Φόνοι παράλληλοι

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων των τελευταίων ημερών όπου ένας φόνος, ή μάλλον μια δολοφονία στάθηκε αφορμή να αποσταθεροποιηθεί κατά κάποιο τρόπο το πολιτικό μας σύστημα, να στηθούν ειδικά δικαστήρια σε κάθε τηλεοπτικό σταθμό, να ακουστούν διχαστικά, δικαστικά και δικαστηριακά αποφθέγματα από ειδικούς και μη, να......

ακούσουμε από δημοσιογραφο-εισαγγελείς απαγγελίες ποινών πολλών χρόνων, που επειδή δεν κατάφεραν να επιβάλλουν τις απόψεις τους στους φυσικούς δικαστές άρχισαν να πετροβολούν εναντίον τους, δεν μπορεί κανείς να μη ταξιδέψει συνειρμικά 22 χρόνια πίσω, όταν μια παρόμοια ιστορία είχε πάλι αναστατώσει την «ευλογημένη»  Χώρα μας.

Τότε που την 8/1/1991 στα πλαίσια αντιδράσεων για την πρόθεση της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας επί πρωθυπουργίας Κων. Μητσοτάκη να επιβάλλει στην Παιδεία τον Νόμο του τότε υπουργού Βασιλ. Κοντογιαννόπουλου είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες για να εμποδίσουν την ψήφιση του Νόμου.

Τότε που στην Πάτρα, όπως και σε όλα τα σχολεία υπήρχαν μαθητικές κινητοποιήσεις με καταλήψεις και η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να τις σταματήσει επιστράτευσε τα «παλικάρια» της, τις ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ «Κένταυροι και Ρέιντζερς» που τις βάφτισε «αγανακτισμένους πολίτες» και τις έστειλε να καταστείλει τις αντιδράσεις.

Τότε που στην Πάτρα, ο πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ Ιωαν. Καλαμπόκας, Δημοτικός Σύμβουλος της Ν.Δ. στην Πάτρα σκότωσε με διπλό κτύπημα σιδερένιου λοστού στο κεφάλι τον 37χρονο καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα.

Και τότε -όπως και τώρα- η Αστυνομία είχε επιδείξει αδράνεια παρά τις συνεχόμενες κλήσεις για το περιστατικό.

Βέβαια τότε η Ν.Δ. ήταν κυβέρνηση και κανείς πολιτικός ή δικαστικός δεν διανοήθηκε να την χαρακτηρίσει «εγκληματική οργάνωση» και να κινηθεί άμεσα αυτόφωρη διαδικασία κατά της ηγεσίας της, να προσαχθούν βουλευτές της άμεσα και σιδηροδέσμιοι από κουκουλοφόρους πάνοπλους με βαρέα πυροβόλα αστυνομικούς σε επιβλητικά τζιπ στην ΓΑΔΑ και τους ανακριτές.

Βέβαια όπως ήταν φυσικό, έκαναν το πάν οι τότε κυβερνήτες και οι παρατρεχάμενοιτους προκειμένου να συγκαλυφθεί η υπόθεσημα δεν τα κατάφεραν. Όμως όρισαν το δικαστήριο για τον δολοφόνο να γίνει στο Βόλο και παραχώρησαν σ αυτόν τρεις κορυφαίους νομικούς της τότε εποχής προερχόμενους από το χώρο τους για να τον υπερασπισθούν.

Πρωτόδικα ο δολοφόνος δικάστηκε σε ισόβια, (απόφ.22-24/93 ΜΟΔ Βόλου) αργότερα η ποινή μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες (απόφ.59/94 ΜΟΕ Λάρισας) και τελικά αποφυλακίσθηκε 7 χρόνια μετά την φυλάκισή του.

Αυτά γινήκαν τότε.

Τώρα έχουμε ένα παρόμοιο σκηνικό ελαφρώς διαφοροποιημένο.

Έχουμε και πάλι μια δολοφονία.

Στην Κυβέρνηση είναι πάλι η Νέα Δημοκρατία. Όμως, στη Βουλή έχει μπει επίσης και το αντισυστημικό και αντιμνημονιακό –όπως αυτοχαρακτηρίζεται- κόμμα της Χρυσής Αυγής με συνταγματικά νόμιμη διαδικασία σύμφωνα με το εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών.

Η Χρυσή Αυγή, που ίδρυσε το 1980 ο Νίκος Μιχαλολιάκος και εμφανίζει τα χαρακτηριστικά εθνικιστικού κατά τους οπαδούς της, ναζιστικού κατά τους πολέμιους της κόμματος, ήταν γνωστή σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όμως το ποσοστό που συγκέντρωνε δεν ανησυχούσε κανένα.

Έγινε όμως στις τελευταίες εκλογές ο «κουμπαράς» της ελπίδας, του θυμού  και της αγανάκτησης των πολιτών που την επέλεξαν, απηυδισμένοι από την πολιτική των δύο και μοναδικών κομμάτων που κυβερνούν τη Χώρα μετά τη μεταπολίτευση και την έχουν οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής και τους πολίτες στην έσχατη εξαθλίωση.

Χαρακτηριστικές εικόνες πολιτών να ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή είχαν να εμφανιστούν από την κατοχή. Τέλος πάντων. 

Στις εκλογές λοιπόν του Μαΐου 2012 η Χ.Α. συγκεντρώνει ποσοστό 6,97% και πετυχαίνει για πρώτη φορά την είσοδό της στη Βουλή.

Στις επαναληπτικές του Ιουνίου του 1012 το ποσοστό παραμένει σχεδόν το ίδιο, 6,92%.

Σε δημοσκόπηση του Μαΐου 2013 η Χ.Α. εμφανίζεται με ποσοστό άνω του 10%, ενώ το κόμμα της συγκυβέρνησης, το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεμονία του γνωστού συνταγματολόγου και παραβάτη του Συντάγματος Βενιζέλου εμφανίζει ποσοστά που αμφισβητούν την είσοδό του στη Βουλή.

Πανικός. Ο συγκυβερνήτης νοιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Προσπαθεί με κάθε τρόπο, με εμφανίσεις ολούθε και ταξίδια να ενισχύσει το προφίλ του, μη τυχόν και στερηθεί την πολυπόθητη γι αυτόν εξουσία.

Η μάχη με τη Χ.Α. παίρνει διαστάσεις ολομέτωπες.

Κανείς από τους κυβερνώντες δεν αισθάνεται την ανάγκη να αξιολογήσει τους λόγους που έφεραν τη Χ.Α. στο συνταγματικό προσκήνιο, που την έβαλαν στη Βουλή, που της έδωσαν το ισχυρό ποσοστό.

Κανείς δεν νοιάζεται για τους αγανακτισμένους πολίτες που δείχνουν την προτίμησή τους σ αυτήν για να τιμωρήσουν τους κυβερνώντες που χαρακτηρίζονται ποικιλοτρόπως, όπως προδότες, δοσίλογοι, μιζαδόροι, καταχραστές, κλέφτες, υπηρέτες της διαπλοκής κ.α.

Ψάχνουν να βρουν την ευκαιρία να τη χτυπήσουν, να την μειώσουν, και την βρίσκουν:

Γίνεται στις 18/9/2013 μια φασαρία σε καφετέρια στο Κερατσίνι που εξελίσσεται σε φονικό. Θύμα ο Παύλος Φύσσας ένας νέος άνθρωπος 34 ετών όσο περίπου και ο προαναφερθείς Τεμπονέρας.

Αναγνωρίζεται και συλλαμβάνεται ο δράστης της δολοφονίας, κάποιος Γιώργος Ρουπακιάς,στέλεχος όπως ομολογείται της Χρυσής Αυγής.

Το γεγονός θεωρείται μοναδική ευκαιρία και η αντίδραση είναι αστραπιαία.

Δίδεται η εντολή να συλληφθούν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Έτσι απλά και άμεσα. Χωρίς να ανασταλεί η Βουλευτική ιδιότητα, και ας λέει το Σύνταγμα στο Άρθρο 62:

«Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής.

Η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής.

Η τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής.

Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα».

Επιλέγουν και τους προσάγουν με την διαδικασία του αυτόφωρου.

Και η απορία μας: Γιατί;; Ποιο είναι το αυτόφωρο;; Το φονικό άλλος το έκανε που συνελήφθη.

Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα για μια «δημοκρατική» κυβέρνηση.

Εδώ η Δημοκρατία δεν ορίζεται από το Σύνταγμα, αλλά από το Σύστημα.

Όπου το Σύνταγμα συμφωνεί με το Σύστημα έχει καλώς, ισχύει.

Όπου δεν συμφωνεί, υπερισχύει το Σύστημα.

( Άλλωστε το επιβεβαίωσε σε μήνυμά του ο άλλοτε Τσάρος της οικονομίας Παπακωνσταντίνου προς τους στενούς του συνεργάτες από τις Βρυξέλλες όταν τους ανακοίνωσε τη συμφωνία για παράταση των δόσεων των δανείων και ότι θα νομοθετεί εκτός Συντάγματος, εισπράττοντας συγχαρητήρια).

Το Σύστημα λοιπόν επιστρατεύθηκε να εξαφανίσει τον αδυσώπητο εχθρό του, χρησιμοποιώντας το υπερόπλο του, την εξουσία των ΜΜΕ.

Τα κανάλια του συστημικού τόξου (κατά το συνταγματικό τόξο του Βαγγέλη),επιστρατεύοντας βαρύτονους και τενόρους, πριμαντόνες και φλογέρες, οργίασαν και οργιάζουν τις τελευταίες μέρες αφιερώνοντας το 90% του ειδησεογραφικού τους δελτίου να κατακεραυνώνουν το κόμμα και τα στελέχη της Χ.Α. εμφανίζοντας μάλιστα κατά περίεργο και ανεξήγητο (και παράνομο;) τρόπο τις έγγραφες καταθέσεις, τις καταγεγραμμένες συνομιλίες από παρακολουθήσεις, και γενικά τα στοιχεία των δικογραφιών στις οθόνες τους, προκαλώντας την απορία σε κάθε νοήμονα πολίτη, πως είναι δυνατόν τα στοιχεία αυτά θεωρούμενα απόρρητα, να κυκλοφορούν αμέσως σαν φειγ-βολάν δεξιά και αριστερά προβαλλόμενα σαν «δημοσιογραφικές επιτυχίες».

Εμφανίζοντας δε με επίταση τις δραστηριότητες και τις επιδιώξεις του κόμματος της Χ.Α. αφιονισμένος παρουσιαστής μεγά-λου καναλιού ανέφερε ότι η Χρυσή Αυγή ήθελε λέει «άκουσον-άκουσον» -έτσι είπε ο κύριος- να δημιουργήσει τηλεοπτικό σταθμό.

Μπορεί και δικαιούται δηλαδή ο κύριος Καρατζαφέρης να έχει κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας ενώ δεν μπορεί να έχει το νόμιμο κόμμα της Χ.Α. Βέβαια δεν μας είπαν ποτέ όλοι αυτοί οι υπηρέτες και τα παπαγαλάκια του Συστήματος των Διαπλοκών τι και πόσα πληρώνουν για την εκμετάλλευση των τηλεοπτικών συχνοτήτων που όπως έχει καταγγελθεί από τους τεχνικούς της τότε ΕΡΤ, τις χρησιμοποιούν παράνομα χωρίς άδεια και χωρίς πληρωμή.

Κανείςκαι κανένα κόμμα του «συνταγματικού τόξου» δεν έκανε την αυτοκριτική του και να εξετάσει τους λόγους που μετατοπίζονται οι ψηφοφόροι τους σε κόμματα ακραία, αντιμνημονιακά και δεν μένουν στο «μαντρί» τους ενώ τους είχαν «δεδομένους».

Δεν έχουν καταλάβει επί τέλους ότι η παρουσία τους στην Ελληνική Βουλή είναι και περιττή και επιζήμια από πάσης άποψης δεδομένου ότι ενώ ψηφίστηκαν και πληρώνονται για να ασκούν διακυβέρνησηαυτοί κατάντησαν απλοί διαχειριστές, εντολοδόχοι και «γιέσμαν» ξένων συμφερόντων και γι αυτό έχουν συσσωρευμένη πάνω τους όλη την οργή και την απέχθεια των πολιτών.

Στην παρούσα φάση, δεν χρειάζεται ούτε κυβέρνηση ούτε Βουλή, αφούάλλοι  ορίζουν τις τύχες μας, πολύ δε περισσότερο να τους χρυσοπληρώνουμε.

Η Πατρίδα χρειάζεται ηγέτες με διορατικότητα και οράματα, με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα και όχι μωροφιλόδοξους και αναποτελεσματικούς καλαμοκαβαλάρηδες.

Κατανοητό;;;;;;;;;;