Τατσόπουλος: οι συνέπειες της αδέσποτης ψήφου

γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος



Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Τατσόπουλος θύμωσε που τον είπαν γελωτοποιό. Κατ’ αρχήν ο γελωτοποιός, αν είναι πραγματικά τέτοιος, είναι καλλιτέχνης με ταλέντο και όχι τσαρλατάνος. Πολύ παλαιότερα, ο γελωτοποιός ήταν σημαντικό πρόσωπο στην Αυλή των Ηγεμόνων όχι μόνο γιατί τους ξαλάφρωνε ψυχολογικά με τα διάφορα, ας πούμε, καραγκιοζιλίκια του, αλλά επειδή, με τον τρόπο του, λειτουργούσε και σας «συνείδηση του Ηγεμόνα», σε δύσκολες στιγμές αποφάσεων. Γιατί μπορούσε να του πει αυτά που έπρεπε ν’ ακούσει, αλλά δεν τολμούσαν να του πουν οι.........
«σοβαροί» αξιωματούχοι του.


Δηλαδή, αν τον έλεγε διανοούμενο δεν θα θύμωνε;


Με αυτή την έννοια, λοιπόν, νομίζω ότι κάτι άλλο θα έκανε τον Πέτρο να θυμώσει και αυτό, πολύ πιθανό, μπορεί να είναι, αυτό που λέμε λαϊκά, η «μύγα», δηλαδή, οι 16.000 σταυροί με τους οποίους εκλέχτηκε βουλευτής. Είναι κάτι που και ο ίδιος δεν μπορεί να πιστέψει και πολύ περισσότερο να δικαιολογήσει. Και αυτό που λέω δεν είναι καθόλου καλαμπούρι. Για να γίνει αυτό κατανοητό, αρκεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημα: Γιατί 16.000 πολίτες τον επέλεξαν για να τους εκπροσωπήσει στο Κοινοβούλιο, δηλαδή να αποφασίζει γι’ αυτούς, σε θέματα σοβαρά, που κρίνεται το μέλλον τους και η τύχη των ιδίων και των παιδιών τους; Γιατί, στο Δημοκρατικό πολίτευμα, αυτή είναι στην ουσία, η δουλειά του Βουλευτή και ας μην το έχουμε, δυστυχώς, κατανοήσει εμείς οι πολίτες ψηφοφόροι. Ε’, αυτό δεν το αντέχει… εξ ου και τα κατά καιρούς, ξεσπάσματα Δημοκρατικής… ευαισθησίας.


Γιατί λοιπόν, τον επέλεξαν και του ανάθεσαν ένα τέτοιο σοβαρό έργο; Σύμφωνα με το βιογραφικό* του, δεν δικαιολογείται μια τέτοια επιλογή, ούτε ότι δηλώνει Αριστερός (αφού τον ανέχονται οι Αριστεροί), είναι αρκετό. Γιατί λοιπόν; Αν δε κρίνουμε από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα του στο κοινοβούλιο, είναι ένας σκέτος και διαρκής χαβαλές. Με δηλώσεις (και άλλες που θα παραθέσω ως υστερόγραφο) του τύπου: «Εγώ δεν παραιτούμαι» (όχι χαζός είναι να χάσει 8 χιλιαρικάκια τον μήνα κάνοντας… χαβαλέ) , «διότι πιστεύω ότι κάνω καλό στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πιστεύω ότι καταστρέφω τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο: πιστεύω ότι εκφράζω τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ», που δήλωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό “Βήμα FM” (άλλο που δεν θέλουνε τα ΜΜΕ για… ενημέρωση), κάνει αντίσταση (με 8 χιλιαρικάκια στην τσέπη)  και αριστερή πολιτική, με την οποία, μάλιστα, νομίζει ότι συμφωνούν και οι άνθρωποι «… που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να είναι μέλη του…».


Αυτά συμβαίνουν όταν ο πολίτης πιστεύει ότι «τιμωρεί το διεφθαρμένο πολιτικό Σύστημα», ψηφίζοντας τον Τατσόπουλο και άλλους σαν κι’ αυτόν. Αυτή ονομάζω «αδέσποτη ψήφο» και είναι λάθος, γιατί κυρίως και καίρια, πλήττει τον ίδιο τον πολίτη και όχι τον όποιο Τατσόπουλου (με τα τζάμπα 8 χιλ. στην τσέπη, το μήνα). 



Υ.Γ.1 Βιογραφικό:  Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Παρακολούθησε μαθήματα οικονομικών στη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και πολιτικών επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του και δεν απέκτησε πτυχίο (για τέτοια μόρφωση μηλάμε). Εργάστηκε ως σεναριογράφος, ασκούμενος κοινωνικός λειτουργός, και σύμβουλος σεναρίων στην κρατική τηλεόραση (ΕΡΤ), δημοσιογράφος και παρουσιαστής στην εκπομπή βιβλίου Πνεύμα Αντιλογίας και παρουσιαστής της σειράς ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ 1821.
             
Υ.Γ.2 «Ξέρετε, όταν κάποιος βγαίνει βουλευτής, μπαίνει ταυτόχρονα σε μια ιδιότυπη καραντίνα. Δεν μπορεί να αποκαλεί πια τους μαλάκες μαλάκες και τους φασίστες φασίστες, διότι η πολιτική ορθότητα επιβάλλει να προσέχει το λεξιλόγιό του σαν Ουρσουλίνα Καλόγρια έως ότου αποθεραπευτεί -τουτέστιν, πάψει να είναι πια βουλευτής. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπομένει στωικά σαν σάκος του μποξ το χτύπημα και το υβρεολόγιο του κάθε μαλάκα και του κάθε φασίστα, ειδάλλως ο κάθε μαλάκας και ο κάθε φασίστας θα αρχίσει να ωρύεται ότι ο βουλευτής δεν σέβεται τους ψηφοφόρους του. Καλά, μαλάκες και φασίστες, δεν το συζητώ. Ψάχνετε, λέμε, για μεγάλα κορόιδα» (αλλά και τα χιλιαρικάκια, χιλιαρικάκια, στην τσέπη) και                                                                                                                                                                     
«Δεν είμαι πολύ καλός χαρακτήρας, αλλά πουτάνα δεν είμαι. Εχω δημοσιεύσει 17 βιβλία. Ζω από τα βιβλία μου. Οταν πάνε καλά, ζω εύκολα και όταν πάνε άσχημα, ζω δύσκολα. Σεξ κάνω μόνο δωρεάν, εδώ και 35 χρόνια, αποκλειστικά με όσες με γουστάρουν και τις γουστάρω. Δέχομαι να μου πει κάποιος ότι σε γενικές γραμμές είμαι παλιομαλάκας και τα βιβλία μου είναι απαίσια, αλλά δεν δέχομαι να μου πει ότι είμαι πληρωμένος κονδυλοφόρος..........»


Καταλάβατε τώρα περί ποίου ατάλαντου «διανοούμενου» πρόκειται, ε;