Δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα και τους συνειρμούς που προέκυψαν σχεδόν ενστικτωδώς μετά την είδηση και τα σχετικά ρεπορτάζ για την επίσκεψη του Γιάννη Αντετοκούνμπο, του νιγηριανής καταγωγής μπασκετμπολίστα στο μέγαρο Μαξίμου και την υποδοχή του από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά...Αηδία και αγανάκτηση μπροστά στην εικόνα της απόλυτης υποκρισίας και του πιο απύθμενου θράσους. Σαν χτες ήταν άλλωστε που ακούγαμε τον Αντώνη Σαμαρά να μιλά σε πομπώδης τόνους για "ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες" και "για την ανάγκη δημιουργίας χώρων υποδοχής για όσους δεν διαθέτουν άδεια παραμονής.
Σα να μην πέρασε μία μέρα από τότε που στήριξε την μισή προεκλογική του εκστρατεία σε τηλεοπτικά σποτάκια ποτισμένα με ρατσιστικού ύφους παραληρήματα.
Αυτός ο άνθρωπος, που περιχαρής υποδεχόταν τον Γιάννη είναι ο ίδιος που ταυτίζεται με τις επιχειρήσεις ντροπής του Ξένιου Δία, το στίβαγμα μεταναστών υπό άθλιες συνθήκες σε κέντρα-στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και σε βρωμερά, τυφλά κελιά αστυνομικών τμημάτων.
Είναι εκείνος που επί της ουσίας αρνήθηκε να φέρει σε ψήφιση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο την ίδια στιγμή που τα τάγματα εφόδου των νεοναζί ασκούν ατιμωρητί ωμή βία εις βάρος των πιο αδύνατων, των πιο ανυπεράσπιστων, των πιο συκοφαντημένων: Των μεταναστών.Εδώ και μήνες παρακολουθούμε αυτόν και το επιτελείο του,ή -καλύτερα- τον ακροδεξιό συρφετό που τον περιστοιχίζει και τον συμβουλεύει, να υιοθετούν απροκάλυπτα την πολιτική ατζέντα της Χρυσής Αυγής, κάνοντας αναίσχυντα ανοίγματα προς το εγκληματικό αυτό τσούρμο, που είναι υπεύθυνο για τις καθημερινές επιθέσεις και τα πογκρόμ εναντίον αυτών των "λαθραίων" παιδιών, που μας "παίρνουν τις δουλειές", μας "κλέβουν" και μας "σκοτώνουν".
Ενα τέτοιο παιδί ήταν πριν λίγα χρόνια και ο χαρισματικός Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ενας παράνομος άνθρωπος,ένας "αράπης", χωρίς χαρτιά, χωρίς όνομα, χωρίς πατρίδα. Ένας "λάθρο".
Η γλοιώδους υφής κίνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν έχει στόχο την μετάδοση ενός αντιρατσιστικού μηνύματος. Πέρα από την προσπάθεια να ικανοποιήσει συντηρητικούς αλλά μετριοπαθείς και αρνητικούς προς το ναζισμό πολίτες-ψηφοφόρους απλώς επιβεβαιώνει τις πολιτικές που ακολουθεί. Αυτές του σκληρού νεοφιλελευθερισμού που δεν αναγνωρίζει τίποτα εκτός από το κέρδος και την "επιτυχία".
Ο πρόσφυγας που παλεύει να επιβιώσει θα είναι ένας εισβολέας,εχθρός και μάστιγα για το ελληνικό έθνος. Ο πρόσφυγας που καταφέρνει να βγάλει χρήματα και διακρίνεται θα είναι άξιος να λέγεται κατ'εξαίρεση πάντα Ελληνας,να αποκτά την ελληνική ιθαγένεια και να κρατά την ελληνική σημαία.
"Παρακάμπτω το γεγονός ότι είσαι μαύρος αφού είσαι πια πλούσιος". Αυτή είναι η ουσία όλης αυτής της μίνι παράστασης που στήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου.
Κι έτσι,ο Αντώνης Σαμαράς, ο χαρακτηρισμένος ως προδότης της ίδιας του της παράταξης δεν είναι απλώς ένας υποκριτής. Είναι ένας ασυνείδητος πολιτικάντης, ένας κοινός τυχοδιώκτης, ένας καιροσκόπος, που δε διστάζει να αναδιπλώνεται κατά περίπτωση αλλά πάντα με γνώμονα το συμφέρον αυτού και των εντολέων του...