Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Η κερδοφορία των τραπεζών ασφαλώς δεν είναι είδηση ακόμη και να σας ενημέρωνα ότι σύμφωνα με χθεσινά στοιχεία που περισυνέλεξα από την τράπεζα της ελλάδας στο πρώτο τρίμηνο του 08 έκανε ένα άλμα εις ύψος που αγγίζει το 70% (!) για να επιβεβαιωθεί ακόμη μια φορά η καπιταλιστική σχιζοφρένεια που θέλει το 65% του λαού να ψυχορραγεί οικονομικά και το 35% να πλουτίζει ασύστολα.
Ένας πλούτος που ντύνεται με την κομψή λέξη «κερδοφορία» η οποία ανεξαρτήτως του αν στο δικό μου το λεξικό δεν υφίσταται για κάποιους ωστόσο είναι παραδεκτή. Και το εξοργιστικό στην κατάσταση αυτή, είναι ότι κατά την τελευταία επταεατία τα προϊόντα των τραπεζών δεν προωθούνται για επενδυτικούς σκοπούς ( δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ακόμη και τα στεγαστικά εκεί κατατείνουν) αλλά στην αναπλήρωση του χαμένου οικογενειακού εισοδήματος.
Δηλαδή. Υφίσταται μια πολυπληθής ομάδα συμπατριωτών μας η οποία αδυνατώντας να αντιμετωπίσει το υψηλό κόστος ζωής εξ αιτίας των ισχαιμικών εισοδημάτων, καταφεύγει στον τραπεζικό δανεισμό υποθηκεύοντας ευθέως το μέλλον της. Απόδειξη ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέχω, ο κύριος όγκος των δανείων που πλέον εμπορεύονται οι τράπεζες, είναι προσωπικά και καταναλωτικά. Και συνεχίζουν ανεξαρτήτως του αν το 17% των δανειοληπτών πλέον αδυνατεί να αποπληρώσει το χρέος του.Γεγονός που έχει οδηγήσει την οικογένεια σε μαρασμό αφού σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας από την ICAP τέσσερις στους δέκα δεν θα λουστούν στο φως των διακοπών εφέτος (και όχι φέτος σαν το αρσενικό της φέτας) ενώ από τους υπόλοιπους οι μισοί απλώς θα βρέξουν τα πόδια τους για τέσσερις πέντε ημέρες..
Όμως παρ’ ότι οι τραπεζίτες κατά την άποψή μου είναι νόμιμοι τοκογλύφοι δεν είναι ο στόχος αυτοί.. Στόχος είναι όλοι όσοι με τις εκσυγχρονιστικές τους μεταρρυθμίσεις μας εξανάγκασαν πρώτον να οδηγηθούμε στην λύση του δανεισμού για να επιβιώσουμε και δεύτερον οι ίδιοι που επέτρεψαν στους τραπεζίτες να λειτουργούν ασύδοτα. Και το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν θα εξακολουθήσουμε δια της ψήφου μας να τους το επιτρέπουμε..