Εάν δεν ήταν τόσο τραγικό, θα μπορούσε ν' αποτελεί μια απ' τις πιο σπαρταριστές σκηνές που θα είχατε δει σε παλιά ελληνική ταινία. Ο πρόεδρας της κυνοβουλευτικής επιτροπής παπαγαλίζει μηχανικά: "Εγκρίνεται το άρθρο Χ (όπου Χ από το ένα μέχρι άνω του εκατό); Εγκρίνεται κατά πλειοψηφία!" Χαράς το κουράγιο του, εμένα όσα και να με πλήρωναν, τούτη τη δουλειά δεν θα την έκανα, κάλλιο η φάμπρικα. Στην αίθουσα βρίσκονται όλοι κι όλοι τρεις νομάτοι βουλευτάδες, μαζί κι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κανείς δεν ψηφίζει τίποτε απολύτως...Ο παπαγάλος έχει κολλήσει σαν ρεταρισμένη βελόνα σε πικάπ βινυλίου, μόνο που ο εκπαιδευτής του, με κάποιον θαυμαστό τρόπο, του είχε μάθει να μετρά μέχρι το εκατόν τόσο, επίσης σε τακτά χρονικά διαστήματα να λέει "όπως τροποποιήθηκε απ' τον κύριο υπουργό", τις δύο τελευταίες λέξεις με ιδιαίτερο σέβας.
Η Ζωή στην αρχή μένει άναυδη. "Κάτι δεν θα κατάλαβα καλά", είπε από τα μέσα της. Μετά από λίγο ξυπνάει κι αρχίζει να διαμαρτύρεται εντόνως μεν, κοσμίως δε, όμως του κάκου. Ο εκπαιδευτής του παπαγάλου δεν του έχει μάθει ακόμα ν' απαντά σε ανθρώπους. Οι άλλοι δυο, δεν έχουν σε όλη τη διαδικασία πει ούτε ένα ναι, ούτε ένα όχι, απλά κάθονται σιωπηλοί και πληρώνονται, μήνας μπαίνει, μίζα βγαίνει. Ωραία δουλειά κι αυτή, ενδιαφέρουσα και με καλό εργασιακό περιβάλλον. Ποτέ στο παρελθόν οι κομπάρσοι δεν ακριβοπληρώθηκαν τόσο...
Στο πιο σπαρταριστό σημείο, κάπου στη μέση, εθίζεται η Ζωή στην παπαγαλία και κολλάει κι εκείνη να επαναλαμβάνει μηχανικά: Όχι! Όχι! Όχι!... σαν να της είχαν βάλει τιμωρία στο σχολείο, που ήταν αδιάβαστη στην Ιστορία, να γράψει εκατό φορές, "Τι είπε ο Μεταξάς την 28η Οκτωβρίου;" Ε, άμα πέσεις με στραβό, το πρωί αλληθωρίζεις...
Μετά το κατάλαβε κι αυτή κι έπιασε και πάλι το τροπάριο της διαμαρτυρίας, φωνή βοώντος εν τη ερήμω (αλήθεια ρε, έχει ο βόας φωνή;;). Κανείς όμως δεν εδέησε να της δώσει σημασία. Απορώ και μ' αυτήν να σας πω την πάσα αλήθεια. Εγώ αν μου κάνανε τέτοιο χουνέρι, θα είχα φύγει απ' τη βουλή και θα είχα ανέβει στα κάγκελα, να γίνω καγκελάριος.
Θα ξαναπάει αναρωτιέμαι κι άλλη φορά σε μια τέτοια επιτροπή, μ' έναν παπαγάλο και δυο κομπάρσους, να πρωταγωνιστήσει στο έργο "Ο Τρελός του Χωριού"; Και μετά δεν θα γυρίσει στο σπίτι της να φτύσει τρις κατάμουτρα τον καθρέφτη; Κι ύστερα θα ξαναπάει και πάλι και πάλι; Ρε μυστήριο πράγμα είν' η πολιτική, όμως ακόμα πιο μυστήριο είν' η αντιπολίτευση...
Τελικά η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και την Παρωδία, ήταν φυσικό να γεννήσει τούτη την εξαίσια Παρωδία Δημοκρατίας που θα σας αφήσω πάραυτα ν' απολαύσετε, χωρίς περαιτέρω φλυαρίες..
.