Μέσα σ’ όλη την πολιτική αναμπουμπούλα με το κλείσιμο της ΕΡΤ και την εσωτερική κατάρρευση της Τρικομματικής και τη γενική συσκότιση/black-out που αποφάσισαν και υλοποίησαν με εξαιρετική επιτυχία οι συνδικαλιστικές ενώσεις των δημοσιογράφων, «χάθηκαν» πολλές ειδήσεις. Ή, μάλλον, επειδή δυστυχώς (θα ‘λεγαν οι εξουσιαστές πολιτικοί και συνδικαλιστικοί άρχοντες) στην Ελλάδα του 2013 δεν επικρατεί αποτελεσματικός αυταρχισμός, οι ειδήσεις διέρρεαν μεν, δεν...................
μπορούσαν όμως να αναλυθούν και να σχολιασθούν και να συνειδητοποιηθούν όσο θα έπρεπε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εκτροχιασμός του τρένου των αποκρατικοποιήσεων. Μέσα σε λίγες μέρες είχαμε την απόλυτη αστοχία στη ΔΕΠΑ - όπου, όσο δεν υπήρχε μαύρο στην ενημέρωση, Κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ και διαρροές διαγκωνίζονταν ποιος θα βρίσει σκαιότερα ποιον: τους ασυνεπείς της Gazprom που άφησαν στα κρύα του λουτρού τον Πρωθυπουργό μας; Τους κακούς των Βρυξελλών που έπαιξαν γεωπολιτικά παιχνίδια εις βάρος του Μόσκοβου στην πλάτη τη δικιά μας; Τους πάνκακους της Ουάσιγκτον που έβαλαν τους κακούς των Βρυξελλών να παίζουν παιχνίδια; Ύστερα ανακοινώθηκε άμεση επαναπροκήρυξη. Ύστερα θυμήθηκαν ότι… χρειάζεται να επανέλθουν παίκτες σαν την Gazprom την οποία καθυβρίζαμε, συν να οργανωθεί «καλύτερα» ο διαγωνισμός, οπότε μήπως πάμε για φθινόπωρο;
Είχαμε επίσης τη λαμπρή επιτυχία διαχείρισης του «διαγωνισμού με ένα συμμετέχοντα» για τον ΔΕΣΦΑ. (Είναι ειδικότητα του ΤΑΙΠΕΔ οι διαγωνισμοί με έναν φιναλίστ: ΟΠΑΠ, Κασσιόπη…). Εδώ, η αρχική διάχυση πληροφόρησης μιλούσε για non-compliant πρόταση ή/και για τίμημα χαμηλότερο εκείνου που είχαν προδιαγράψει ως ελάχιστο οι σύμβουλοι. Όμως βγήκαν -εν συσκοτίσει- οι άνθρωποι της SOCAR, οι Αζέροι που έφερε παρακαλετά στον διαγωνισμό το δίδυμο Αβραμόπουλου-Σαμαρά από το Μπακού, και ευχαρίστησαν θερμά για την επιτυχή κατάληξη διαγωνισμού. Άντε να δούμε πού θα βγει τώρα το πράγμα…
Ακόμη πιο λαμπρή η επιτυχία στην έκβαση του διαγωνισμού για τον ΟΠΑΠ. Εδώ, η συσκότιση της περασμένης εβδομάδας κάλυψε «απλώς» το ότι οι άνθρωποι της ΕΜΜΑ DELTA που τον κέρδισαν (μη βιαστείτε να φωνάζετε «Μελισσανίδης»! - όχι από σεβασμό επειδή ο Μ. πατήρ ανεκηρύχθη από το ΕΒΕΑ επιχειρηματίας της χρονιάς, αλλά επειδή ο Μ. υιός, που μετέχει στην ΕΜΜΑ, είναι όλο και πιο μειοψηφικός εν μέσω Τσέχων, Ρώσων και Σλοβάκων στο σχήμα) δεν αντέχουν το πλέγμα εξάρτησης του ΟΠΑΠ από INTERALOT και Σία, όπως το ανακαλύπτουν επί τόπου. Οπότε…
Επειδή, δε, μιλούμε για τους διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ με τον ένα συμμετέχοντα, μην ξεχάσουμε ότι και της Κέρκυρας η Κασσιόπη, που περιήλθε στην NCH Capital, εμφάνισε ένα προβληματάκι! Τι; Α, απόφαση του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ βρήκε προβληματική την εκχώρηση μέρους της έκτασης που αποτελεί ναυτικό οχυρό. Δηλαδή; Δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ είχε αναλάβει/δεσμευθεί να δώσει άλλο τμήμα γης για να μετεγκατασταθεί (λόγοι εθνικής ασφάλειας κοκ) ναυτικό οχυρό, που δέσποζε στην περιοχή παραχώρησης. Αλλά… αμέλησε να συνεννοηθεί με το ΑΝΣ - τι είναι αυτό; οι ναυταίοι...- οπότε προέκυψε μπλοκάρισμα.
Όλες αυτές οι συσσωρευμένες επιτυχίες, που επιστέγασμα έχουν την πάντα χαρωπή παρουσία του τωρινού επικεφαλής του Ταμείου Στέλιου Σταυρίδη στα πάντα πρόθυμα media, μας οδηγούν σε μια βαθύτατα αντεθνική πρόταση. Αν -λέμε: ΑΝ- η ιστορία με τις αποκρατικοποιήσεις των 50 ή των 15 ή των 12 δισ. (η γνωστή κολοκυθιά) συνεχίζει να έχει νόημα, ας μην περιμένουμε ως Ελλάδα να διαβάσει η Τρόικα κάποια μνημονιακή δέσμευση, ότι άμα το ΤΑΙΠΕΔ δεν μπορεί να προχωρήσει, η διοίκησή του περιέρχεται στους δανειστές. Θα ήταν πολιτικά αυτοτραυματιστική μια τέτοια εξέλιξη, να μάθουμε αύριο ότι οι Γερμανοί της Treuhand, που έκαναν την ενσωμάτωση της Ανατολικής Γερμανίας στη Δύση αναλαμβάνουν τώρα τα δικά μας. Και ας αναγνωρίσουμε την αποτυχία μας -συλλογική- στο να δώσουμε το πηδάλιο του ΤΑΙΠΕΔ σε κάτι άλλο πλην Μητρόπουλων/Κουκιάδηδων/Ζωηρών ή Σταυρίδηδων, σε κάτι δηλαδή που να μπορεί και να θέλει να μιλάει με το τέρας το οποίο ονομάζεται «αγορά».
(Γιατί αυτό είναι που έλειψε και συνεχίζει να λείπει από το ΤΑΙΠΕΔ: μιλάει με όλους στην πολιτική νομενκλατούρα, μιλάει με τους συμβούλους -αχ! οι σύμβουλοι!- μιλάει με τα media, όχι όμως -ΟΧΙ!- με την αγορά. Γι' αυτό και πάει από αποτυχία σε αποτυχία).
Αν πρέπει να είναι ξένοι, ας είναι ξένοι. Αν γίνεται να μην είναι Γερμανοί, καλύτερα: τίποτε σε Κινέζους π.χ.; Όμως… ας προλάβουμε να τη ζητήσουμε εμείς, πριν μας φορέσουν απέξω την αναδιάρθρωση λογικής του ΤΑΙΠΕΔ.