Με την λήξη της πολύκροτης απεργίας της ΔΕΗ υπάρχουν ορισμένα (ουσιαστικά προαναγγελθέντα) συμπεράσματα που πρέπει να πούμε ανοιχτά και με απλούς και ήρεμους τόνους αφ' ενός, και αφ' ετέρου να απαριθμήσουμε τις καταστάσεις που περαιτέρω ενισχύουν και συμπληρώνουν την εικόνα του τί αντιμετωπίζουμε, όπως σας την περιγράψαμε στην εκπομπή μας "Ενώπιον του Ελληνικού Λαού" της 3ης Ιουλίου 2014.
Τα απλά συμπεράσματα που όλοι μπορούμε να δούμε όσον αφορά τους πλέον ανεπιστρεπτί ξεπεσμένους δήθεν ......
συνδικαλιστές (και ουσιαστικά φανατικούς υποστηρικτές των κυβερνητικών) είναι :
1. αποτελούν τους πλέον ανεπαρκώς κεκαλυμμένους κυβερνητικούς που μετά από μια θητεία μετά πλουσίων αποδοχών και 'τυχερών' στις θέσεις που δημιουργήθηκαν πολλές δεκαετίες πριν από πραγματικούς Αγωνιστές που έχυσαν αίμα και έχασαν την ζωή τους για την υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην αγορά εργασίας (όπου "θέσεις" εννοούμε την εγκαθίδρυση της έννοιας του συνδικαλισμού των εργαζομένων που κυρίως επιβλήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με αιματηρές συγκρούσεις), είναι φυτώριο που εξοπλίζει κυβερνητικές/διοικητικές θέσεις και καρέκλες.
2. η όλη βαρύγδουπη έναρξη της απεργίας ΔΕΗ έγινε σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση και τους δικαστικούς ώστε να δειχθεί στους Πολίτες η δήθεν 'πυγμή' μιας παραπαίουσας και ετοιμόρροπης δικτατορικής κομπανίας.
3. η ενασχόληση με την ΔΕΗ στην πτυχή της απεργίας έγινε με προσπάθεια να ταυτισθεί η δίκαια και νόμιμη και ηθική τοποθέτηση του Ελληνικού Λαού περί μη ιδιωτικοποιήσεως ΔΕΗ με τους διεφθαρμένους και παραδόπιστους ήδη αντιπαθείς λόγω της αντικοινωνικότητας τους και της μισανθρωπίας τους υπαλλήλους και συνδικαλιστές ΔΕΗ. (Η αντικοινωνικότητα, μισανθρωπία και αντιανθρωπισμός τους προέκυψε εντόνως στην έλλειψη στήριξης καθημερινά του Ελληνικού Λαού που στερείται το ρεύμα τους λόγω υπερ-φορολόγησης παρανόμως από τους κυβερνητικούς και αισχροκέρδειας από την διοίκηση ΔΕΗ.) Όταν αυτό απέτυχε, η απεργία έληξε με συνοπτικές διαδικασίες και μια ύστατη προσπάθεια να καρπωθεί επικοινωνιακό κέρδος η κυβέρνηση (απέτυχε παταγωδώς).
4. ταυτόχρονα πίσω από όλες τις φανφάρες συνδικαλιστών και κυβερνητικών περί ΔΕΗ και κυρίως περί απεργίας ΔΕΗ (και όχι περί της εκποίησης της ίδιας της ΔΕΗ, που οι κυβερνητικοί προσπαθούν να αποφύγουν να συζητούν) κρύβονται και άλλες κακουργηματικές ενέργειες των κυβερνητικών που οδηγούν στην μαζική εξόντωση των μεσαίων και χαμηλοτέρων κοινωνικών στρωμάτων στην Ελλάδα, όπως το ασφαλιστικό, οι νέοι ή παρατεταμένοι φόροι, ξεπούλημα εθνικής περιουσίας, προετοιμασία ρευστοποίησης ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων σε μαζικό επίπεδο και κλίμακα και ρήξη ή προετοιμασία ρήξης διπλωματικών σχέσεων με κάθε εναπομείναντα σύμμαχο της Ελλάδας όπως το συμβάν λόγω Βενιζέλου με την Κύπρο.
Όσο και αν οι κυβερνητικοί δηλώνουν δήθεν ικανοποίηση, το γεγονός παραμένει δεδομένων των συνθηκών ότι απέτυχαν παταγωδώς να περάσουν επικοινωνιακά το μήνυμα ότι δήθεν είναι μία δημοκρατική σθεναρή κυβέρνηση με δεδηλωμένη από τον Λαό που μεριμνά για τις ανάγκες και δικαιώματα του Λαού. Κάτι που εκφυλίζεται ακόμα περισσότερο με τις προσπάθειες της γελοιότητας της Σοφίας Βούλτεψη στα διάφορα ΜΜΕ να το περάσει παπαγαλίζοντας το χωρίς καν μια στοιχειώδη φροντίδα να μην πει ψέματα που ούτε και οι συνεργάτες δημοσιογράφοι να μπορούν να προσπεράσουν.
Το μόνο που κατάφεραν είναι να εξασφαλίσουν στους συνδικαλιστές που διόριζαν σε κάθε ΔΕΚΟ και κάθε συνδικαλιστικό φορέα την ταξινόμηση τους στην ίδια ακριβώς ομάδα με τους εχθρούς του Ελληνικού Λαού, τους λιποτάκτες και τους υποκριτές-δοσιλόγους, δηλαδή ταξινόμησαν αμετάκλητα πλέον τους συνδικαλιστές στην ίδια ομάδα με τους κυβερνητικούς εαυτούς τους και τους εκφυλισμένους δικαστικούς που και με ιδία παραδοχή τους έχουν το ανάθεμα και την μήνη της Ελληνικής κοινωνίας.
Δηλαδή, επί της ουσίας μετριοπαθώς μπορούμε να πούμε ότι έκαναν μια τρύπα στο νερό και ουσιαστικώς ότι έκοψαν ακόμα περισσότερα από τα δάχτυλα τους στην κοινωνία, που ήταν οι συνδικαλιστές. Άρα έχασαν ακόμα περισσότερα και εφθάρησαν ακόμα περισσότερα σε σημείο που άλλοι επίδοξοι κυβερνητικοί όπως η ΔΑΚΕ (!) διαχώρισε την θέση της εξαπολύοντας μύδρους ενάντια στην κυβέρνηση.
Και οδεύει ολοταχώς η κυβερνητική κομπανία δικτατορίσκων της ελεεινής μορφής προς ακόμα έναν κόλαφο αφού πρόκειται να κάψουν και τους συνεργάτες τους στο ΚΚΕ και πιθανώς και στον ΣΥΡΙΖΑ : το θέμα του Δημοψηφίσματος πετυχαίνει με έναν σμπάρο τα εξής 'τρυγόνια' :
Α. η κυβέρνηση δεν θέλει να ακουσθεί ο Ελληνικός Λαός διότι ξέρει ότι όχι μόνο πάει κάθετα ενάντια στην Βούληση του αλλά θα επιβεβαιωθεί και ακόμα μια φορά μετά τις εκλογές η έλλειψη δεδηλωμένης της.
Β. το ΚΚΕ (ασχέτως εαν in vitro η τοποθέτηση του είναι σωστή μετά από ανάλυση που δεν θα κάνουμε στο παρόν άρθρο) in vivo, δηλαδή μέσα στα τεκταινόμενα και μέσα στις δυνάμεις και ανάγκες της κοινωνίας μποϋκοτάρει την αντιπολίτευση και την δυνατότητα να ακουσθεί η φωνή του Λαού και δίνει χείρα βοηθείας στην παραπαίουσα κυβέρνηση. Διότι εαν ήταν ειλικρινές και αν πραγματικά ήθελε να παράγει έργο κοινωνικής αλλαγής υπέρ του Λαού και όχι υπερ των αφεντικών των κυβερνητικών, πρώτα θα στήριζε την τέλεση του πρώτου Δημοψηφίσματος για την τωρινή αναστολή της εκποίησης της ΔΕΗ και κατόπιν θα έθετε ως προαπαιτούμενο για την στήριξη του τωρινού Δημοψηφίσματος την δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για τέλεση σειράς Δημοψηφισμάτων για τα υπόλοιπα νομοθετήματα περί ΔΕΗ, Ε.Ε. και Μνημονίου. Δεν το κάνει έτσι διότι από την εποχή της μειοδοσίας του της Βάρκιζας είναι μόνο κατ' όνομα 'αριστερά' όπως βεβαίως και όλοι οι υπόλοιποι αυτοαποκαλούμενοι 'αριστεροί, σοσιαλιστές, κεντρώοι' κομματικοί.
Γ. ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη φθείρεται και εκφυλίζεται ως υποκριτικά φερόμενος προτείνοντας Δημοψήφισμα με την ασφάλεια ότι δεν θα γίνει ποτέ για ίδια συμφέροντα, ενώ αν ήθελε πραγματικά να ρίξει την κυβέρνηση ή να σταματήσει την πώληση της ΔΕΗ θα έπρεπε να κάνει άλλες κινήσεις όπως να εμπλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας καλώντας τον να αναπέμψει τον νόμο ή παραιτούμενος από την Βουλή ώστε να την θέσει εκτός λειτουργίας.
Δ. το Δημοψήφισμα είναι η δαμόκλειος σπάθη όλων των κυβερνητικών εντός και εκτός κυβέρνησης και κανείς τους δεν το θέλει. Ο μόνος λόγος που συζητάται είναι διότι ο Λαός πιέζει για την Άμεση Δημοκρατία και περιορισμό στην άκρατη ασυδοσία τους.
Εαν πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε διακαώς να επιτευχθεί το Δημοψήφισμα θα είχε κάνει ολόκληρη καμπάνια περί αυτού ακόμα και διεθνώς για να πιεσθεί η κυβέρνηση να το κηρύξει και επίσης δεν θα άφηνε το ΚΚΕ να κάνει την συνήθη αποστασία του, προκαλώντας το με το να το βάλει να κάνει αυτό την μόνη πρόταση όλης της αντιπολίτευσης ώστε να μην μπορεί να πει όχι με καμμία πρόφαση.
Βάσει λοιπόν όλων των ανωτέρω τί πρέπει να κάνουμε εμείς ως Ελληνικός Λαός, εμείς ως οι μονάδες που λούζονται και θα συνεχίσουν να λούζονται τους κυβερνητικούς πειραματισμούς και φιρμάνια :
1. συνειδητοποιούμε ότι οι κυβερνητικοί δρούν ως συντεχνία που εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα παρανόμως διότι δεν εξασκούν επάγγελμα με την πολιτική αλλά υπηρεσία προς τον Κυρίαρχο Λαό, δηλαδή εμάς. Συνεχίζουμε να πιέζουμε παντοιοτρόπως όπως έχουμε εξηγήσει στις εκπομπές μας για Δημοψηφίσματα παντού. Εαν δεν γίνει το Δημοψήφισμα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ να καταλογισθεί ως ολοκληρωτισμός και εναντίωση της κυβέρνησης στον Ελληνικό Λαό και ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ και μειοδοσία όλης της αντιπολίτευσης (ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου).
2. πλέον επισήμως ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΗΓΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ.
Εμείς οι Έλληνες δεν χρειαζόμαστε 'αρχηγό' σαλαγητή και εν δυνάμει δυνάστη. Χρειαζόμαστε απλά συντονισμό και κοινό στόχο ώστε να ακουσθεί και να επιβληθεί η Βούληση του Ελληνικού Λαού : να επιβάλλουμε όλοι μαζί Δημοψηφίσματα για όλα τα νομοθετήματα και τις πράξεις που έλαβαν χώρα τουλάχιστον κατά την διάρκεια της κρίσης.
(Και σε όποιον βγει να πει περί δήθεν μη δυνατότητας ανατροπής νόμου από δημοψήφισμα αλλά μόνο νομοσχεδίου, η απλή απάντηση είναι ότι το Δημοψήφισμα μπορεί να ακολουθείται ή να έπεται νομοσχεδίου περί ακυρώσεως οποιουδήποτε νόμου. Εαν ίσχυε η πρόφαση 'συνταγματολόγων' της ελεεινής μορφής των ξεπουλημένων κυβερνητικών σφουγγοκωλαρίων που έσπευσαν να προασπίσουν τα εγκληματικά πεπραγμένα των κυβερνητικών ως μη επιδεχόμενα ακυρώσεως με Δημοψήφισμα, τότε δεν υπήρχε λόγος ούτε έρεισμα για το Δημοψήφισμα της Μεταπολίτευσης, εκτός άλλων δεδομένων, νομολογίας και επιχειρημάτων ...)