bloggers για τους οποίους άλλωστε πολλές φορές έχει εκφράσει την εκτίμησή του στο παρελθόν – blogger και ο ίδιος - αλλά και την άποψη ότι τα blogs είναι η σύγχρονη Αγορά του Δήμου.Πολιτικός που έχει αποδείξει οτι διαθέτει το θάρρος της γνώμης [1] αλλά και αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών – είναι τόσο φανερά άλλωστε – ήταν βέβαιο ότι θα την έκανε την κίνηση. Ο ίδιος έχει πει στο παρελθόν:
«Αν μπορούσα να ζωγραφίσω τη δομή των κομμάτων, θα άλλαζα μια συνήθη μορφή οργανογράμματος με έναν ιστό από γραμμές, που θα συνδέουν τα κεντρικά σημεία με κόμβους, όπου θα συναντώνται άλλοι ιστοί, άλλων σχηματισμών, εκτός κόμματος. Οι κεντρικά ελεγχόμενοι, άκαμπτοι οργανισμοί δεν μπορούν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά στην εποχή της επικοινωνίας, του Ιντερνετ και της παγκοσμιοποίησης». (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 17/06/2007)
Σαν να λέμε κατά τον Τατούλη «Κόμματα – blogs: σημειώσατε 2». Καλά πάμε!!
Κι αν λάβουμε υπόψη μας και τη συνέχεια,
« . . . Χρειαζόμαστε ινστιτούτα για επεξεργασία πολιτικών και όχι φορείς για δημόσιες σχέσεις. Χρειαζόμαστε think tanks και όχι παρέες. Πρέπει να βρούμε το θάρρος να θυσιάσουμε μέρος από τη δική μας εξουσία και να την επιστρέψουμε στους πολίτες», μάλλον ξεκινάει με καλές προθέσεις.
Αν μάλιστα συσχετίσουμε τα παραπάνω και με τα τελευταία,
«Σε επίπεδο πολιτικών πρωτοβουλιών, θεωρώ ότι ένδειξη μεγάλης αποφασιστικότητας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, θα είναι η εφαρμογή του τεκμηρίου πολιτικής ενοχής.. . .Οι πολιτικοί εις βάρος των οποίων υπάρχουν έστω και αμυδρές υπόνοιες διαφθοράς πρέπει να απομακρύνονται (ιδία βουλήει ή δι’ αποπομπής . . .» (Διάβασε εδώ)
φαίνεται πως αποφάσισε το παρά πόδα να το αλλάξει σε επ’ ώμου ΑΡΜ! . . . ίσως και σε σκοπεύσατε . . . ΠΥΡ!
Καλή τύχη στο φίλο Πέτρο. (Το καλό βόλι δεν το λέω γιατί ερμηνεύεται διττώς)
Με κάνουν κάπως διστακτικό όμως δυο πράγματα:
Πρώτον η Αγγλωσαξωνική παροιμία που λέει ότι
«Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».
Και δεύτερον μια επικοινωνία off the record (εξ απορρήτων) μεταξύ Καφετζή και Τατούλη που την υπέκλεψα πρόσφατα[2] που είχα μείνει λίγο παραπίσω το βράδυ στο καφενείο και σας μεταφέρω αυτολεξεί το σημαντικό της τμήμα.
Καφετζής: Όταν τραβάς το όπλο να είσαι έτοιμος να το χρησιμοποιήσεις διότι αλλιώς χάνεις από αξιοπιστία.
Τατούλης: "Για τους κυνηγούς, ο καθαρισμός του όπλου είναι μια εξαιρετικά σημαντική τελετουργία, ίσως η σημαντικότερη διαδικασία όλων. Το τράβηγμα του όπλου ναι μεν θέλει καλά αντανακλαστικά, πλην όμως πρέπει να εκπυρσοκροτήσει κιόλας για να βρει το στόχο. Κι αυτό είναι θέμα καλής συντήρησης. Καθαρίζουμε φίλε, καφετζή, κάνουμε το σταυρό μας και μετά οδοιπορούμε για τη μάχη..." [3]
Κάπου εδώ τα έχασα. Ο Καφετζής μιλάει για πυροβολισμούς και ο Τατούλης για καθάρισμα του όπλου, ότι είναι έτοιμος για μάχη και . . . βοήθα Παναγιά μου.
Εκείνη την ώρα ακούστηκε το κλειδί στην πόρτα – σημάδι οτι έρχεται πάλι ο καφετζής – έκλεισα βιαστικά τα αρχεία και την κοπάνησα από την πίσω πόρτα.
Στο δρόμο σκεφτόμουν . . .
Ίσως να τον συγκρατεί (τον Τατούλη) η παροιμία «αρνί που φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος», που την ξέραμε βέβαια από παλιά, αλλά απέκτησε πολιτική βαρύτητα ως παροιμία από τότε που την είπε ο μακαρίτης ο Αβέρωφ.
Είναι κάτι ανάλογο με το «Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο».
Όλοι το λέγαμε εμπιστευτικά μεταξύ μας αλλά από τότε που το βροντοφώναξε ο Καραμανλής απέκτησε κύρος . . . πανανθρώπινης αλήθειας. (άλλος μακαρίτης αυτός, τι έπαθα σήμερα μνημόσυνο το κατάντησα!).
Επίλογος
Η παροιμία περί μαντριού και λύκου θα ισχύει για όσο διάστημα, πολίτες και ταγοί εξακολουθούμε να πιστεύουμε οτι η πολιτική πρέπει να ασκείται με όρους …κτηνοτροφίας. Προφανώς μέχρι τότε θα ισχύει και το Φρενοκομείον . . . η Ελλάς.
* * * * * * *
Φιλικά
Ευθύλογος
[1] Στις μέρες μας και μόνον το θάρρος της γνώμης ενός πολιτικού . . ............. παράγει πολιτική. Κατάντια είναι αλλά εκεί που φτάσαμε κάτι είναι κι αυτό.
[2] Αν ήξερε ο καφετζής τι γίνεται στο καφενείο όταν λείπει!!!. Όταν ανοίξει ο φάκελος kafegate θα πούμε περισσότερα. Θυμάστε το Watergate? Έ θα είναι . . . ραδίκι μπροστά σε πλάτανο!
[3] Ο διάλογος είναι καρατσεκαρισμένος, σας δίνω το λόγο μου.
Καφετζή!!! δώσε το λόγο σου και συ . . . Όσο λόγο έχουν οι καφετζήδες.
Και βγάλε επί τέλους την είδηση!!!
Ο ίδιος