Η « Αμυγδαλεζα» ο φόβος νέων «εξεγέρσεων» και η ανάγκη τολμηρών κινήσεων

Του Πέτρου Τρουπιώτη

Η «εξέγερση» στην Αμυγδαλέζα,  όσων κρατούνται εκεί γιατί εισελθόν παράνομα στην χώρα μας, έφερε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα «μετανάστες, συλλήψεις και τι γίνεται μετά».
 Ένα θέμα που προφανώς είχαμε ξεχάσει ως κοινωνία, μια και όσοι διαμαρτυρόταν για την κατάσταση στο κέντρο των πόλεων (και ιδιαίτερα της Αθήνας) μετά τοις κινήσεις τους τελευταίους μήνες της αστυνομίας και την επιχείρηση « Ξένιος Ζευς», είχαν.......

πιστέψει ή ήθελαν να πιστεύουν ότι το πρόβλημα λύθηκε.
 Το ότι δηλαδή οι παράνομα ευρισκόμενοι στην χώρα μας μετανάστες, έφυγαν από την γειτονιά τους, έλυσε και το πρόβλημα.
 Μόνον που το πρόβλημα δεν λύθηκε. Απλώς μετατοπίστηκε λίγο πιο κάτω , ή απλώς μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις προσωρινής διαμονής τους , όσες υπάρχουν δηλαδή.
 Μόνον που με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα αρχίζει να εμφανίζεται και πάλι και μάλιστα πιεστικό πια. Ιδιαίτερα πιεστικό.
Η διαδικασία της σύλληψης όλων όσων βρίσκονται στην χώρα μας χωρίς άδεια εισόδου και άδεια παραμονής και της εγκατάστασης-περιορισμού τους σε συγκεκριμένα μέρη, αλλά και η αύξηση του έλεγχου στα σύνορα ώστε να μειωθεί στο μικρότερο δυνατό αριθμό η παράνομη είσοδος, σίγουρα , αποτελούν αναγκαία μέτρα για την προσπάθεια αντιμετώπισης του τεράστιου αυτού προβλήματος για την χώρα. Ενός προβλήματος , που όσο και αν δεν το δέχονται ορισμένοι, αποτέλεσε το κυρίαρχο ζήτημα της «καταστροφής» του κέντρου της Αθηνάς και πολλών γειτονιών, ανέβασε κατακόρυφα την κάθε είδους εγκληματικότητα και βοήθησε σημαντικά στην άνοδο ακραίων κινήσεων , περιθωριακών ως τότε, όπως η Χρυσή Αυγή.
Και βέβαια, στο συγκεκριμένο θέμα , η ευθύνη των κυβερνήσεων Καραμανλή (και ιδιαίτερα του και αρμόδιου υπουργού Π Παυλόπουλου) είναι τεράστια. Και αυτό γιατί τότε έκλειναν τα ματιά τους και έκαναν πως δεν έβλεπαν , ενώ άφηναν τα σύνορα σχεδόν ανοιχτά και επέτρεπαν σε όλους αυτούς μέρα με την μέρα να «καταλαμβάνουν» κυριολεκτικά το κέντρο της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων.
Όμως, σήμερα, το πρόβλημα δεν λύνεται μόνον με τις επιχειρήσεις σκούπα ούτε τον έλεγχο των συνόρων. Χρειάζεται να αντιμετωπιστεί, ριζικά , ο μεγάλος αριθμός παρανόμων μεταναστών που βρίσκεται στην χώρα. Και μπορεί ορισμένοι να φεύγουν μονοί τους , λογω και της οικονομικής κρίσης , όμως χρειάζονται άμεσες ενέργειες.
 Όπως είναι η απέλαση , μαζικά, όσων δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα. Μόνον που εδώ το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οι χώρες προέλευσης βρίσκουν όλους τους τρόπους να μην δέχονται τους πολίτες τους. Οι ίδιοι δεν θέλουν να πάνε πίσω αλλά να πάνε σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, πράγμα αδύνατο με βάσει τους υπάρχοντες ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
  Και κάποιοι, δυστυχώς και στην χώρα μας, σκέφτονται ότι η όλη ιστορία μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για να βγάλουν λεφτά μέσω αξιοποίησης κοινοτικών κονδυλίων.
 Μόνον που ξεχνούν πως αν γίνει αυτό μόνιμη  πρακτική, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μην έχει πρόβλημα να δίνει χρήματα, ίσως έτσι να λύνει και ένα δικό της πρόβλημα , μόνον που η χώρα μας θα γίνει ένα ..απέραντο «κέντρο υποδοχής προσφύγων».
 Και είναι βέβαιο ότι οι εξεγέρσεις θα συμβαίνουν όλο και πιο συχνά, όσο και καλές να είναι οι συνθήκες διαβίωσης , γιατί κανείς δεν μπορεί να ζει χρόνιά  περιορισμένος σε ένα στρατόπεδο.
  Οφείλουμε λοιπόν να δούμε το πρόβλημα , ψυχρά και να προχωρήσουμε σε κινήσεις για την λύση του , όσο είναι δυνατόν.
 Αυστηρός έλεγχος στα σύνορα.
 Αυστηρός έλεγχος στις πόλεις,
Μαζικές απελάσεις και παράλληλα
 Ενέργειες ώστε να γίνει σαφές στις χώρες προέλευσης τους ότι η Ελλάδα δεν είναι πια ξέφραγο αμπέλι και ότι δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση η εδώ παραμονή ή η χρησιμοποίηση της χώρας ως σκαλοπάτι για άλλη Ευρωπαϊκή η μη χώρα.
  Όλα τα αλλά είναι θεωρίες εκ του πονηρού…

ptroupiotis@yahoo.gr