Γράφει ο Ευθύλογος Οι Ολυμπιακοί τελείωσαν, η μπόχα τους όμως (ειδικά για την Ελλάδα) έμεινε.
Θα ξεκινήσω με κάτι που παρουσιάστηκε σαν είδηση ενώ δεν ήταν.
Είδηση είναι το περίεργο, το μη αναμενόμενο. Θα υπενθυμίσω τη γνωστή φράση. «Είδηση έχουμε όταν ένας άνθρωπος δαγκώσει έναν σκύλο. Όχι όταν ένας σκύλος δαγκώσει έναν άνθρωπο».
Ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ντοπάρονται τα άλογα στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το σύγχρονο ντόπιγκ, από τα πανάκριβα άλογα ιπποδρομίας, όπου πέφτουν τεράστια στοιχήματα ξεκίνησε (η στρυχνίνη γνώρισε μέρες δόξας) και επεκτάθηκε και στους αθλητές.
Αλλά και στην αρχαιότητα αθλητές και άλογα ντοπάρονταν προκειμένου να διεκδικήσουν την διάκριση.
Υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες (Γαληνός) ότι το ντοπάρισμα ήταν γνωστό από τον 3ο π.Χ. αιώνα. Οι Ρωμαίοι αργότερα ντοπάριζαν τα άλογα στις αρματοδρομίες.
Τίποτε βέβαια δεν αποκλείει την χρήση ουσιών και σε πιο πρώιμες εποχές και ίσως όχι μόνον πριν από τους αγώνες αλλά και πριν από μάχες. Και πιστεύω ότι το ντοπάρισμα πριν τη μάχη συνεχίστηκε δια μέσου των αιώνων και συνεχίζεται και σήμερα. Άλλωστε αυτές οι διαταγές του τύπου «να δοθεί στους στρατιώτες διπλή ποσότητα κονιάκ πριν από τη μάχη»[2], τι άλλο είναι αν όχι ντοπάρισμα; Και ποιος ξέρει τι άλλες ουσίες έριχναν και ρίχνουν μέσα!
Για πόσους από τους στρατιώτες του Πολέμου του Βιετνάμ δεν υπήρξε ποτέ απεξάρτηση; [3]
Άλλωστε για ποια ιδανικά να πολεμήσει ο στρατιώτης σε οποιονδήποτε επιθετικό πόλεμο αν δεν είναι ντοπαρισμένος; Δεν αρκεί το «ουρί του παραδείσου» και τα πιλάφια, ούτε οι προσδοκώμενοι βιασμοί και το πλιάτσικο για να διακινδυνεύσει κάποιος τη ζωή του.
Πιστεύω όμως ότι σκόπιμα αποσιωπάται αυτή η αλήθεια από την Ιστορία των διαφόρων λαών γιατί χάνεται η δόξα της νίκης. Οι πρόγονοι πρέπει να είναι ένδοξοι και όχι . . . ντοπαρισμένοι. Όλοι οι λαοί θέλουν να καμαρώνουν και όχι να ντρέπονται.
Εγώ όμως αμφισβητώ την Ιστορία από την πρώτη μέχρι την τελευταία της σελίδα και πιστεύω ότι μόνον όταν ντρέπεται ο άνθρωπος βελτιώνεται και όχι όταν καμαρώνει. Και πιστεύω ακόμη ότι η Ανθρώπινη Ιστορία έχει πολλές μαύρες και ελάχιστες χρυσές σελίδες. Απλά για λόγους σκοπιμότητας επιχρυσώνουμε τις μαύρες..
Και για να πάμε στους Ολυμπιακούς.
Εδώ ισχύει το ιησουίτικο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".
Μόνον αν λείψει ο σκοπός - δηλαδή ο πρωταθλητισμός και τα εξ αυτού απορρέοντα οφέλη - θα λείψουν και τα πάσης φύσεως αισχρά και ανέντιμα μέσα.
Και αυτό μόνο η συμπεριφορά της κοινωνίας με την σταδιακή ωριμότητά της μπορεί να το πετύχει. Κανένας άλλος δεν μπορεί. Αλλά και ποιος θέλει;
Οι πολυεθνικές εταιρίες;
Μα έτσι βρίσκουν τον καλλίτερο τρόπο να διαφημίσουν τα προϊόντα τους και μάλιστα με τον αθλητισμό απευθύνονται στο πιο ευάλωτο τμήμα της κοινωνίας, στους νέους.
Όλα τα παιδάκια θέλουν adidas και nike πιστεύοντας ότι έτσι θα μοιάσουν τα είδωλά τους. Καθόλου περίεργο αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν άντρες – εκτρώματα που πιστεύουν ότι αν ξυριστούν με τον συγκεκριμένο αφρό θα γίνουν εξίσου ωραίοι με τον παίδαρο της διαφήμισης, όπως βέβαια και γυναικούλες της σειράς που νομίζουν ότι με το συγκεκριμένο άρωμα θα γίνουν γκομενάρες.
Δεν έχουν καταλάβει ότι η ομορφιά δεν αγοράζεται ούτε μεταδίδεται σαν το συνάχι.
Οι μεγαλοπαράγοντες και εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα των Ολυμπιακών αγώνων;
Μα τον Κωνσταντίνο Γλύκσμπουργκ τον είδαν δισεκατομμύρια άνθρωποι λόγω των Ολυμπιακών. Και μάλιστα σαν αρχηγό κράτους. Ξέρετε τι ικανοποίηση είναι αυτή; Ειδικά για ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει και έχουν ζήσει με την αίσθηση ότι είναι κάτι παραπάνω από τους άλλους. Και υπάρχουν πολλά τέτοια διεστραμμένα ζωντανά.
(Περιορίζομαι στην ικανοποίηση του εγωισμού χωρίς να αναφέρω την ικανοποίηση της τσέπης).
Οι πολιτικές ηγεσίες των διαφόρων κρατών;
Μα δίνουν αγώνα (εμφανή και παρασκηνιακό) για να κερδίσουν τους επόμενους Ολυμπιακούς.
Το πλιάτσικο που πέφτει στα Ολυμπιακά έργα είναι το μεγαλύτερο δέλεαρ για να τους επιδιώξουν. Δεν ξέρω βέβαια τι έγινε στην Κίνα γιατί εκεί η κατάχρηση δημοσίου χρήματος δεν επιβραβεύεται αλλά τιμωρείται δεόντως. (Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης περιορίζει τη ροπή προς το κλέπτειν)
Εδώ όμως ποτέ δεν μάθαμε πόσο στοίχησαν και πως δαπανήθηκαν αυτά τα τεράστια ποσά. Και επί πλέον, ακόμη και διπλάσια να στοίχισαν οι Ολυμπιακοί στην Κίνα, εκεί το κόστος επιμερίστηκε σε 1,5 δις ανθρώπους ενώ εδώ σε 11 εκατομμύρια.
Αυτό σε απόλυτα ποσά σημαίνει ότι κάθε Έλληνας στατιστικά επιβαρύνθηκε 68 φορές παραπάνω από κάθε Κινέζο.
Αλλά τι τους νοιάζει τους φαιδρούς τσάρους της οικονομίας; Μήπως αυτοί θα πληρώσουν;
Ή μήπως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν έχουν τη ρίζα τους και στην προ τετραετίας σπατάλη και χλίδα; (Πέραν των άλλων αιτίων)
Σήμερα εξαγγέλθηκαν νέα «οικονομικά μέτρα». Και ένας μέτριος μαθητής του γυμνασίου τα ίδια μέτρα θα έπαιρνε!
Λέμε ότι «η μαγκιά πληρώνεται». Οι ολυμπιακοί να δείτε!! Και χρυσοπληρώνονται και χαζοπληρώνονται.
Την ίδια στιγμή οι πρώην Ολυμπιονίκες πεθαίνουν πριν γεράσουν, το Ολυμπιακό ιδεώδες ψυχορραγεί ενώ οι μεγαλομπακάληδες του αθλητισμού εμπορεύονται ακόμη και τις τελευταίες του ανάσες. Η παρακάτω φωτογραφία είναι αρκετά εύγλωττη.
* * * * * * * * *
[1] Θυμήθηκα το θαυμάσιο κινηματογραφικό έργο
«σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν» με την Αμερική του ’30 σε φάση παρακμής μετά το κραχ του ’29, να διοργανώνει μαραθώνιους χορού (κάτι σαν τους σύγχρονους Ολυμπιακούς)
[2] Τέτοιες μαρτυρίες υπάρχουν και από τους Ναπολεόντειους πολέμους αλλά και από τους δυο παγκόσμιους. Και σκεφτείτε ότι με δυο ουϊσκάκια είστε ωραίοι. Με τέσσερα όμως; (δηλαδή με διπλή ποσότητα)
[3] Δεν αποσιωπώ τα αντίστοιχα προβλήματα που προέκυψαν σε στρατιώτες της τότε Ε.Σ.Σ.Δ. σε ανάλογες περιπτώσεις. Αλλά εκεί το παραπέτασμα ήταν πλήρως αδιαφανές και δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στοιχεία. Τουλάχιστον στις ΗΠΑ κάτι βγαίνει στο φως έστω και χωρίς τη θέληση των αρμοδίων.
Φιλικά
Ευθύλογος