.png)
Γιώργος Καρελιάς
Σ’ αυτήν την, εκ πρώτης όψεως αντιφατική, ερωτοαπάντηση εμπεριέχεται μεγάλο μέρος της δύσκολης πραγματικότητας, που βιώνει η χώρα και οι πολίτες της. Και εντέλει, αν το καλοσκεφθούμε, δεν είναι καθόλου αντιφατικός ο ισχυρισμός ότι ούτε ο πρωθυπουργός γνωρίζει τι (πρέπει να) κάνει. Διότι οι συνθήκες δεν του το επιτρέπουν.
Αντίθετα, υπάρχουν... ορισμένα «βαριά» γεγονότα και ορισμένες δυσοίωνες προβλέψεις, που γνωρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τον υποχρεώνουν να κινείται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Ας τα δούμε:
Πρώτον, το κύμα της ακρίβειας είναι ανεξέλεγκτο. Και οι αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μαζί με ορισμένες άφρονες αποφάσεις, όπως το πλήρες εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο(πλην αυτού που μεταφέρεται με αγωγούς!) θα το κάνουν να «πετάξει» κι άλλο.
Δεύτερον, πανάκριβο πετρέλαιο( μαζί με το ήδη πανάκριβο φυσικό αέριο) σημαίνει μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών. Ηδη η αύξηση στον κατώτατο μισθό έχει εξανεμιστεί για όσους έχουν την τύχη να χρησιμοποιούν αυτοκίνητο. Μεγαλύτερο είναι το πλήγμα για τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις, που καίνε, λόγω της δουλειάς τους, βενζίνη, πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Γι’ αυτούς η δαπάνη είναι ανελαστική, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Τρίτον, αλλά και για το κράτος η κατάσταση αυτή σε λίγο θα είναι ζημιογόνα. Η μείωση της κατανάλωσης, παρά τον πολύ υψηλό φόρο κατανάλωσης που υπάρχει στα καύσιμα, θα φέρει μείωση εσόδων. Ηδη ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας είπε ότι ο δημοσιονομικός χώρος για το 2022 έχει εξαντληθεί. Είναι ένα είδος προειδοποίησης ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες παροχές. Όμως, αυτό δεν βολεύει τον πρωθυπουργό και τη ΝΔ εν όψει (πιθανών) εκλογών.
Τέταρτον, αν οι τιμές στα καύσιμα συνεχίσουν να ανεβαίνουν, το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο θα χειροτερεύσει κι άλλο. Μαζί με το(κλασικό) έλλειμμα στον Προϋπολογισμό θα είναι ο πονοκέφαλος και για το 2023. Και η Ελλάδα, ως υπερχρεωμένη χώρα, δεν έχει το «ελεύθερο» από τις Βρυξέλλες να ξεφύγει κι άλλο- η έξοδος από την ενισχυμένη εποπτεία ίσως να μη σημαίνει, τελικά, τίποτα.
Πέμπτον, ήδη ο επίσημος πληθωρισμός εκτοξεύθηκε κοντά στο 11% τον Μάιο. Αν αυτή η τάση δεν ανακοπεί τους επόμενους μήνες, οι επιπτώσεις θα είναι αλυσιδωτές. Το κόστος θα εκτοξευθεί κι άλλο. Οι επιχειρήσεις θα το μετακυλίουν στην κατανάλωση, οι καταναλωτές θα περιορίζουν τις αγορές τους και όλο αυτό το ντόμινο θα εξελιχθεί μεσοπρόθεσμα σε στασιμοπληθωρισμό (ακρίβεια και ανεργία μαζί), κάτι που τρομάζει κυβερνήσεις και οικονομολόγους.
Εκτον, η τουρκική προκλητικότητα έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις. Ηδη απαιτούν να αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά του Αιγαίου, αλλιώς θα θέσουν θέμα κυριαρχίας τους!
Με τόσα ανοιχτά «μέτωπα» είναι φυσικό ο κ. Μητσοτάκης να μη μπορεί να αποφασίσει πότε να προκηρύξει τις εκλογές. Η λογική λέει ότι αυτές πρέπει να γίνουν το φθινόπωρο, διότι άλλον χειμώνα με τα καύσιμα στα ύψη καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει. Από την άλλη, πώς να προκηρύξει εκλογές για τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, αν ο πληθωρισμός καλπάζει και στο Αιγαίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις;
Γι’ αυτό δεν καθόλου υπερβολή να πούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης από εδώ και πέρα θα κινείται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Πρέπει και να δαμάσει το τέρας της ακρίβειας και να μην τον καταπιεί η ρουφήχτρα που πάει να φτιάξει ο Ερντογάν. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του-και στον δικό μας…
ΥΓ: Για το πόσο νοιάζονται οι σύμμαχοί μας για τις απειλές της Τουρκίας, πήραμε άλλη μια γεύση χτες. Ο Μητσοτάκης έδειξε στον Σόλτς τον χάρτη της «γαλάζιας πατρίδας», που περιλαμβάνει όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις. Και ο καγκελάριος της Γερμανίας έδειξε «κατανόηση».
Αλλά το μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα ήταν να ζητήσει από τον πρωθυπουργό να στείλει κι άλλο πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, αυτή τη φορά άρματα μάχης. Και ο Μητσοτάκης συμφώνησε αμέσως. Αλλά φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο περήφανος για την προθυμία του αυτή. Γι’ αυτό και δεν είπε τίποτα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε. Και άφησε τον Σολτς να τον εκθέσει…
news247.gr