Του Πέτρου Τρουπιώτη
Αύριο, οφείλουμε όλοι,να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, και να αφιερώσουμε μια το πολύ ώρα για να πάμε να ψηφίσουμε
Να «καταθέσουμε» μαζί με το κομμάτι το χαρτί και την ελπίδα μας για το αύριο . Το προς τα πού θέλου να κινηθεί η χώρα, το αν θέλουμε να πάει μπρος ή πίσω . Να καταθέσεουμε την ψηφο του με το μυαλό στο αύριο και στην κοινωνία που θέλουμε να υπάρχει για να δημιουργήσουν τα παΐδια μας.
Εν ολίγοις οφείλουμε να ψηφίσουμε όχι από μίσος, ούτε με βάση την οργή ή «τα ψεύτικα τα λογία τα μεγάλα»που μάλιστα μας ......έφτασαν εδώ.
Οφείλουμε να ψηφίσουμε με την σκέψη στο αύριο, με την σκέψη στην θετική προοπτική.
Και υπάρχουν περισσότερες της μιας επιλογής , θεωρώ, προς αυτή την κατεύθυνση
Πρέπει όμως να κάνουμε δυο πράγματα.
Το ένα έχει σχέση με την κατεύθυνση που ψηφίζουμε.
Πιστεύω εδώ και χρόνια ακράδαντα ότι η κατεύθυνση της ψήφου μας πρέπει να είναι καθαρά Ευρωπαϊκή. Καθαρά υπέρ ενός μοντέλου κοινωνίας, αρά και οικονομίας και πολίτικου περιβάλλοντος δυτικού τύπου.
Απλά και ξεκάθαρα.
Το δεύτερο είναι επίσης σημαντικό.
Πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε. Να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να αφιερώσουμε μισή ώρα για την όλη διαδικασία.
Να ψηφίσουμε.
Όλη αυτή η λογική αρκετών που ενοχλημένοι από την κυβέρνηση και τα κόμματα, δυσαρεστημένοι από αυτούς που ψηφίσαν και αδιάφοροι για τους υπόλοιπους , που οδηγεί στο δεν θα πάω να ψηφίσω γιατί δεν έχει νόημα, αποτελεί τολμώ να πω μια όχι απλώς αδιάφορη στάση.
Αποτελεί μια « ανεύθυνη « στάση.
Σημαίνει ότι για να μην σκεφτώ εγώ , να μην προβληματιστώ, να μην μετρήσω τα υπέρ και τα κατά, δίνω τα δικαίωμα σε κάποιους άλλους , όποιοι κι αν είναι αυτοί, να αποφασίσουν για μένα.
Σημαίνει ότι για να μην μετρήσω τα δεδομένα, για να μην δω το αύριο και το τι θέλω , για να μην βγάλω το συναίσθημα μου και μιλήσω με την λογική μπόι , αφήνω άλλους να αποφασίσουν τι θα γίνει με την ζωή μου.
Σημαίνει ότι επειδή δεν τολμώ να πω στους φίλους μου ότι «δεν είναι όλοι οι πολιτικοί απατεώνες» αλλά και γιατί « πρέπει να ψηφίσω τον καλύτερο δυνατό» δίνω το δικαίωμα σε κάποιους επιτηδείους να προγραμματίσουν το μέλλον μου Έμενα και των παιδιών μου.
Σημαίνει , ότι βάζω πάνω από το μέλλον των παιδιών μου το «γινάτι» μου, τα νεύρα μου και την οποία ενόχληση μου από τους πολιτικούς.
Οι Ευρωεκλογές μπορεί να μην βγάζουν κυβέρνηση , όμως δημιουργούν το κλιμα και στην χωρά και στο εξωτερικό.
Και αυτό μπορεί να είναι τελικά πιο κρίσιμο από την εκλογή κυβέρνησης.
Ενώ οι εκλογές για περιφερειάρχες και δημάρχους , βγάζουν αυτούς που θα κανονίσουν τι θα γίνει στην γειτονιά μας τα επόμενα πέντε χρόνια.
Όποτε η αποχή είναι η μεγαλύτερη ανοησία που μπορεί να κάνει κάποιος Και βεβαίως ανευθυνότητα.
Έτσι, για να μην κλαίμε μετά. Γιατί όσοι δεν πάνε να ψηφίσουν δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται για οτιδήποτε, οποίο και να είναι το αποτέλεσμα…