Συρία – Υποκρισία: Στα χημικά οι δυτικοί θα απαντήσουν με ραδιενεργά όπλα!

Γράφει η Μαρία Δεναξά

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι εξελίξεις γύρω από  ενδεχόμενη επίθεση μιας δυτικής Συμμαχίας στη Συρία, προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση του Μπασάρ Αλ Άσαντ που κατηγορείται για την χρήση χημικών κατά αμάχων την 21η Αυγούστου, αλλάζουν συνεχώς.
Από τη μία ο έντονος σκεπτικισμός για τη νέα σταυροφορία σε μια διχασμένη Ευρώπη και αναποφάσιστη Αμερική, με τη.......
δυσφορία, την ανησυχία και τη  μαζική απόρριψη της κοινής γνώμης, και από την άλλη οι πρόθυμοι. Ο Αμερικάνος Δον Κιχώτης και ο Γάλλος Σάντσο Πάντσα μεθυσμένοι από τις βεβαιότητες τους και αποφασισμένοι να σώσουν τον κόσμο, αλλά κυρίως να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα ης χώρας του ο πρώτος και, κυρίως, τη δημοτικότητά του ο δεύτερος. Νικημένος από την κρίση, την ανεργία, τον πληθωρισμό, τις κοινωνικές ανισότητες και τη βιομηχανική παρακμή της Γαλλίας, ο Ολάντ δείχνει να πιστεύει ότι ένας πόλεμος είναι περίπατος και θα τον βοηθήσει να ξαναχρυσώσει το όνομά του.
Η φαινομενικά αδιάλλακτη στάση της Ρωσίας ( με τη σκληρή γλώσσα Πούτιν), το Ιράν και την Κίνα απέναντι, ένας ΟΗΕ που Αμερική και Γαλλία τον έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους (και μην σας ξεγελά η πιρουέτα του Ολάντ ότι θα περιμένει την έκθεση των επιθεωρητών) ο Άσαντ που αναδιοργανώνει την άμυνά του, οι διάφορες ανεξέλεγκτες ισλαμιστικές ομάδες ανταρτών που περιμένουν τη δυτική επέμβαση για να αποτελειώσουν το καθεστώς και δεν δεσμεύονται για κανενός είδος διαπραγματεύσεις, αποτελούν εκρηκτικό κοκτέιλ που κάθε άλλο έχει ανάγκη τη δεδομένη στιγμή όχι μόνο η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά κι ο κόσμος ολόκληρος.
Κωφεύοντας στις προειδοποιήσεις παραδοσιακών τους συμμάχων, των μεγάλων αναδυόμενων χωρών όπως η Νότιος Αφρική, η Βραζιλία, η Ινδία, και αγνοώντας την ανησυχία της διεθνούς κοινής γνώμης, Ομπάμα και Ολάντ προσπαθούν να καθησυχάσουν μιλώντας για πολιτική και διπλωματική λύση που θα επέλθει αφότου θα έχουν ρίξει το λάδι στη φωτιά – μετά, δηλαδή, από τα στρατιωτικά χτυπήματα. (Μα είναι δυνατόν;)
Στρατιωτικά χτυπήματα για τα οποία (μας λένε) ότι θα είναι χειρουργικά και περιορισμένης διάρκειας. Εκείνο, όμως, που δεν μας λένε είναι ότι σύμφωνα με τους New York Times, o Ομπάμα ζήτησε από το Πεντάγωνο να επανεξετάσει τα σχέδια της επέμβασης και να επιμηκύνει τη λίστα των 50 αρχικών στόχων. Όσο για τα χειρουργικά χτυπήματα και την παραδειγματική τιμωρία του Άσαντ; Kι εδώ η υποκρισία, η χειραγώγηση και τα ψέματα σε όλο τους το μεγαλείο. Στην επίθεση με τα χημικά οι δυτικοί θα απαντήσουν με ραδιενεργά όπλα, όπως είναι οι πύραυλοι Tomahawk, Cruise ή Phalanx που οι κεφαλές τους περιέχουν εμπλουτισμένο ουράνιο!
Κάθε φορά που ένας τέτοιος πύραυλος εκρήγνυται απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα, σε μορφή Οξειδίου του Ουρανίου,  προκαλώντας ολέθρια καταστροφή. Το έδαφος, η χλωρίδα και η πανίδα, όπως και το νερό, μολύνονται για εκατομμύρια χρόνια ενώ καταγράφεται ραγδαία αύξηση καρκίνων, λευχαιμιών, τερατογενέσεις και άλλα όπως στα Βαλκάνια μετά τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και αλλού.
Φυσικά, αυτά τα όπλα χαρακτηρίζονται συμβατικά και δεν απαγορεύονται από καμία διεθνή σύμβαση γιατί η χρήση τους δεν αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σε αντίθεση με τα χημικά!
Και κάτι άλλο, όσο διάστημα μας κάνουν «πλύση εγκεφάλου» Terminator και Ναπολέοντας για την αναγκαιότητα της επέμβασης επαναλαμβάνοντας υποκριτικά ότι ξεπεράστηκε ένα όριο στη φρίκη, δεν απαντούν ή δίνουν ανεπαρκείς απαντήσεις σε καθοριστικής σημασίας ερωτήματα τα οποία είναι :
1) Είναι πραγματικά αδύνατο να επιτευχθεί συναίνεση για την υπευθυνότητα του καθεστώτος του Άσαντ; Γιατί οι γαλλικές αρχές δημοσίευσαν πόρισμα και βίντεο των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών κι όχι συνδιαλέξεις στρατιωτικών του καθεστώτος, αναλύσεις δειγμάτων που συλλέχτηκαν στο πεδίο των επιθέσεων και δορυφορικές φωτογραφίες από εκεί;
2) Ποιες αναλύσεις έπεισαν την Ουάσιγκτον και το Παρίσι, που επιβεβαιώνουν ότι τα χτυπήματα θα αποτρέψουν τον Άσαντ να χρησιμοποιήσει ξανά χημικά;
3) Υπάρχουν στρατιωτικές αναλύσεις γύρω από την ικανότητα αντιποίνων από το στρατιωτικό καθεστώς;
4) Ποιες είναι οι εγγυήσεις ότι η στρατιωτική επιχείρηση θα είναι «περιορισμένη»;
5) Υπάρχουν εκτιμήσεις για τις παράπλευρες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό μιας τέτοιας επιχείρησης;
6) Κατά πόσο θα ήταν αδύνατο για την λιβανική σιϊτική οργάνωση Χεζμπολάχ (στενός σύμμαχος της κυβέρνησης της Δαμασκού) να προμηθευτεί χημικά όπλα; Ποιες εγγυήσεις δίνονται ότι δεν θα βάλει φωτιά στον Λίβανο ή ότι δεν θα στοχεύσει το Ισραήλ;
7) Πώς η Ρωσία, το Ιράν αλλά και σιίτες του Ιράκ, μπορεί να αντιδράσουν σε μια τέτοια επέμβαση;
8)Πώς και από ποιους οι αντικαθεστωτικοί έχουν εξοπλιστεί; Πως ξεχωρίζουν τον στρατό των Σύρων αντικαθεστωτικών, τις κουρδικές δυνάμεις, τις ομάδες των ισλαμιστών, και της ομάδες της Αλ Κάιντα;
9) Ποιος συγκεκριμένα θα είναι ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ;
10) Γιατί η Γαλλία δεν συγκάλεσε έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής η έκτακτο συμβούλιο των ΥΠΕΞ της ΕΕ για το θέμα της Συρίας;
11) Γιατί δεν τέθηκε σε εφαρμογή μια πολιτική δραστικών κυρώσεων εναντίον της Συρίας εδώ και μήνες, όπως πάγωμα περιουσιακών στοιχείων ή εμπάργκο;
12) Γιατί ο Άσαντ και η στρατιωτική του ηγεσία δεν έχουν ακόμη κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, του οποίου ακριβής αποστολή είναι να κρίνει και να τιμωρεί;