Πριν μια εβδομάδα περίπου , με αφορμή την ενδοκυβερνητική
κόντρα για την αναμόρφωση της ΕΡΤ, γράφαμε από αυτές εδώ τις στήλες ότι ΠΑΣΟΚ
και ΔΗΜΑΡ, άσχετα από την αιτία ( δηλαδή το θέμα ΕΡΤ) έχουν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία
να βρουν σημείο επαφής και να προχωρήσουν ακόμα και σε κοινό εκλογικό σχήμα.
Επισημαίναμε ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης θα πρέπει τώρα , που αντικειμενικά,
με το ζήτημα της ΕΡΤ « ηλθαν πιο κοντά» , να καθησουν να δουν πιο ......σοβαρα τις πιθανότητες
συνεργασίας τους.
Συνεργασίας που ως τώρα
απέρριπταν και οι δυο , με διαφορετικά σκεπτικά, όχι όμως ιδιαίτερα πειστικά.
Θα έλεγα πως οι «δικαιολογίες» που ανέφεραν και
οι δυο πλευρές , για να μην προχωρήσει η συνεργασία τους , εκλογική αρχικά, μάλλον
δεν μπορούσαν αν σταθούν με πολιτική λογική. Θα έλεγε κανείς ότι είναι μάλλον δικαιολογίες
που βασίζονται σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, προσωπικές αντιπαραθέσεις αλλά και πιέσεις
στελεχών και των δυο πολίτικών αρχηγών.
Η σύγκρουση για την
ΕΡΤ και η πιθανότητα για άμεσες εκλογές ( όταν γράφονται αυτές οι γραμμές είναι
σε εξέλιξη η συνάντηση στο Μ. Μαξίμου) ξεπέρασε μαθαίνω όλα τα εμπόδια και τα πράγματα
προχώρησαν παρά πολύ γρήγορα.
Στελέχη και των δυο πλευρών,
και των δυο κόμματων , αναφέρουν ότι τα πράγματα προχώρησαν τρέχοντας αυτές τις
πέντε έξι μέρες.
« Έτρεξε πολύ νερό
στο αυλάκι της συνεργασίας και παρέσυρε πολύ-πολύ γρήγορα δεκάδες μικρά και μεγάλα
εμπόδια που υπήρχαν στην πορεία για την συνεργασία», μου έλεγε χθες χαρακτηριστικά
στέλεχος του ΠΑΣΟΚ . Και για να δείτε πόσο
έχουν αλλάξει τα πράγματα , οφείλω να σας πω ότι το ίδιο στέλεχος , όταν έγραφα
την προηγούμενη εβδομάδα «γι αυτή την ευκαιρία για τους δυο αρχηγούς», με email του
με είχε περίπου ειρηνευθεί, λέγοντας μου ότι παραγνωρίζω πολλά πράγματα και ότι
υπάρχουν τεράστιες διαφορές…
Τώρα λοιπόν φαίνεται
ότι έχουν προχωρήσει πολύ τα πράγματα. Σε επίπεδο ηγετικών ομάδων πάντως των
δυο κόμματων. Και έχει την σημασία του κάτι τέτοιο, γιατί κανείς δεν γνωρίζει
ποιες θα είναι οι αντιδράσεις των οργανωμένων μηχανισμών τους Και κυρίως της ΔΗΜΑΡ
, όπου ένα τουλάχιστον τμήμα της δεν θέλει καν να ακούσει για τέτοια συνεργασία
, που « θα οδηγήσει το κόμμα στην δεξιά σοσιαλδημοκρατία και αλλά παρόμοιε».
Βέβαια, οι συνθήκες
και οι εξελίξεις μπορεί να αλλάζουν πολλά
πράγματα, όμως αυτό μένει να αποδειχθεί.
Πάντως μαθαίνω ότι ήδη στις συζητήσεις σε αρκετά
υψηλό επίπεδο, μελετούν τους τρόπους συνεργασίας σε πρώτη φάση στις επόμενες εκλογές, ακόμα και
αν αυτές γίνουν άμεσα. Και στο μυαλό τους όπως λένε , έχουν την πιθανότητα συνεργασίας
υπό την μορφή μετώπου η ακόμα και πολυτασικου κόμματος της κεντροδεξιάς.
Βέβαια, δεν είναι εύκολα
όλα αυτά. Πάντως οι εξελίξεις και τα δεδομένα
στην κοινωνία, ξεπερνούν όχι μόνον τα όσα σήμερα υπάρχουν αλλά και αντιρρήσεις,
ιδεολογικές και άλλες αγκυλώσεις, προσωπικές στρατηγικές και αλλά.
Το σίγουρο είναι ότι
η κρίση με την ΕΡΤ, καθώς και ο φόβος εκλογικής
καθίζησης , κάτω από την πίεση διληματικού χαρακτήρα εκλογών, έφερε πολύ κοντά τα
δυο κόμματα, που «αναγκάστηκα» σε πρώτη φάση
άρχισαν να συζητούν κάτι που ως τώρα απέρριπταν ( ιδίως η ΔΗΜΑΡ). Που θα καταλήξει
η όλη συζήτηση , είναι ίσως νωρίς να το πει ακόμα.
Όμως το ότι ήδη κάποιοι
βάζουν στο τραπέζι, ονόματα πιθανών επικεφαλής (έστω προσωρινά και εκλογικά ) αυτού
του σχήματος δείχνει ότι όλα είναι ανοιχτό.
Ίσως κατάλαβαν ότι η
χώρα έχει ανάγκη ενός ισχυρού κεντροαριστερού πόλου. Ενός Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος,
δυτικού τύπου.