Σε πρόσφατη ενημέρωση επενδυτών, μέσω τηλεδιάσκεψης, ο κ. Βασιλάκης επιχειρηματολόγησε –ούτε λίγο, ούτε πολύ- υπέρ της άποψής (του) ότι η Aegean «δικαιούται» κρατική ενίσχυση (προκειμένου να συνεχίσει να πετάει), αλλά το κράτος δεν δικαιούται κάποιο αντάλλαγμα –υπό τον τύπο της μετοχικής συμμετοχής- για την ενίσχυση που έχει «υποχρέωση» να προσφέρει στην εταιρεία του. Ο ίδιος κατέστησε απολύτως ξεκάθαρο ότι καμία πρόθεση δεν έχει να δώσει μετοχές της εταιρείας στο κράτος, αλλά και εξίσου ξεκάθαρο ότι το κράτος πρέπει –κατά τη γνώμη του- να δώσει χρήματα των φορολογουμένων για να σωθεί Aegean.
«Καμία λογική», θα πείτε; Όχι αν είστε ο κ. Βασιλάκης. Διότι ο μεγαλοεπιχειρηματίας κατέστησε επίσης σαφή την άποψή του ότι η Aegean περίπου ταυτίζεται με τον ελληνικό τουρισμό. Αρά –κατά τη βασιλάκειο λογική- αν το κράτος θέλει να σώσει τον τουρισμό, πρέπει να σώσει την Aegean.
Βέβαια, αυτή η… πρωτότυπη τοποθέτηση Βασιλάκη, εγείρει σειρά εύλογων ερωτημάτων, στα οποία ο ίδιος δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει κατά την ενημέρωση των επενδυτών. Τα καταγράφουμε, μήπως και επιλέξει να απαντήσει, έστω και εκ των υστέρων:
1. Πώς σκοπεύει να ξεπληρώσει τον Έλληνα φορολογούμενο για την ενίσχυση που απαιτεί, την ώρα που χιλιάδες επιχειρήσεις έμειναν εκτός ακόμη και αυτής της ελάχιστης επιστρεπτέας –τονίζουμε το ΕΠΙΣΤΡΕΠΤΕΑΣ- προκαταβολής των λίγων χιλιάδων ευρώ; Και πώς να περιμένει κανείς ότι η συγκεκριμένη εταιρεία θα επιστρέψει την ενίσχυση, έστω και σε βάθος χρόνου, όταν χρωστά ήδη (από πριν την κρίση) 200 εκατ. ευρώ σε δάνεια και 290 εκατ. ευρώ σε συμβάσεις leasing; Εκτος κι αν βρήκαμε –πέρα και πάνω από την περίπτωση των τραπεζών- ακόμη μια εταιρεία-φαραώ, την οποία οι Ελληνες φορολογούμενοι θα ανακεφαλαιοποιούν ες αεί…
2. Αραγε, πέρσι που η εταιρεία εμφάνισε κέρδη 78,5 εκατ. ευρώ, ένιωσαν καμιά υποχρέωση οι μέτοχοί της να τα μοιραστούν με την κοινωνία; Όχι, βέβαια. Μόνο τις ζημιές θέλουν τώρα να μοιραστούν…
3. Οταν λέει ο κ. Βασιλάκης ότι η ελληνική πολιτεία υποχρεούται να τον στηρίξει οικονομικά (αλλά ο ίδιος δεν υποχρεούται να της δώσει μετοχές σε αντάλλαγμα) γιατί αλλιώς θα μειώσει τις πτήσεις και θα πληγεί ο τουρισμός, συνειδητοποιεί πως αυτό ακούγεται κάπως εκβιαστικό;
4. Μα, αν μειώσει τις πτήσεις και υπάρχει ζήτηση, δεν θα βρεθεί κάποια άλλη εταιρεία να καλύψει το κενό; Αυτό δεν υπαγορεύει η φιλοσοφία της ελεύθερης αγοράς της οποίας και ο ίδιος είναι φανατικός θιασώτης (ή, έστω, ήταν μέχρι προ κορονοϊού);
5. Αυτό ακριβώς δεν ήταν και το επιχείρημα στο οποίο βάσισε την εξαγορά της Ολυμπιακής η Aegean; Ότι η αγορά είναι ελεύθερη, όποια άλλη αεροπορική εταιρεία το επιλέξει μπορεί να δραστηριοποιηθεί σε αυτή και, άρα, ουδεμία μονοπωλιακή συνθήκη δημιουργούσε η συγχώνευση των δύο μοναδικών εταιρειών που εξυπηρετούσαν τότε τις πτήσεις εσωτερικού. Να υπενθυμίσουμε, στο σημείο αυτό, ότι η συγκεκριμένη συγχώνευση –την οποία η Aegean επιθυμούσε διακαώς και επιδίωκε επί μακρόν- έγινε υπό συνθήκες που κάποιοι χαρακτήρισαν περίεργες, αφού προηγήθηκε εξαγορά της Ολυμπιακής από τον Α. Βγενόπουλο, ακολούθησε μια πρώτη απόρριψη της συγχώνευσης από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν (με το προφανές επιχείρημα της μονοπωλιακής συγκέντρωσης) και τελικά –ω του θαύματος!- στροφή 180 μοιρών από την Κομισιόν και έγκριση (όταν, όλως τυχαίως, για λίγους μήνες πριν και λίγους μετά τη συγχώνευση δραστηριοποιήθηκε στις πτήσεις εσωτερικού η Cyprus Airways).
Προφανώς, ο Ελληνας φορολογούμενος –τον οποίο κάποιοι θέλουν πάλι να βγάζει το φίδι από την τρύπα σε βάρος του οικογενειακού του προϋπολογισμού- πολύ θα ήθελε να ακούσει τις απαντήσεις του κ. Βασιλάκη σε αυτά τα πέντε ερωτήματα…