε είπες πως δεν γινότανε γιατί . . .
- Σε ξέρω κι’ από άλλες φορές. Ψεκάστε σκουπίστε, τελειώσαμε είσαι!
Ένοιωσα τόσο ταπεινωμένος που δεν με χωρούσε το σπίτι.
Κατέβηκα και χτύπησα στου Μήτσου.
- Ρε Μήτσο συγγνώμη, αλλά νόμισα ότι λείπατε και μπήκαν κλέφτες.
Με ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον και μου λέει.
- Και η Άννα κάθεται, πέρνα να κατεβάσουμε ένα ουϊσκάκι, πες και στη Λένα. . . άσε θα την πάρω τηλέφωνο . . . μην ανεβαίνεις πάλι, τι τηλέφωνο έχετε;
Του έδωσα το τηλέφωνο και σε λίγο να σου η Λένα χαμογελαστή και χαρούμενη όπως έχω χρόνια να τη δω εγώ.
- Σόδα ή πάγο; με ρώτησε ο Μήτσος
- Άσε θα του το φτιάξω εγώ πετάχτηκε η Λένα και ξεκίνησε μαζί με το Μήτσο για την κουζίνα.
Την άλλη μέρα η Λένα είχε πονοκέφαλο, έτσι το ταξίδι μας αναβλήθηκε.
Μόλις ξεκινήσαμε (με μια μέρα καθυστέρηση) και φτάσαμε στα πρώτα διόδια η Λένα μου έδωσε κέρματα για να πληρώσω. Μου έπεσε ένα ευρώ ανάμεσα στα καθίσματα.
- Αδέξιος σαν βόδι είσαι μου λέει γελώντας η Λένα δίνοντάς μου ένα άλλο.
Έδωσα τα χρήματα στον ταμία και γύρισα να ζητήσω το λόγο για την προσβολή.
Η Λένα έκανε κάτι χειρονομίες κοιτάζοντας δεξιά.
Κοίταξα και εγώ προς τα εκεί και μου φάνηκε πως δυο λωρίδες πιο πέρα είδα το αυτοκίνητο του Μήτσου και τον Μήτσο να κοιτάζει προς το μέρος μας.
Το γκάζι του πίσω οδηγού με έκανε να καταλάβω ότι έπρεπε να έχω φύγει.
Δεν μπορούσα να καθυστερήσω άλλο. Πήρα το απόκομμα και γκάζωσα.
- Ποιος ήταν γυναίκα; ρώτησα
Ποιος ξέρει που να πάνε.
- Ποιος ξέρει είπα κι εγώ, ενώ σκεφτόμουν.
Έφερα το χέρι στο μέτωπο δεξιά πάνω από το μάτι και μου φάνηκε σαν να είχε ένα μικρό καρούμπαλο.
«Μπα . . . η ιδέα μου είπα μέσα μου. Αλλά πάλι . . . περίεργη σύμπτωση, λες να . . . μπα δεν πιστεύω, άλλωστε . . . έχουμε καιρό μπροστά μας, και να μην καταλάβω τίποτε τώρα στις διακοπές, κάτι θα καταλάβω . . . το χειμώνα, δεν γίνεται. . . θα μάθω, που θα μου πάει. Αλλά πάλι . . . βόδι . . . καρούμπαλο. . . κέρατο!!! άρχισαν να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου..
ΤΡΟΧΑΙΑ !!! φώναξε ξαφνικά η Λένα.
Ήταν όμως αργά. Σε κατοικημένη περιοχή έτρεχα με 90 και προσπερνούσα πατώντας διπλή γραμμή. Τα . . . παιδιά ήδη με είχαν μετρήσει.
Έκανα δεξιά και περίμενα τη λυπητερή.
Κερατάς και ζημιωμένος σκέφτηκα.
Φίλοι Θαμώνες
Το παραπάνω είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας τριών . . . άσπονδων φίλων.
Καφετζής – gianniotis.gr – Ευθύλογος.
Όπως θα προσέξατε από το καρέ του μύθου λείπει ένα όνομα. Του αφηγητή. Βάλτε όποιο θέλετε!!!