Φίλοι θαμώνες Βλέπετε οτι σας είπα την αλήθεια!
Προς τιμήν του ο φίλος Καφετζής αναγνωρίζει την off the record επικοινωνία του με τον κ. Τατούλη.
Μόνο ν’ αφήσει τη γκρίνια οτι τον εκμεταλλεύτηκα. Αυτό θα μπορούσε να το ισχυριστεί αν του είχα κλέψει . . . συνταγές καφέ.
Εδώ πρόκειται για . . . πολιτική υποκλοπή.
Και ξέρει πολύ καλά και καλλίτερα από μένα μάλιστα οτι στην πολιτική οι υποκλοπές, οι μηχανορραφίες, οι ίντριγκες και οι διαπλοκές όχι απλά παίζουν σε καθημερινή βάση αλλά έχουν ισχύ . . . φυσικού νόμου.
Αυτό που ήθελε (ή υποστήριζε οτι ήθελε) ο Σημίτης, δηλαδή να απαλλάξει την πολιτική από τα διαπλεκόμενα, μάλλον πρέπει να το δούμε αλλιώς.
Δηλαδή, είναι αφελές να θέτουμε το ερώτημα:
«Πώς θα απαλλάξουμε την πολιτική από τα διαπλεκόμενα;»
Πιο ρεαλιστικό είναι να αναρωτιόμαστε:
«Μπορεί να υπάρξει Πολιτική χωρίς διαπλεκόμενα;»
Κάθε τεκμηριωμένη απάντηση κερδίζει ένα κα-πουτσίνο.
Κι’ αν αρνηθεί ο Καφετζής, κερνάω εγώ.
Όσο για το τι θα κάνει ο Τατούλης είναι ερώτημα που καίει και την Κυβέρνηση (κι ας το παίζει ψύχραιμη, οι μπλόφες ενίοτε . . . γίνονται αντιληπτές) και την αξιωματική Αντιπολίτευση (που δεν χρησιμοποιεί πάντα έξυπνα αυτό το αναπάντεχα καλό χαρτί της) και την υπόλοιπη αντιπολίτευση (γιατί η τράπουλα μάλλον θα ξαναμοιραστεί) και τους επίδοξους . . . σπόνσορες (βάλτε τώρα που γυρίζει . . . πολλά βάζετε πολλά παίρνετε) αλλά και τον ίδιο τον κ. Τατούλη που ξέρει την παροιμία περί μαντριού και λύκου, ξέρει οτι η πολιτική στην Ελλάδα δυστυχώς εξακολουθεί να ασκείται . . . με όρους κτηνοτροφίας, (όπως έγραψα στην ανάρτηση) δεν θέλει προφανώς να αποτελέσει το μεσημεριανό πιάτο του κακού λύκου αλλά . . .έ έ πώς να το κάνουμε, θέλει να το παίξει και ολίγον ελευθέρας βοσκής. (Είναι αλήθεια έχει άλλη νοστιμιά το άτιμο με . . . κάθε έννοια)
Έξυπνος είναι, θα τη βρει τη λύση. Βέβαια εμείς δεν πρέπει να πέσουμε στη λούμπα και να πιστέψουμε πως ότι είναι καλό για τον κ. Τατούλη είναι καλό και για την Ελλάδα. Αυτό πρέπει να αγωνιστεί πολύ για να το αποδείξει.
(Με την ευκαιρία, θυμάστε εκείνο το περίφημο περί General Motors και Αμερικής; Βέβαια όταν η General Motors απολύει τους εργαζόμενους κατά χιλιάδες βγάζουν το σκασμό αυτοί που ταυτίζουν την τύχη των επιχειρήσεων με την τύχη των λαών).
Όσο για τους μουσικούς που γράφει κάποιος φίλος ότι δεν πληρώθηκαν στην Αρκαδία, δεν το έχω διασταυρώσει για να το καταγγείλω. Αν ισχύει είναι απαράδεκτο. Είναι ντροπή, ειδικά γιατί αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού. Αν ισχύει επαναλαμβάνω.
Πάντως εγώ εύχομαι καλή επιτυχία όχι μόνον στον κ. Τατούλη αλλά σε καθέναν που με τη συμπεριφορά του περιορίζει τη δύναμη των μεγάλων κομμάτων.
Βλέπετε εγώ πιστεύω πως τα κόμματα είναι σαν τα αιλουροειδή.
Όταν είναι μικρά είναι χαριτωμένα, όταν μεγαλώνουν γίνονται αιμοβόρα και επικίνδυνα.
Με ενδιαφέρει περισσότερο να περιοριστεί η αυθαιρεσία της εξουσίας και λιγότερο να αναδειχθεί εξουσία.
Δεν πιστεύω στο «ο βασιλεύς απέθανε – ζήτω ο βασιλεύς».
Πιστεύω στο «ο βασιλεύς απέθανε. . . Καιρός ήταν. Και με μεγάλη καθυστέρηση τα τίναξε».
Ναι, ξέρω την αναγκαιότητα της εξουσίας όπως και της εργασίας αλλά . . . όχι και να χαίρομαι![1] Θα έπρεπε να είμαι πολύ μαζόχας. Απλά ανέχομαι την κατάσταση και προσαρμόζομαι.
Η άποψή μου είναι οτι «Η εξουσία και η εργασία είναι σαν τις σωματικές ανάγκες. Σιχαμερές αλλά αναπόφευκτες».
Και είμαι βέβαιος ότι η ανθρωπότητα κάποτε θα ξεφύγει από τις δυο αυτές γάγγραινες Στο πολύ μακρινό μέλλον βέβαια.[2]
Όσο για τις εξελίξεις έχουμε καιρό μέχρι να . . . σφίξουν τα κρύα.
Τότε θα τα ξαναπούμε, δίπλα στην ξυλόσομπα στο κουτσό τραπεζάκι που ποτέ δεν καταφέραμε να το στήσουμε στα 4 πόδια και κουνιέται συνέχεια χύνοντας σε κάθε κούνημα κι από λίγο καφέ.
Τώρα το έχουμε έξω υπακούοντας στο γνωστό «τραπεζάκια . . . έξω».
Και αν είναι και κουτσά ακόμη καλλίτερα.
Άλλωστε «εδώ είναι Μπαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε»
* * * * * * *
[1] Θα μου μείνει αξέχαστο το παρακάτω γεγονός. (δεν είναι ανέκδοτο)
Ρώτησαν την επομένη των εκλογών έναν αγράμματο γέρο.
- Έ παππού χαίρεσαι τώρα που θα αλλάξει η Κυβέρνηση;
Και ο παππούς απάντησε.
-Είναι να μη χαίρομαι παιδί μου; Εδώ . . . σώβρακο αλλάζω και χαίρομαι!
Ο αγράμματος γέρος τοποθέτησε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις
[2] Εννοείται θα υπάρχει πάντα μια ομάδα για την διαχείριση προβλημάτων που θα προκύπτουν αλλά δεν θα έχει καμιά σχέση με τη σημερινή μορφή εξουσίας.
Ούτε με τη γελοιότητά της.
Όπως εννοείται και ότι οι άνθρωποι δεν θα περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους στις καφετέριες και στα μπαρ. Θα ανατραπεί το αργία μήτηρ πάσης κακίας και θα γίνει αργία μήτηρ πάσης δημιουργίας.
Φιλικά Ευθύλογος
Όταν είδα την απάντηση του κ. Τατούλη ήταν πολύ αργά. Η μοίρα του γραπτού μου είχε δρομολογηθεί πλέον. . . .Διαβάστε εδώ το σχόλιο του Τατούλη
Ο ίδιος