Στρουμφοχωριά και στρουμφοσυστήματα υψηλής διαθεσιμότητας, σε μια «δημοκρατία» «up and running» προς τον γκρ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

Όταν κάποιος οργανώνει την κατασκευή ενός «συστήματος» είτε με την αυστηρά τεχνοκρατική έννοια της λέξης, είτε με την ευρύτερη έννοια της «οργανωμένης δομής παραγωγής κάποιου προϊόντος ή υπηρεσίας» η οποία δομή αποτελεί συνδυασμό  ανθρωπίνων πόρων και πόρων τεχνολογίας, ένα από τα ΠΡΩΤΑ πράγματα που ορίζει για το υπό κατασκευή «οικοδόμημά» του είναι η επιθυμητή ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ.

Με απλά λόγια ως διαθεσιμότητα ορίζεται το κλάσμα του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ χρόνου λειτουργίας του συστήματος προς τον προσδοκώμενο χρόνο λειτουργίας αυτού. Αν δηλαδή προσδοκώ το σύστημά μου να........
λειτουργήσει αδιάλειπτα  για μια περίοδο 100 λεπτών (ωρών, ημερών, ή όποιας άλλης μονάδας χρόνου θέλετε) και αυτό κόντρα στην προσδοκία μου λειτουργήσει 95 λεπτά (ώρες, ημέρες η όποια άλλης μονάδα χρόνου θέλετε) τότε μιλάμε για διαθεσιμότητα της τάξης του 95%.  Ο ΣΟΒΑΡΟΣ σχεδιαστής-κατασκευαστής «ζυγίζει» την κρισιμότητα χρήσης του συστήματος, και με βάση αυτή ορίζει την προδιαγραφή της διαθεσιμότητάς του για να το κατασκευάσει.

Είναι προφανές ότι διαφορετικά επίπεδα κρισιμότητας συστημάτων σχετίζονται με διαφορετικής αυστηρότητας προδιαγραφές της διαθεσιμότητας αυτών. Για μια αυτόματη καφετιέρα κάποιας επιχείρησης η οποία αναμένεται να λειτουργεί για το 8ωρο εργασίας των υπαλλήλων, μια ενδεχόμενη βλάβη που θα την θέσει εκτός λειτουργίας για 1 ώρα , ενδεχομένως να είναι «ανεκτή» με συνέπεια μια διαθεσιμότητα της τάξης του 7/8 (7 ώρες πραγματικής λειτουργιάς προς 8 ώρες προσδοκώμενης λειτουργίας) δηλ. του 87,5% να είναι επίσης ανεκτή. Αντίθετα  στην περίπτωση μιας ρομποτικής επέμβασης εγκεφάλου η πτώση της διαθεσιμότητας είτε του ρομποτικού πλοηγού που χρησιμοποιεί ο νευροχειρουργός σε επίπεδα κάτω του 100% είτε της ευρύτερης δομής που λέγεται χειρουργείο (για να βάλω και τον παράγοντα άνθρωπος, μέσα στο σύστημα) λόγω  ασθένειας του χειρουργού  για λόγους υγείας που απέκρυψε,  μπορεί να είναι μοιραία . Το παράδειγμα είναι σκόπιμο με αφορμή πρόσφατο τραγικό περιστατικό σε νησιωτικό νοσοκομείο όπου διακοπή της λειτουργίας τέτοιου πλοηγού κατά την διάρκεια της εγχείρησης έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή ανήλικου ασθενούς ο οποίος τελικά την σκαπούλαρε με κινητικά προβλήματα. 

Έχοντας στο μυαλό μας τις παραπάνω απλουστευμένες τεχνοκρατικές βασικές αρχές περί διαθεσιμότητας συστημάτων ας πάμε τώρα σε ένα σύστημα για το οποίο ξαφνικά συζητά και κόπτεται σύσσωμη η Ρουσφετοβια.  Ας πάμε στο σύστημα που λέγεται Κρατική Τηλεόραση Ρουσφετόβιας  (Σκόπιμο το «κρατική» για τον απλό λόγο ότι ΔΕΝ είναι Δημόσια)

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ» ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ «ΣΥΣΤΗΜΑ» ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ «ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ» ΑΔΕΛΦΙΑ?

Αν είναι 100% , γεγονός που μεταφράζεται σε ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανοχή μη αδιάλειπτης λειτουργίας, που στο διάολο ήταν όλος αυτός ο στρατός των όψιμων ένθερμων οπαδών του εν λόγω συστήματος όταν αυτό «ΕΠΕΦΤΕ» ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ ? Πού ήταν οι εκλεκτοί  διαμαρτυρόμενοι που καθημερινά κλείνουν την Λ. Μεσογείων όταν το σύστημα «υψηλής διαθεσιμότητας» για το οποίο κόπτονται το «έριχνε» εκ των έσω η τρισάθλια συντεχνία που όφειλε βάσει «προδιαγραφών Δημοκρατίας» να το κρατάει «up and running» (Ο όρος για τους μη γνωρίζοντες Αγγλικά  σημαίνει στην κυριολεκτική του έννοια «πάνω και να τρέχει» και χρησιμοποιείται παγκοσμίως ως έκφραση επιτυχούς  λειτουργίας των κάθε είδους συστημάτων και δομών παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών)

Και αν το κρατικό τηλεοπτικό στρουμφοχωριό των αδιαφανώς βολεμένων πρέπει να έχει αδιαπραγμάτευτη διαθεσιμότητα της τάξης του 100% , πόση πρέπει να έχουν κύριοι κάποια άλλα  συστήματα που ονομάζονται  για παράδειγμα ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ,  και ΔΙΑΚΑΙΟΣΥΝΗ?

Αυτά δικαιολογείται να έχουν διαθεσιμότητα κάτω του 100%  έστω και υπό συνθήκες?

Αν ναι ποιες είναι αυτές?

Και όσοι ενδεχομένως αποδέχονται «πτώση» των παραπάνω «συστημάτων» υπό συνθήκες, θα αποδέχονταν άραγε να δουν την αγαπημένη ζωούλα τους να εξαρτάται από μια δομή χειρουργείου υψηλής διαθεσιμότητας υπό συνθήκες? Αν δηλαδή «πέσει» το σύστημα λόγω προβλήματος σε 98 ή 99 από τα εκατό υποσυστήματα που το συγκροτούν είναι απαράδεκτο, αν όμως πέσει από 1 και μόνο υποσύστημα τότε είναι αποδεκτό και πάω μετά χαράς στον άλλο κόσμο να δω τον Δημιουργό μου? .

Θα αποδέχονταν άραγε να πετάξουν σε εναέριο χώρο που τον επιτηρούν ελεγκτές με τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων, θωρώντας όμως πως είναι απαράδεκτο να χαθεί ο έλεγχος λόγω βλάβης του ηλεκτρονικού συστήματος αλλά αποδεκτό λόγω ανεπάρκειας κάποιου ελεγκτή-χρήση  επειδή για παράδειγμα γιόρταζε και πήγε στη δουλειά του πιωμένος και ξενύχτης?   

Και αν ΔΕΝ δικαιολογείται έκπτωση υπό συνθήκες, πού ήταν όλοι αυτοί οι κύριοι όταν επί εβδομάδες έβλεπαν κρίσιμης κοινωνικής σημασίας  συστήματα  να πέφτουν το ένα μετά το άλλο ή και ταυτόχρονα εκ των έσω?

Που ήταν οι προστάτες του τηλεοπτικού στρουμφοχωριού «υψηλής διαθεσιμότητας»  όταν οι δάσκαλοι των παιδιών τους όχι απλά απεργούσαν αλλά έφτασαν να μιλούν για απεργία στις πανελλαδικές

Που ήταν αυτοί οι κύριοι όταν οι κακοπληρωμένοι γιατροί με αφετηρία το δικαιότατο αίτημα της μη καταβολής δεδουλευμένων έριχναν τη διαθεσιμότητα του συστήματος «υγεία» κάτω του 100%. Γιατί αν εγώ είμαι τρελός και  ΔΕΝ έπεφτε κάτω του 100% με το «προσωπικό ασφαλείας» τότε μάλλον υπάρχει χώρος εκκαθαρίσεων υπεραρίθμων και εκει! 

Πού βρίσκονταν αυτοί οι κύριοι  όταν οι τήβεννοφόροι με συντεχνιακά αιτήματα κατέβαζαν τον διακόπτη της δικαιοσύνης σε μια μπανανία που έχει ξεπεράσει τα όρια της αρνησιδικίας και που για να βρεις το δίκιο σου πρέπει να περιμένεις χρόνια επί χρόνων ?

Τι γίνομαι υπερβολικός πιάνοντας στο στόμα μου υπερβολικά κρίσιμες κοινωνικές δομές? Πάρτε μερικές «λιγότερο» κρίσιμες

Που ήταν αυτοί οι κύριοι όταν οι αγρότες στο όνομα της επιδοτούμενης ετησίας αρπαχτής χώριζαν την Ρουσφετόβια στα 1000?

Που ήταν όταν επί εβδομάδες μας έπνιγαν τα σκουπίδια?

Μήπως βρίσκονταν ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ των «εκ των έσω» σαμποτέρ?

Δεν πρέπει κάποτε να συμφωνήσουμε ως κοινωνία για τα αποδεκτά όρια ανοχής μας στις βασικές δομές χάρη στις οποίες θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένοι?

Εδώ βέβαια θα πει κανείς: Και καλά επειδή κάποια ή κάποιες φορές έπεσε κάποιο σύστημα υψηλής διαθεσιμότητας , πρέπει να ανεχτούμε τη γενίκευση του φαινομένου? Να μην διαμαρτυρηθούμε για την «πτώση» του τηλεοπτικού στρουμφοχωριού?

Σαφώς και η ανοχή σε εκπτώσεις διαθεσιμότητας τέτοιων συστημάτων πρέπει να είναι μηδενική. Ειδικά μάλιστα όταν τα κλείνουν, άχρηστοι και ανίκανοι πολιτικάντηδες τύπου Κομανέτση , οι οποίοι ενώ τυγχάνει να είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι της απαξίωσής τους,  αυτολανσάρονται ως σωτήρες και αναμορφωτές τους! Είναι σαν μας λένε πως η επι δεκαετίες  Τσατσά ενός μπουρδέλου αποφάσισε να το κλείσει και να ανοίξει μπίζνα χωρίς κόκκινο φωτάκι!

Το μεγάλο όμως θέμα εδώ είναι το ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΥΝΤΑΙ ΗΘΙΚΑ να καταγγέλλουν τέτοιου είδους εκπτώσεις.  

Νομιμοποιείται ηθικά αυτός που ρίχνει εκ των έσω ξεδιάντροπα  το κρίσιμο  σύστημα Α να καταγγέλλει την μη διαθεσιμότητα του κρίσιμου συστήματος Β?

Νομιμοποιείται ηθικά αυτός που ανέχεται ως εξωτερικός παρατηρητής το εκ των έσω κλείσιμο του Α δηλώνοντας «συμπαραστάτης» στον ντενεκέ που το «έριξε» στο όνομα της τσέπης και των προνομίων του, να καταγγέλλει το κλείσιμο του Β?

Δάσκαλε που «εκ των έσω» είσαι συνένοχος για την κατάντια της παιδείας του παιδιού μου, γιατρέ που   «εκ των έσω» ενώ είχα πρόβλημα έγινες αιτία να ακυρωθούν τα ραντεβού μου για τα οποία περίμενα επί μήνες στην ουρά, δικαστή που «εκ των έσω» έχεις μετατρέψει την προσπάθεια μου να δικαιωθώ σε υπερσιβηρικό αραμπά, αγροτοτρακτερόμαγκα που φίλησα την βρωμερή κατουρημένη σου ποδιά για να μου κάνεις την τιμή να με αφήσεις να περάσω και να πάω στην κηδεία αδελφικού φίλου μου, δημοτικέ οδοκαθαριστή που επί εβδομάδες με έπνιξες στη βρώμα,  «αδέλφια» συμπαραστάτες του κάθε «εκ των έσω» δεσμοφύλακα μιας κοινωνίας που κατά περίσταση θεωρεί πως μπορεί να την συλλαμβάνει αυτός και η συντεχνία του ως όμηρο, όταν έχετε συνδράμει ή ανεχτεί την «εκ των έσω» κατάρρευση της διαθεσιμότητας σοβαρών κοινωνικών δομών  με ποια ηθική νομιμοποιήση  μιλάτε για μηδενική ανοχή στην διαθεσιμότητα ενός τηλεοπτικού στρουμφοχωριού ημετέρων , το οποίο σημειωτέον ΔΕΝ θα κλείσει οριστικά, αλλά απλά θα ρίξει τη διαθεσιμότητά για μερικές ημέρες σε επίπεδα που ανεχτήκατε για πιο σημαντικά κοινωνικά συστήματα?

ΟΧΙ κύριοι. ΛΑΘΟΣ κόσμος κλείνει την κεντρική λεωφόρο που οδηγεί στο υπό αναδιάρθρωση μέσω προσωρινού κλεισίματος στρουμφοχωριό των βολεμένων

Εκεί έπρεπε να  βρίσκομαι εγώ μαζί με όλους τους λοιπούς πολλούς ή ελάχιστους «γραφικούς» της ίδιας γραφικής συνομοταξίας  , που ακούμε καθημερινά τα μπινελίκια των οπαδών της τρισάθλιας θεωρίας που θέλει ως «νόμο το δίκιο του κάθε βολεμένου»

Εκεί έξω όσο αντιπαθές κι αν είναι το στρουμφοχωριό έπρεπε να βρίσκονται όσοι πληρώνουν με απαξίωση ,  την συνεπή καταδίκη του παραλογισμού της κατ’ επιλογήν και κατά περίσταση κατάργηση της διαθεσιμότητας των δομών που χαρακτηρίζουν μια δημοκρατική και πολιτισμένη κοινωνία , στο όνομα κάποιας τσέπης ή κάποιας συντεχνίας

Και πολύ περισσότερο έπρεπε να είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις μειοψηφίας Λειτουργών (με το Λ κεφαλαίο) που παρά τις μύριες αδικίες εις βάρος τους, σεβόμενοι τον όρκο τους και το λειτούργημα τους ουδέποτε διανοήθηκαν να ρίξουν το σύστημα εκ των έσω

Πόσοι τέτοιοι «κακοί Δρακουμέλ» είναι εκεί έξω στο πανηγύρι που βρωμοκοπάει τσίκνα λουκάνικου   «μικρά απαίσια στρουμφάκια»?  

Όσοι και νάναι χίλια μπράβο σας! Ναι μικρά απαίσια στρουμφάκια των κάθε είδους στρουμφοχωριών της Ρουσφετόβιας, καλά διαβάζετε. Χίλια μπράβο σας. Αθελά σας το καταφέρατε και αυτό. Αφού μετατρέψατε την δύστυχη τούτη πατρίδα σε παγκόσμιας εμβέλειας σύστημα υψηλών προδιαγραφών αδιαπραγμάτευτης διαθεσιμότητας το οποίο παράγει εξίσου παγκόσμιας εμβέλειας και ασύγκριτης ποιότητας παραλογισμό και γελοιότητα, χωρίς να μπορεί κανείς και για κανένα λόγο να το «ρίξει» , φέρατε τον κακό Δρακουμέλ με το μέρος σας!

Μικρά απαίσια στρουμφάκια, ναι είναι γεγονός! Ο Δρακουμέλ είναι μαζί σας. Που να τον πάρει ο διάολος…

Katsikas.george@gmail.com

ΥΓ1 Πριν από μερικές εβδομάδες ο «Ιndependent» έφερε στο φως ένα απείρου κάλους προϊόν  γελοιότητας του συστήματος,  .  Ένας εκπαιδευτικός πληροφορικής ονόματι Αλέξης Χριστοδούλου, φωτεινή εξαίρεση στην Βαλκανική Σοβιετία της κρατικοδίαιτης σιγουράτζας ήθελε να αποχωρήσει από το Δημόσιο και δεν μπορούσε! Το κράτος-μπανανία που αδυνατούσε να πιστέψει πως υπάρχει άνθρωπος που χωρίς να έχει πιάσει το λόττο ή το λαχείο είχε τα κότσια να εγκαταλείψει το στρατόπεδο της σιγουριάς για να κυνηγήσει το προσωπικό του επιχειρηματικό όνειρο στο χώρο της τεχνολογίας,   του υπέδειξε ως μόνο τρόπο την αδικαιολόγητη αποχή από τα καθήκοντά του προκειμένου να εκδιωχτεί αναξιοπρεπώς αφού δεν θα έκανε καλά τη δουλειά του!!! Αφού στιγματίστηκε επί 7 μήνες από την αρχική αξιοπρεπή του παραίτηση, έλαβε μια επιστολή που τον πληροφορούσε ότι μπορούσε πλέον (μετά την  «εξαφάνισή» του) να ξαναπαραιτηθεί ως παρίας και το αίτημά του να γίνει δεκτό. Αυτά όλα πριν περίπου 2 χρόνια. Ο παραλογισμός όμως  που έβαλε στο παιχνίδι και τον «Independent”εντοπίζεται σε μια δεύτερη πρόσφατη επιστολή. Μια επιστολή από το Υπουργείο Απαιδείας,  που τον ενημέρωνε πως ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΠΟΛΥΘΕΙ και να μετρήσει ως νούμερο στις απολύσεις (επιόρκων) που απαιτούσε η τρόικα από τα εγχώρια ανδρείκελα της!!! Το αποφασισμένο για τομές και μεταρρυθμίσεις κράτος του «γίγαντα» Κομανέτση, εκμεταλλευόμενο την οικειοθελή αποχώρηση ενός λαμπρού λειτουργού του  ξεφτιλιζόταν εγγράφως για να διασώσει ΕΝΑΝ παραπάνω ΠΕΛΑΤΗ!!!  Ο ηγετίσκος-κωλοτούμπας αυτού του κράτους-οπερέτα θα μετατρέψει το στρουμφοχωριό που ο ίδιος και η τρισάολιας συνομοταξία του έχτισαν, σε πολιτεία διαφάνεις!!! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε?

ΥΓ2 «Θα σας φέρω τα κανάλια»! Αυτή είναι η μόνη έκφραση αγανάκτησης απέναντι  στο αίσχος του νεοσοβιετικού ωχαδελφισμού και στον παραλογισμό της κομματικής παρασιτοκρατίας   που καταλαβαίνουν τα απανταχού όργανά της που μας μετέτρεψαν σε βασίλειο της μετριοκρατείας και του τσαμπουκά.  Στην  μπανανία των υπό σκόπιμη μακροχρόνια καταστολή θεσμών, τα κανάλια είναι το μόνο αντίπαλο δέος της τσαμπουκοκρατίας και του παραλογισμού. Ιδού τρανή απόδειξη που σχετίζεται άμεσα με νυν «τεθλιμμένο» και  «οργισμένο» λόγω τηλεοπτικού στρουμφοχωριού   υπέρβαρο ηγετίσκο μηδενικού βάρους πολιτικής σοβαρότητας. Όταν το εν λόγω λοιπόν πολιτικό παχύδερμο  έγινε το 2011  Τσάρος στη θέση του  Τσάρου,  του παρατρεχάμενου του  Ανελλήνιστου Γιωργάκη που αμάρτησε για τις ξαδέλφες του, ένα από τα πρώτα μέτρα που επιχείρησε να λάβει ήταν η κατάργηση της φορολογικής ελάφρυνσης των αποδείξεων και μάλιστα με αναδρομική ισχύ! Όσοι είχαν προλάβει να πάρουν επιστροφή θα έπρεπε να την επιστρέψουν, όσοι δεν πρόλαβαν απλά δεν θα έπαιρναν ποτέ! Για κακή του τύχη το ίδιο βράδυ βρέθηκε στο τηλεοπτικό πάνελ απέναντι σε μεγάλο όνομα της δημοσιογραφίας. Μπορεί να μην «του πήγαν τα κανάλια» και να «πήγε μόνος του σε αυτά» η ουσία είναι όμως πως αφού ο δημοσιογράφος (Νίκο τον λένε)  τον έκανε κυριολεκτικά σκόνη, τον εξανάγκασε σε ρητή διάψευση από τηλεοπτικού αέρος, του μέτρου που τα πρωτοπαλλήκαρα του υπουργειου είχαν ανακοινώσει (τάχα εν αγνοία του) το πρωί της ίδιας ημέρας, και σε δέσμευση ότι τέτοια κατάργηση δεν θα ισχύσει.  Ναι αδέλφια! Το φορολογικό δώρο της 1^ης χρονιάς του μέτρου των αποδείξεων που έβαλε την εφορία μέσα με τα μπούνια πάνω από ενάνάμιση δις.  , δεν σας το πήραν πίσω χάρη στα περίφημα «κανάλια» και τη δύναμή τους απέναντι σε κάθε μορφής παχύδερμο.

Τα πανίσχυρα κανάλια από την  11^Η Ιουνίου που θα μπορούσε να ειπωθεί και  ως 11^η Σεπτεμβρίου του Τύπου ΣΙΩΠΗΣΑΝ ΕΙΣ ΕΝΔΕΙΞΗ «ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ» στο πληγέν από αεροσκάφη του Κομανέτση,  Στρουμφοχωριό υψηλής διαθεσιμότητας! Οι κάτοικοί του όπως και οι συγγενείς των περισσοτέρων από 100  επιβατών πλοίου που πήρε φωτιά μεσοπέλαγα και είχαν ευκαιρία τηλεοπτικής ενημέρωσης ΜΟΝΟ από τον 902 τέρμα αριστερά χρωστούν υψηλή ευγνωμοσύνη στην σταλινική ΕΣΗΕΑ …!  

ΥΓ3 Τι ποσοστό από τους 1000 κατοίκους του υπό κατασκευή νέου στρουμφοχωριού θα προέρχεται από μεταδημότευση κατοίκων του παλαιού οι οποίοι θα πάνε στην «τηλεοπτική ξενιτειά» με την αποζημίωση στην τσέπη???