«Και πρώτος εγώ ζητώ συγνώμη για τις όποιες αδυναμίες υπήρξαν». Κάηκε η μισή Ελλάδα με δύο μποφόρ αλλά ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να ονοματίσει μία έστω αδυναμία του κρατικού μηχανισμού, ένα λάθος στη... διαχείριση.
Τουναντίον, μας νουθετεί και από πάνω υποδεικνύοντας ότι «οι αντιδράσεις μας δεν πρέπει να είναι τυφλές» και ο απολογισμός μας «οφείλει να μην περιλαμβάνει μόνο το τι χάθηκε, αλλά και το τι σώθηκε…».
Μην γκρινιάζετε λοιπόν, θα μπορούσατε να είχατε καεί όλοι αν δεν ήταν αυτός και το επιτελικό τσιφλίκι του.
Η συγγνώμη του Μητσοτάκη ήταν η «συγγνώμη» του αυτοκράτορα που του λένε ότι πρέπει να φανεί ταπεινός απέναντι στους υπηκόους του, αλλά εκείνος θεωρεί αδιανόητο να ταπεινωθεί μπροστά στους κατωτέρους του.
Για αυτό και τη μετατρέπει σε ένα έμμεσο κατηγορώ εναντίον τους.
Συγγνώμη, αλλά είστε τυχεροί που σας κυβερνάμε. Συγγνώμη αλλά με απογοητεύετε που δεν το αντιλαμβάνεστε. Συγγνώμη αλλά δεν μου αξίζετε ως λαός. Αυτή ήταν η συγγνώμη του Μητσοτάκη.
Dimitris Tsirkas (FB)