.png)
..και όχι όλα τα υπόλοιπα...
«Τόσο η παρακολούθηση από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεοράσεως σειράς τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, όσο και ο αυξανόμενος αριθμός παραπόνων και καταγγελιών που φτάνουν στις υπηρεσίες μας, πιστοποιούν πλέον το γεγονός ότι...η μεταχείριση της ελληνικής γλώσσας από τους περισσότερους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς αγγίζει σχεδόν το όριο της κακοποίησης», γράφει στην επιστολή του ο Πρόεδρος του Ε.Σ.Ρ. Αθανάσιος Κουτρομάνος. «Βρίθουν οι σολοικισμοί, οι ακυρολεξίες, η σύγχυση σχετικά με τις κλίσεις ουσιαστικών και επιθέτων, τους χρόνους και τις εγκλίσεις των ρημάτων, τις πτώσεις και πολλά άλλα. Επιπλέον, παρατηρείται καταχρηστική χρησιμοποίηση ξένων λέξεων (κατά κανόνα αγγλικών) στους τίτλους και τους υποτίτλους εκπομπών, κυρίως ιδιωτικών, αλλά μερικές φορές και δημοσίων, μέσων, σε σημείο να κυριαρχεί σχεδόν στα προγράμματα ένα είδος υβριδικού αγγλοελληνικού ιδιώματος»...
Σημειώνει δε προς τα ΜΜΕ ότι δεν θα τα τιμωρήσει, να μην ανησυχούν: «Εκθέτοντας τα ανωτέρω το Ε.Σ.Ρ. δεν έχει την πρόθεση να υπογραμμίσει τον ρόλο του ως κρατικού οργάνου επιφορτισμένου να ελέγχει τις παραβάσεις των σχετικών νόμων και να επιβάλλει, όπου απαιτείται, τις ανάλογες κυρώσεις. Γνωρίζουμε ότι τέτοια ζητήματα, που αφορούν στη διαμόρφωση γενικότερα του πολιτισμού και του δημόσιου ήθους σε μια κοινωνία, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά με πνεύμα σωφρονιστικό».
Και να κι εδώ η... ατομική ευθύνη: «Ως προς τη χρήση της γλώσσας στα Μ.Μ.Ε. αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρχει ένα ενεργό αίσθημα ευθύνης σε όσους έχουν τη δυνατότητα να ενημερώνουν και να ψυχαγωγούν το κοινό αποτελώντας, ουσιαστικά, για τους νεώτερους ένα "παράλληλο σχολείο" και για τους μεγαλύτερους μια καθημερινή "δημόσια σκηνή". Τα όσα διαδραματίζονται συχνά σ’ αυτό το σχολείο και σ’ αυτή τη σκηνή προκαλούν ερωτηματικά, σκέψεις και ανησυχίες. Το βέβαιο είναι ότι η βαναυσότητα έναντι της γλώσσας κορυφώνεται στις ασχήμιες της συμπεριφοράς, κατά τη διάρκεια εκπομπών, τις υβριστικές παραφορές και την προκλητική επίδειξη αθυροστομίας πρώτο θύμα των οποίων είναι το κοινό αίσθημα».
Η ελπίδα έρχεται στο τέλος: «Ελπίζουμε ότι την έγνοια μας για την εξάλειψη ή, έστω τον μετριασμό τέτοιων εκτροπών και την καθιέρωση ενός κώδικα συμπεριφοράς σχολιασμού και συζήτησης στα Μ.Μ.Ε, που δεν θα προσβάλλει ούτε τη νοημοσύνη ούτε την ευαισθησία των πολιτών, δεν θα είναι λίγοι οι δημοσιογράφοι και οι παρουσιαστές που θα τη συμμερισθούν. Προσβλέπουμε στην επαγγελματική ευσυνειδησία τους και είμαστε διατεθειμένοι να την υποστηρίξουμε».
e-tetradio.gr