Μια υγειονομική κρίση βρίσκεται στην κορύφωση της, οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν για το τι μέλει γενέσθαι, η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση διαχειρίστηκε, ως τώρα, την πρωτόγνωρη κρίση με προσοχή και σύνεση είναι πλειοψηφική και ο Σωτήρης Τσιόδρας έχει κατακτήσει, δίκαια, πάγκοινη εκτίμηση κι εμπιστοσύνη....
Παράλληλα στον πρωθυπουργό πιστώνεται το ότι ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των ειδικών, ενώ στον Αλέξη Τσίπρα αναγνωρίζεται από όλους τους εχέφρονες, μια όχι συνηθισμένη για τα Ελληνικά πολιτικά δρώμενα, εξαιρετικά υπεύθυνη στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Κι όλα τα παραπάνω πλαισιώνουν τις σχεδόν διθυραμβικές αναφορές «εχθρών και φίλων» για την ωριμότητα που επέδειξαν οι οι πολίτες στη μάχη με την πανδημία.
Οι περισσότεροι από τους υπουργούς, τους θεσμικούς και άλλους φορείς, τους πολίτες έχουν παρέμβει κι έχουν λάβει κάποια εύσημα στη μάχη για την αναχαίτιση του φονικού ιού. Σχεδόν όλοι… Σχεδόν… Γιατί από αυτό το πάνθεον λείπει κάποιος που υπό φυσιολογικές θα έπρεπε, μάλλον, να πρωταγωνιστεί.
Ο κ. Βασίλης Κικίλιας, υπουργός υγείας και καθ’ ύλην υπουργός για τη συγκυρία … εθεάθη προ ημερών να παραλαμβάνει κάτι … μάσκες που μας έστειλε η Κίνα με μια μισθωμένη πτήση της Aegean . «Χαμογέλασε» πίσω από τη μάσκα, αλλά μπροστά στην κάμερα, πήγε και σε δυο νοσοκομεία και … έτερον ουδέν.
Ύστερα τον «χάσαμε». Βιώνει, στωικά, την πραγματικότητα που είναι σκληρή μαζί του. Ακούει τους πάντες να ομονοούν στην κοινή παραδοχή, ότι «ο Τσιόδρας δεν κάνει μόνο ανακοινώσεις, εισηγείται, παίρνει αποφάσεις, εφαρμόζει πολιτικές επιλογές». Αλλά , τον ίδιο τον αρμόδιο υπουργό δεν τον έχουμε ακούσει, αν και κουβαλά την ιατρική ιδιότητα. Κι αυτό γεννά απορίες: Τον κρύβουν ; τον προστατεύουν, ή μήπως δεν τον εμπιστεύονται; ; Τι από όλα συμβαίνει και ο αρμόδιος υπουργός προσπαθεί να δοξασθεί κρυπτόμενος ; Γιατί καμιά του παρέμβαση ή πρωτοβουλία δεν άφησε το στίγμα του κ. Υπουργού υγείας στην δραματική συγκυρία. Ναι. Το δημόσιο σύστημα υγείας έχει αντέξει σ αυτήν την ασύμμετρη μάχη. Αλλά αυτό δεν είναι έργο ή επίτευγμα της παρούσας κυβέρνησης, ή πολλώ δε μάλλον του σημερινού υπουργού υγείας.
Αυτή η κυβέρνηση παρέλαβε ανθεκτικό ΕΣΥ από το δίδυμο Ξάνθου – Πολάκη, που για να φρεσκάρουμε τη μνήμη ήταν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου που είχε ως προτεραιότητα την υπεράσπιση του δημοσίου χαρακτήρα της Υγείας. Μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους εμμονικούς αλλά αξίζει και μια πρόσθετη υπόμνηση. Αυτό το ανθεκτικό ΕΣΥ ήθελαν να ξεχαρβαλώσουν από ιδεολογική εκκίνηση, οι κυβερνώντες. Η ευγνωμοσύνη και η αποθέωση, που δικαίως εκφράζονται εν μέσω πανδημίας, μακάρι να αποτελέσουν ανάχωμα αυτού του «σχεδίου»…