Στον απόηχο της συνάντησης Βαρουφάκη – Ντάισελμπλουμ, και με όλη τη χαβαλεδιάρικη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την οποία βέβαια χρειαζόμασταν για να γελάσει λίγο το πικραμένο χειλάκι μας, ίσως θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο επικεφαλής του Eurogroup, μόνο τυχαία δεν επισκέφθηκε την Αθήνα, παρακάμπτοντας το Σόϊμπλε, που είναι η μετενσάρκωση του Μέτερνιχ στην εποχή μας με ότι αυτό σημαίνει για την πατρίδα μας. Βλέπετε ο κ. Ντάισελμπλουμ από τη μία γνώριζε ότι εδώ και πολύ καιρό το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε απευθείας με τους .....
θεσμικούς εταίρους μας στην ΕΕ για το θέμα του Ελληνικού χρέους, και από την άλλη ήθελε ο ίδιος να «νοιώσει την ατμόσφαιρα στην Ελλάδα» αφού δεν εμπιστεύεται την τρόικα που παρουσιάζει παραπλανητική εικόνα της Ελλάδας αλλά και των υπόλοιπων χωρών του Νότου (Πορτογαλίας, Ιταλίας, και Ισπανίας). Να υπενθυμίσουμε ότι από το 2013 είχε ήδη συσταθεί στο Ευρωκοινοβούλιο εξεταστική επιτροπή για το ρόλο της Τρόικας στο Νότο και κατηγορείτο από τον επικεφαλής της επιτροπής αυστριακό χριστιανοδημοκράτη ευρωβουλευτή Ότμαρ Κάρας για αδιαφάνεια στις επιλογές και τις πρωτοβουλίες της στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες του Νότου, που βρίσκονται σε προγράμματα προσαρμογής. Πολιτικά ευφυής η κίνηση του Ολλανδού και ακόμα πιο σωστή η απαγκίστρωση του από τον Σόϊμπλε και τη Γερμανία. Βλέπει κατάματα την πολυμέτωπη διείσδυση των ΗΠΑ στα της Ευρώπης, και αν δε δείξει πολιτική ευελιξία θα είναι και αυτός κάτω από την ταφόπλακα που βάζει η Μέρκελ με το Σόϊμπλε στην Ευρωζώνη.
Παράλληλα όμως με το Γιάννη Βαρουφάκη, που όπως και να το κάνουμε έχει ένα γκελ με το φακό σε βαθμό ναρκισσισμού, μας εντυπωσίασε ο Νίκος Κοτζιάς. Γνωστός στη διεθνή κοινότητα για την εναλλακτική πολιτική του θεώρηση και τον προσανατολισμό του προς τους BRICS. Επικρίθηκε για το φιλορωσικό του άνοιγμα και την ξεκάθαρη θέση της χώρας μας να μπορεί να χαράσσει πολιτική με βάση τα εθνικά της συμφέροντα, που είναι εν τέλει και συμφέροντα της Ευρώπης. Ειλικρινά θεωρεί κανείς ότι ο κ. Κοτζιάς είναι τόσο πολιτικά αφελής που να μη γνωρίζει την ιστορία των Ορλωφικών και τις συνέπειες της για την τότε Ελλάδα, τον μεσσιανισμό του «ξανθού γένους» και την Τρίτη Ρώμη (Μόσχα) σε συνάρτηση με τον Πανσλαβισμό της Ρωσίας και την αντικατάσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τον Πατριαρχείο της Μόσχας;. Όπως όμως και να έχει το πράγμα, έχουμε κοινούς πολιτισμικούς δεσμούς με τη Ρωσία και το προνόμιο της «καθ΄ ημάς Ανατολής» ως αναπόσπαστο μέρος της πολιτισμική μας ταυτότητας, πρέπει να είναι ένα από τα σημεία αναφοράς της εξωτερικής πολιτικής μας. Πάντα ήμασταν μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μέσα από τις γνωστές αμφιθυμίες, αντιφάσεις, και μεταστροφές μας, που μετουσιώθηκαν σε ένα τελέσφορο συγκερασμό. Το προνόμιο αυτό που δεν το έχει η Παπική και Προτεσταντική Δύση. Έτσι, η κίνηση Κοτζιά προάσπισε πρώτιστα την αξιοπρέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι σε μια μεγάλη δύναμη όπως είναι η Ρωσία, από την οποία εξαρτάται για την ενεργειακή της επάρκεια.
Είναι αλήθεια ότι η νέα κυβέρνηση μας εκπλήσσει ευχάριστα. Συντριπτικά όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, χαίρονται την ψήφο τους και δεν μεμψιμοιρούν, όπως κάναν με άλλες κυβερνήσεις που είχαν ψηφίσει. Δεν απομένει λοιπόν στην κυβέρνηση να τοποθετήσει άλλον ένα άντρα, ανάμεσα στους πολλούς που υπουργοποίησε, στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων για να τσαλακώσει λίγο το προφίλ της.