Βασίλης Δημ. Χασιώτης
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με αφορμή το σκάνδαλο «Novartis»,
του οποίου το όνομα έχει εμπλακεί σ’ αυτό μαζί με άλλα εννέα πολιτικά
πρόσωπα, τα οποία, όλα, δεν αποδέχονται τις εναντίον τους καταγγελίες,
μιλώντας χτες στο κεντρικό δελτίο του καναλιού ALPHA, επανέλαβε όσα είπε στη Βουλή περί «εσχάτης προδοσίας», υπό την έννοια ότι στην υπόθεση «Novartis»
υπήρξε κατάλυση των θεσμών του πολιτεύματος και του Κράτους Δικαίου «με
τη συνεργασία πολιτικών και δικαστικών παραγόντων με πρωτοβουλία των
πολιτικών παραγόντων» όπως τόνισε, εννοώντας εδώ, την κυβέρνηση και τις
εμπλεκόμενες εισαγγελικές αρχές οι οποίες διερεύνησαν την υπόθεση «Novartis» και έστειλαν τον σχετικό φάκελο στη Βουλή λόγω εμπλοκής σ’ αυτήν διατελεσάντων πρωθυπουργών και υπουργών.
Δεν
θα σταθώ καθόλου στον συσχετισμό του εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας
με την ανωτέρω υπόθεση. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, έχει την φήμη του
εγκρίτου συνταγματολόγου και νομικού και ασφαλώς κάτι παραπάνω θα
γνωρίζει από εμάς τους κοινούς θνητούς, πώς το έγκλημα της «εσχάτης
προδοσίας» έχει εφαρμογή στην υπόθεση «Novartis»
και, για να πω την μαύρη αλήθεια, πολλά ερωτηματικά μου δημιούργησε η
υπόθεση αυτή, αλλά, ποτέ
δεν πήγε το μυαλό μου στο ζήτημα της «εσχάτης
προδοσίας».
Όμως :
Επειδή
ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι η μη εξέταση και απόδοση ευθυνών
για το πώς φτάσαμε στα Μνημόνια αλλά και το πώς επεβλήθη το περιεχόμενό
τους και ποια συμφέροντα εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν,
Επειδή,
ομοίως ανήκω σε εκείνους, που πιστεύουν ότι οι δανειστές και ασφαλώς το
μνημονιακό πολιτικό προσωπικό της Χώρας που συνεργάστηκε μαζί τους,
κατέλυσαν όχι κάποια τυπική διάταξη του Ποινικού Νόμου (σαν αυτή που
επικαλείται ο κ. Ε. Βενιζέλος όταν μιλά για «εσχάτη προδοσία» ανωτέρω,
ήτοι το άρθρο 134), μα τον ίδιο τον Συνταγματικό Χάρτη τουλάχιστον στις
πλέον θεμελιώδεις πρόνοιές του, όπως τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα (οικονομικά,
κοινωνικά και πολιτικά) Δικαιώματα, την Εθνική Κυριαρχία και συνεπώς
την Εθνική Ανεξαρτησία της Χώρας και τις ενσωματωμένες Διεθνείς Συνθήκες
και Συμφωνίες των οποίων οι Αρχές επί των ανωτέρω Θεμελιωδών Προνοιών
βρίσκονται ενσωματωμένες στον Συνταγματικό μας Χάρτη, όσες δε, δεν έχουν
ενσωματωθεί ισχύουν στον αυτό βαθμό,
Για τους (όλως ενδεικτικώς μνημονευόμενους εν προκειμένω) ανωτέρω λόγους, θεωρώ, πως αν για την υπόθεση «Novartis»
συντρέχει ένας λόγος «εσχάτης προδοσίας», (εννοώ, όχι κατ’ εμέ, μα κατά
τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο), δηλαδή αυτός της «τυπικής παραβίασης» του
άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, τότε, για το πώς φτάσαμε στα Μνημόνια και
τι έγινε από εκεί και πέρα, συντρέχουν χιλιάδες ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΙ λόγοι
ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΛΟΓΟΙ προκειμένου να χαρακτηριστεί ως τέτοιο
το Μνημονιακό Έγκλημα, δηλαδή, ως Έγκλημα Εσχάτης Προδοσίας. Πόσες
χιλιάδες λόγοι; Όλως ενδεικτικά, τόσες χιλιάδες, όσες χιλιάδες είναι τα
άρθρα των Μνημονίων και οι αντίστοιχοι Εφαρμοστικοί Νόμοι, καθένας από
τους οποίους : πλήττει την Κοινωνία ως Σύνολο και το κάθε μέλος της (τον
κάθε πολίτη της) χωριστά στα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα (ανωτέρω),
ληστεύει τον ιδρώτα μιας ζωής των εργαζόμενων (μισθωτών, συνταξιούχων,
επιχειρηματιών ιδίως της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας), ληστεύει τον
ιδρώτα της κάθε ημέρας που ζούμε έχοντας επιβάλλει συνθήκες εργασιακής
ζούγκλας αλλά και συνθηκών επιχειρηματικής δράσης που στην ουσία της
υποσκάπτει την ίδια τη βιωσιμότητά της, τσαλαπατά την Αξιοπρέπεια, την
Συνολική (ως Λαού) και Ατομική (του κάθε Έλληνα και Ελληνίδας),
δολοφονεί συμπατριώτες μας που τους οδηγεί στην Άκρα Ανέχεια ή/και Άκρα
Αναξιοπρέπεια που με τη σειρά τους οδηγεί τα θύματα στην αυτοχειρία,
διαλύει οικογένειες, στέλνει τη ξενιτειά τα παιδιά μας ως μετανάστες,
ενώ δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως καταργήθηκε όταν επιβάλλονταν οι
Μνημονιακοί Νόμοι όχι απλά η διάκριση των πολιτειακών εξουσιών μα και η
ίδια τους η λειτουργία ακόμα και με τρόπο απροκάλυπτο και αναίσχυντο,
κλπ., κλπ., κλπ....
Δεν
μπορώ ακόμη, πριν κλείσω το παρόν άρθρο, να μην εκφράσω τη λύπη μου που
ο κ. Ε. Βενιζέλος, «ανακάλυψε» την «εσχάτη προδοσία» στα πλαίσια μιας
προσωπικής του εμπλοκής σε ένα σκάνδαλο, βεβαίως, το τεκμήριο της
αθωότητας θα τον συνοδεύει έως ότου με τον οποιοδήποτε τρόπο το όνομά
του, όπως και των υπολοίπων εμπλεκομένων πολιτικών, απεμπλακεί
τελεσίδικα και αμετάκλητα από την υπόθεση αυτή, αλλά, εκτός λάθους, δεν
ενθυμούμαι να έχει διαγνώσει υποψία έστω «εσχάτης προδοσίας» στα όσα
δεινά τα Μνημόνια επισώρευσαν στο Λαό και στη Χώρα, όχι τόσο της
σκληρότητάς τους, όσο λόγω του γεγονότος ότι κατέλυσαν την Έννομη
(Συνταγματική) Τάξη της Χώρας και την Εθνική της Κυριαρχία, εκτός αν,
τίποτα από αυτά δεν αποδέχεται ότι συνέβη.