Σπάνιες έως εξαιρετικά σπάνιες είναι οι στιγμές στην πολιτική ιστορία που ένα μικρό κόμμα καταφέρνει να φθάσει στην εξουσία. Για να συμβεί αυτό χρειάζονται προφανώς δύο αποφασιστικοί παράγοντες. Ο ένας είναι μια μεγάλη κρίση οικονομική, εθνική, κοινωνική που ανατρέπει τα μέχρι τότε δεδομένα και κάνει την κοινωνία να δει με άλλο μάτι τα πράγματα. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το πρόσωπο , την ηγετική εκείνη φυσιογνωμία που θα βρεθεί τη σωστή στιγμή στη σωστή θέση και θα αναλάβει το ρόλο και το κόστος του ηγέτη. Όλα αυτά συνέβησαν αποφασιστικά το 2015 στον πολιτικό πλανήτη της Ελλάδας ...
με την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στη θέση του Πρωθυπουργού. Δεν θα κρίνουμε εδώ την πενταετία της διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα το κάνει καλά ο ιστορικός του μέλλοντος. Μπορούμε όμως να πούμε δύο λόγια για το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και τον Πρόεδρο του Αλέξη Τσίπρα. Κάποιος θα αναρωτηθεί μα είναι δύο διαφορετικά πράγματα ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ; Στα κομματικά ακροατήρια οχι, στο σύνολο της κοινής γνώμης όμως δε χωράει αμφιβολία οτι στο νου των ανθρώπων που ανέδειξαν τον Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργό αδιαμφισβήτητα ισχύει. Για να το καταλάβει κάποιος καλύτερα ας συνομιλήσει με τους αριθμούς. Αυτοί θα του πουν οτι ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τον Αλέξη Τσίπρα ήταν ένα κόμμα που βολόδερνε στο 3% και οριακά κατάφερνε να μπει στη Βουλή.
Μετά από αυτόν τα πράγματα άλλαξαν δραστικά. Προφανώς και δεν έγιναν με μαγικό τρόπο τόσοι πολλοί Έλληνες αριστεροί ριζοσπάστες. Τι συνέβη λοιπόν ; Πολύ απλά ο Έλληνας ψηφίζει προσωποκεντρικά. Ο Τσίπρας ενέπνεε σε πολλούς ανθρώπους και εμπνέει ακόμα και τώρα , μετά την βαριά ήττα του περασμένου Καλοκαιριού, την ιδέα ενός ηγέτη. Τραυματισμένου πολιτικά θέλετε; Τραυματισμένου , αλλά ηγέτη.
Τις τελευταίες μέρες γράφονται και ακούγονται πολλά για διαγκωνισμούς στο εσωτερικού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διαδικτυακές επιθέσεις, αντάρτικα των 53 , των 63 κ.ο.κ και είναι πραγματικά να αναρωτιέται κάποιος που θα ήταν όλοι αυτοί που διαγκωνίζονται σήμερα στα παρασκήνια αν δεν υπήρχε στην ηγεσία του κόμματος ο Τσίπρας; Ο Κατσιφάρας ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ είχε το θάρρος να πει κάποτε οτι :“Ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας δεν θα μας γνώριζε αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας”. Έλεγε ψέμματα; Σήμερα τα παλικάρια και οι κυρίες που ακονίζουν μαχαίρια στην αυλή του Τσίπρα δήθεν για προγραμματικές θέσεις , πόσο μακριά αλήθεια βρίσκονται από την έννοια της συστράτευσης μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ; Ξέρετε την ώρα μιας επικείμενης νικηφόρας πολιτικής μάχης δεν ακούγεται κιχ , τσιμουδιά γιατί τα καλοραμμένα υπουργικά κοστούμια έστω και χωρίς γραβάτα περιμένουν και στην ντουλάπα της αριστεράς. Άσχετα αν αυτοί που θέλουν να τα φορέσουν είναι οι λεγόμενοι ξώφαλτσοι αριστεροί. Την ώρα όμως της περισυλλογής και της ήττας τα ίδια αυτά πρόσωπα φοράνε το κοστούμι του κόκορα ,γιατί θέλουν οπωσδήποτε να φοράνε μια φορεσιά εντυπωσιακή.
Μα και τί να κάνει η Αριστερά θα πει κάποιος να λειτουργήσει με αποκλεισμούς ; Αυτά τα κάνουν άλλοι. Προφανώς και οχι, δεν υπάρχει αριστερόμετρο ή προοδευτικόμετρο, όμως τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία του Τσίπρα να ηγηθεί πραγματικά μιας παράταξης και όχι απλώς ενός κόμματος , αυτό έδειξαν και τα αποτελέσματα των εκλογών , αυτή είναι η εντολή του λαού. Και πως θα γίνει αυτό με σιωπητήρια και απαγορεύσεις ; Ούτε αυτό έχει σχέση με την αριστερά θα σου πει κάποιος. Εκεί υπάρχει μια ωμή απάντηση που μπορεί να διατυπωθεί και με τη μορφή ερώτησης .
Η τελευταία εσωστρέφεια που παρατηρείται γίνετε για πολιτικούς λόγους ή για μικροπολιτικές διαφορές και εξυπηρετήσεις εσωκομματικών φατριών; Γιατί αν γίνετε για το δεύτερο τότε ο Τσίπρας πρέπει να αναλάβει τις δικές του ευθύνες μπροστά στο 31,5% του ελληνικού λαού που τον στήριξε, γιατί αυτόν στήριξε και το 2019 ο λαός.Είναι η ώρα ο Τσίπρας να αναλάβει κια το κόστος του ηγέτη μιας παράταξης και οχι μόνο το ρόλο του. Αν κάποιος έχει αντιρρήσεις ας φανταστεί τον Τσίπρα να μην ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές και ας βάλει με την φαντασία του πάλι όποιο πρόσωπο από τα υπάρχοντα στελέχη στη θέση του Προέδρου. Αν κάνει την πρόσθεση ας μας κοινοποιήσει το αποτέλεσμα.
Όσοι λοιπόν μετράνε το πολιτικό τους μπόι με την ασφάλεια που παρέχει ο Τσίπρας καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν και σίγουρα να σκεφτούν διπλά πριν πράξουν ή μιλήσουν και αυτό είναι βασικό στοιχείο ταυτότητας όχι ενός αριστερού ή δεξιού πολιτικού , αλλά οποιουδήποτε πραγματικού πολιτικού όντος.