Πώς θα πάμε σε εκλογές …

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Ας σταματήσει αυτή η κακόγουστη παράσταση θεατρίνων του πολιτικού συστήματος! Ας σταματήσει η παραπληροφόρηση και η ύβρις των Συγκυβερνητών και της προπαγάνδας τους, προς τους πολίτες που δεν είναι μαλάκες και δεν έχουν λόγο να παριστάνουν τον μαλάκα! Η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς προς γενικές εκλογές, με απόφαση των Συγκυβερνητών και υπό την επιτροπεία της τρόικας, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι ένα........
κακόγουστο και ανήθικο default story.
Όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες και η σκηνοθετημένη πρόκληση ενδοκυβερνητικής κρίσης με αφορμή τον πρωθυπουργικό χειρισμό στην υπόθεση αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ - με το αιφνίδιο και καταδήλως εκτός συνταγματικής τάξεως κλείσιμό της - διαμορφώνουν κοινή γνώμη και πολιτικό περιβάλλον στο εσωτερικό και εξωτερικό για διάλυση της βουλής με επίκληση της παραγράφου 2 του άρθρου 41 του Συντάγματος.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα κληθεί να διαλύσει την βουλή, με πρόταση της κυβέρνησης, προκειμένου να αντιμετωπισθεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Και αυτό θα ορισθεί ως: εκλογές για να στηρίξει ο λαός με την ψήφο του τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν όρο επανίδρυσης του κράτους και ικανοποίησης της δέσμευσης «πάση θυσία στο Ευρώ».  «Εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας», δηλαδή!
Η συνέχιση και διεύρυνση των μεταρρυθμίσεων, με άλλα λόγια, θα είναι το πρόσχημα για να στηθούν ξανά κάλπες στην Ελλάδα, τις οποίες δήθεν κανείς δεν θέλει και τάχαμου όλοι αποστρέφονται, καθώς, όπως υποστηρίζουν, θα καταστρέψουν το success story της Συγκυβέρνησης!!! Το κλίμα έχει ήδη διαμορφωθεί, ενώ η υποκρισία και τα καραγκιοζιλίκια περισσεύουν: Υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων επί της ουσίας και της διαδικασίας των (νεοφιλελεύθερων) μεταρρυθμίσεων και ως εκ τούτου μπλοκάρει το κυβερνητικό έργο και δεν ευδοκιμεί το πρόγραμμα της τρόικας για προσαρμογή της Ελλάδας στην ΟΝΕ και παραμονή της στην ευρωζώνη - θα συμφωνήσουν όλοι στο τέλος, το οποίο βρίσκεται ήδη πάρα πολύ κοντά!  
Πώς επιλύεται δημοκρατικά αυτό το πρόβλημα κυβερνητικής δυσλειτουργίας ενός Μεγάλου Συνασπισμού κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς; Δια των εκλογών, θα αποφανθούν στο τέλος, και αφού πρώτα έχουν εξευτελίσει εντελώς τους θεσμούς και το «πνεύμα» των Κυβερνητικών Συνασπισμών.
Η απίθανη αποκοτιά με την ΕΡΤ, αποτέλεσε την μαμή των εκλογών, ένα εμφατικό πρόσχημα, ένα ελεεινό, τυχοδιωκτικό πολιτικώς τέχνασμα, για να καλυφθεί η δραματική αλήθεια, η αντικειμενική πραγματικότητα, που οδηγεί αναγκαστικά και αναπόδραστα σε εκλογές ή επιβολή τυπικής μορφής δικτατορίας στην Ελλάδα.
Και αυτή είναι μια και μοναδική: η στρατηγική της τρόικας για την προσαρμογή της Ελλάδας στην ΟΝΕ, με εσωτερική υποτίμηση, απέτυχε, ενώ ολόκληρο τα πρόγραμμα στο οποίο συμφώνησαν Τρόικα-Συγκυβέρνηση βρίσκεται πλέον στον αέρα.  Ένα άλλο, διαφορετικό σχέδιο επεξεργάζονται πλέον οι αποφασιστικοί παράγοντες της τρόικας, το οποίο δεν μπορεί παρά να κριθεί μετά από εκλογές ή μια σχετικά σύντομη χούντα με κοινοβουλευτικό προσωπείο. Αν οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δεν δεχτούν τη λύση της «χούντας» θα πρέπει να υποστούν την βάσανο των εκλογών. Σοφόν το σαφές ή σαφές το σοφόν;  Αποφασίστε, εσείς που δήθεν ή πράγματι δεν καταλαβαίνατε τί έγραφα τόσα χρόνια, ή σας ερέθιζε το σύμπλεγμα το ύφος της γραφής μου ή η κονστρουκτιβιστική μορφή της αφήγησης μου!
Ο κ. Σαμαράς τα είπε ήδη με τα δικά του λαϊκιστικά λόγια, σαν να βγήκαν από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του κυβερνητικού αυταρχισμού: «πολλές φορές επιχειρήθηκε στο παρελθόν να αλλάξει εν λειτουργία η ΕΡΤ και ποτέ δεν έγινε το παραμικρό, γιατί ήταν όλα ήταν προστατευμένα και πολύ καλά σκεπασμένα. Το κάστρο των βολεμένων έμενε άθικτο να θυμίζει ότι οι θυσίες δεν είναι για όλους. Αυτό ερχόμαστε να ανατρέψουμε, γιατί είναι σωστό και δίκαιο. Το επιλέξαμε, γιατί θα ήταν κραυγαλέα αδικία να κάναμε ο,τιδήποτε άλλο. Δεν μπορούμε να απαιτούμε θυσίες από άλλους, όταν δεν μπορούμε να ακουμπήσουμε τους βολεμένους. Λοιπόν εμείς το τολμήσαμε. Είναι υποκρισία να μας λένε να κάνουμε πίσω, αλλά να κάναμε περικοπές στο δημόσιο. Υπογράψαμε και οι τρεις μαζί τις απολύσεις. Να τους κόβαμε από αλλού; Και όχι από την αμαρτωλή ΕΡΤ; Θα ήταν άδικο. Το ζητούμενο είναι οι μεταρρυθμίσεις και χρειάζονται τη στήριξη του λαού. Πρέπει να πέσουν τα κάστρα των βολεμένων. Και χρειάζεται σχέδιο και όραμα».
Με αυτή τη θέση ο κ. Σαμαράς θα βαδίσει ταχύτατα προς γενικές εκλογές, προκαλώντας διάλυση της βουλής, καθώς τυπική χούντα δεν θα επιθυμούσε αυτή τη στιγμή η τρόικα.  «Το ζητούμενο είναι οι μεταρρυθμίσεις και χρειάζονται τη στήριξη του λαού. Πρέπει να πέσουν τα κάστρα των βολεμένων. Και χρειάζεται σχέδιο και όραμα», το οποίο θα αποτελέσει το νέο προεκλογικό σύνθημα της δεξιάς και κεντρικό στοιχείο της Πρότασης Διάλυσης της Βουλής, προς τον Π.τ.Δ!
Η πολιτικοοικονομική πενία, σεβαστέ μου αναγνώστη, κατάπτυστες «τέχνας» κατεργάζεται, εκεί όπου ο πολιτικαντισμός βασιλεύει προφασιζόμενος τον αντι-λαϊκισμό.  Έτσι πορεύονται οι ακροδεξιοί και όλοι όσοι πολιτεύονται με αυταρχικό, ακροδεξιό ταπεραμέντο, που εμφανίζεται  ως παρα- ιστορική φάρσα με εικονικό αντίπαλο τον αυταρχικό «σοσιαλισμό». Στο σημείο αυτό επικοινωνεί αρμονικά ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός με τον σταλινισμό. Δυστυχώς, το «έργο» αυτό, έχει παιχτεί πολλές φορές προηγουμένως καί στην ελληνική, όπως καί στην παγκόσμια ιστορία. Είναι τραγωδία εθνικών διαστάσεων να παρατηρεί κανείς την επανάληψη αυτής της διαστροφής της δημοκρατίας και του κοινωνικού φιλελευθερισμού, με ακροδεξιά αφήγηση σήμερα στην Ελλάδα. Είναι το πρελούδιο μιας μείζονος εθνικής τραγωδίας αυτή η φάρσα! Όχι φυσικά οι εκλογές, αλλά η φάρσα που οδηγεί στις ερχόμενες εκλογές.

Υστερόγραφο: Και μια και μιλάμε για εκλογές, θα ήθελα να σχολιάσω αρνητικά την χθεσινή προεκλογική εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο Σύνταγμα. Ήταν μια εμφάνιση μάλλον ξένη υφολογικά και ως συνολικός λόγος από αυτό που έχει ανάγκη, κατά την άποψή μου, η σύγχρονη αριστερά. Δεν με ενόχλησε τόσο το περιεχόμενο, αυτό καθ΄ εαυτό, της ομιλίας του, όσο το ύφος του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ , το οποίο παρέπεμπε ευθέως σε εκείνο του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό αποτελεί επίσης ένα είδος ιστορικής φάρσας, δυστυχώς. Όχι, αυτό δεν είναι ύφος ηγέτη μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα και το ύφος – όχι το στυλάκι, αλλά το ύφος, η γενική μορφή – είναι πολύ σημαντικότερο από το κείμενο της ομιλίας ενός πολιτικού ηγέτη. Αν αγαπητέ κύριε Τσίπρα, επιθυμείς μια εναλλακτική πρωθυπουργία για την Ελλάδα, άλλαξε πρώτα και αμέσως αυτό το ανατριχιαστικά παλαιοκομματικό, με παρωχημένα επίσης Κομμουνιστικοσυνδικαλιστικά στοιχεία, ύφος. Η νέα αριστερά δεν μπορεί να δομείται – δεν είναι δυνατόν να δομηθεί, ως εναλλακτική μορφή ηγεμονίας και διακυβέρνησης - στο ύφος της παλαιάς και μάλιστα σε μια ιστορική φάρσα αυτής!