Λίγο πριν ολοκληρώσει την ομιλία του, λοιπόν, ο πρωθυπουργός ανέφερε πως...
θέλει να κάνει μια προσωπική τοποθέτηση, μιλώντας για το ταξίδι του στο Άουσβιτς, κάτι που προκάλεσε αίσθηση, καθώς ήταν εντελώς άσχετο με τα όσα είχαν ειπωθεί μέχρι εκείνη την ώρα, ενώ ούτε ο πρόεδρος Μακρόν έκανε κάποια σχετική αναφορά.
«Αυτός ο τόπος φρίκης με γέμισε με σκέψεις και με προβληματισμό. Για τα όρια του ανθρώπου για τη βία και τη δημοκρατία, για τις ευθύνες όλων μας απέναντι στο μέλλον των παιδιών μας. Σήμερα είμαι εδώ στο Παρίσι, όπου σε μία συγκυρία ίσως συμβολική κυκλοφορεί τούτες τις μέρες για πρώτη φορά η γαλλική έκδοση του Μαουντχάουζεν, ενός έργου του Ιάκωβου Καμπανέλη, που κρατούμενος κι αυτός έγραψε για τη ζωή του σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έργο που μελοποιήθηκε αργότερα με τρόπο συγκλονιστικό» είπε ο πρωθυπουργός.
Συνεχίζοντας ανέφερε ότι είχε την ευκαιρία να χαρίσει στον Γάλλο Πρόεδρο ένα αντίγραφο της γαλλικής μετάφρασης του έργου και πρόσθεσε: «Μετά τις συζητήσεις μου με τον Πρόεδρο Μακρόν οι γκρίζες σκέψεις και οι πρόσκαιροι δισταγμοί δίνουν τη θέση τους στην αισιοδοξία και στη ρεαλιστική ελπίδα».
Και τι ήθελε, δηλαδή, να πει ο ποιητής Κυριάκος; Ότι ήταν τόσο εντυπωσιακές οι συζητήσεις με τον Εμανουέλ Μακρόν που του… έδιωξαν τις μαύρες σκέψεις για τη ναζιστική φρίκη;...
efsyn.gr