''Αντί να επαναδιαπραγματευτούν μεγάλο μέρος του χρέους, η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ προχώρησαν σε δύο προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας ύψους περισσοτέρων των 200 δισεκατομμυρίων ευρών, που άφησαν την οικονομία της χώρας κατεστραμμένη και εξίσου χρεωμένη'' ομολογεί ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.Ο Λεγκρέν ήταν από το 2011 ως τον Μάρτιο του 2014 σύμβουλος του Μπαρόζο, οπότε ήταν παρών σε κάποιες από τις πιο κρίσιμες στιγμές της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.
Με το βιβλίο του ο Λεγκρέν επισημαίνει ότι παρανοώντας το πρόβλημα, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ευθύνονται για την ανεργία- ρεκόρ και τα χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης της ΕΕ.
Αντί να αναγνωρίσουν ότι για την κρίση ευθύνεται ο τραπεζικός τομέας, οι ηγέτες επικεντρώθηκαν στα υπερβολικά χρέη της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα ως δημοσιονομικό και ως όχι οικονομικό. Αυτό τους οδήγησε να επιβάλουν αυστηρά μέτρα περικοπών δαπανών, αυξήσεων φόρων και να μειώσουν τους μισθούς σε μια προσπάθεια να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και να κάνουν τις εξαγωγές πιο φτηνές.
«Μια κρίση που θα μπορούσε να είναι μια ενωτική δύναμη -η Ευρώπη να δρα συνολικά για να αντιμετωπίσει τις υπερδύναμες, δυσλειτουργικές διακρατικές τράπεζες- έγινε αντίθετα διχαστική βάζοντας τους πιστωτές αντιμέτωπους με τους οφειλέτες» σχολιάζει ο Λεγκρέν στο βιβλίο του.
«Σε όλη την Ευρώπη 15 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω των 30 ετών δεν εργάζονται και δεν σπουδάζουν. Δημιουργείται μια χαμένη γενιά» προσθέτει.
Αν και ο Λεγκρέν παραδέχεται ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε κυρίως μια κρίση χρέους και όχι μια τραπεζική κρίση, επισημαίνει ότι η λύση που επέλεξε η Ευρώπη ήταν λανθασμένη.
«Αντί να επαναδιαπραγματευτούν ή να αναδιαρθρώσουν μεγάλο μέρος του χρέους, η Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχώρησαν σε δύο προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας ύψους περισσοτέρων των 200 δισεκατομμυρίων ευρών, που άφησαν την οικονομία της χώρας κατεστραμμένη και εξίσου χρεωμένη» σημειώνει.
«Τα χρέη της Ελλάδας θα έπρεπε να έχουν αναδιαρθρωθεί τον Μάιο του 2010. Αντ’ αυτού υπήρξε μια κλίση προς μια αυτοκαταστροφική λιτότητα» υπογραμμίζει ο Λεγκρέν.