Φορολογήστε και τις μέρες ηλιοφάνειας…

Γράφει ο Χάρης Μπεκιάρης

Μπήκε ή άνοιξη και σιγά σιγά σβήνουν τζάκια, σόμπες, καλοριφέρ, κλιματιστικά, αερόθερμα, θερμοπομποί, λάμπες πετρελαίου, καμινέτα και μαγκάλια… Όσοι βρίσκονται στην ελίτ των καλοριφέρ, θα ελεγχθούν για παράνομο πλουτισμό… Βρήκες.......
λεφτά για πετρέλαιο; Πόθεν έσχες;
Οι πετρελαϊκές, όπου να’ ναι θα ζητήσουν να φορολογηθούν οι μέρες ηλιοφάνειας, για να ισοσκελιστεί η φετινή ζημιά στο χώρο της θέρμανσης. Για καύσιμα κίνησης ούτε λόγος, ο περισσότερος κόσμος έχει κλειδώσει το ΙΧ, δεν πάει σχεδόν πουθενά και έτσι δεν αφήνει ΦΠΑ ούτε εκεί που θα πήγαινε καταναλώνοντας έναν καφέ, ένα φαγητό, οτιδήποτε. Ο τελευταίος μαθητής μιας τάξης Γυμνασίου θα το καταλάβαινε, ούτε καν ο «πρωτοετής Οικονομικών» που επικαλούνταν όλοι προεκλογικά όταν περιέγραφαν το τότε «αυτονόητο».
Επίδομα θέρμανσης; Μάλλον, ακριβέστερα, επίδομα πετρελαίου αποκλειστικά… Το να δώσεις επίδομα πανάκριβου και αναλώσιμου πετρελαίου 300-400€ σε κάποιον που συνολικά χρειάζεται για πετρέλαιο πάνω από 2.000€, τη στιγμή που ήδη έχει απλήρωτο ρεύμα, νερό, ασφαλιστικό ταμείο, δίδακτρα παιδιών, ασφάλεια αυτοκινήτου, ζεσταίνεται με μη πιστοποιημένη ξυλόσομπα πετώντας μέσα ακόμα και τα σκουπίδια του και έχει ξεχάσει τι θα πει ακόμα και βόλτα για έναν καφέ, είναι σταγόνα στον ωκεανό. Γιατί να μην του τα δώσεις για μια οικολογική σόμπα φθηνού pellet; Το επίδομα πετρελαίου μοιάζει περισσότερο με έμμεση ευνοϊκή επιχορήγηση προς τους εμπόρους πετρελαιοειδών.
Ο νόμος Παπακωνσταντίνου (Υ.Π.Ε.Κ.Α. 2011), απελευθέρωσε την καύση βιομάζας (ξύλο, πέλετ κλπ) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Δεν έδωσε όμως κανένα κίνητρο στροφής στις σχετικές Α.Π.Ε. με αποτέλεσμα σήμερα ο κόσμος να καίει μόνο συμβατικά τζάκια και σόμπες με τις γνωστές συνέπειες, καρκινογόνοι ρύποι, οικολογική καταστροφή, λαθρεμπόριο ξύλων, παράνομη υλοτομία, μαύρες εισαγωγές από γειτονικές χώρες. Από την άλλη πλευρά, μια Ε.Ε. που κοιμάται όρθια, παρόλο που η ίδια έχει θεσπίσει την περιβαλλοντική νομοθεσία, τα όρια και τους κανονισμούς… Αυτό που γίνεται, λοιπόν, στον τομέα των καυσίμων, είναι εθνική ντροπή και πολιτική απερισκεψία, με αλόγιστες κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες που ήδη φαίνονται.
Στην Ελλάδα μάλλον χρειάζεται μόνο ένας νέος νόμος. Κάθε πολιτικός, μόλις εκλεγεί, να μυείται στην κοινωνική αντίληψη συγκατοικώντας για μια εβδομάδα με μια οικογένεια που δεν τα βγάζει πέρα. Ο κόσμος αναγνωρίζει την πολιτική προσπάθεια συμμαζέματος που γίνεται. Όμως κάποιοι νευραλγικοί τομείς, όπως ο τομέας των καυσίμων και ειδικά της θέρμανσης, ή του ρεύματος, είναι τόσο ευαίσθητοι που μπροστά του όλα τα άλλα είναι παραμύθια και αποδεικνύουν πολιτική μετριότητα, ασχετοσύνη και το χειρότερο, κοινωνικό αυτισμό.
Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό αποτελείται, δυστυχώς σε μεγάλο ποσοστό, από άσχετους που δεν έχουν ιδέα από κοινωνία, και από μια Τρόικα που είναι αδύνατο να γνωρίζει τη βάση και τις δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας, όταν δε θέλουν να την ξέρουν οι ίδιοι οι Έλληνες πολιτικοί. Επί 30 χρόνια «δεν ήξεραν»πού τα δίνουν και πού καταλήγουν, τώρα γιατί να «ξέρουν» από πού τα ζητάνε;
Χρειάζεται μια άμεση κοινωνική στροφή με πολιτικές πρωτοβουλίες διόρθωσης των αδικιών. Να μη βγαίνουμε έξω, ναι, να περιορίσουμε τους καφέδες, ναι, να μάθουμε να χρησιμοποιούμε συγκοινωνία, ναι, να ζητάμε αποδείξεις, ναι, να θυμηθούμε διακοπές χωρίς να ταΐζουμε κάθε μέρα το beach bar του κάθε νταβατζή, ναι, να μη φοροδιαφεύγουμε, ναι, οτιδήποτε οδηγεί σε συμμάζεμα κάθε ασυδοσίας γίνεται αποδεκτό. Δεν μπορεί, όμως, να ξεχνιούνται όσοι από πριν είχαν χαμηλό επίπεδο ζωής και στη νέα κατάσταση πεινάνε, δε σπουδάζουν τα παιδιά τους ή μένουν άστεγοι. Δεν μπορεί να αποτελεί είδος πολυτελείας η θέρμανση και το ρεύμα, το «κοινωνικό αγαθό θεμελιώδες» κατά μια παλιά, ξεχασμένη δήλωση.
Υπάρχει χρόνος τώρα που έσβησαν οι σόμπες, να επανέλθει η λογική για να ξαναγίνουμε χώρα τον επόμενο χειμώνα… Ειδάλλως, η συνεχώς εκπαιδευόμενη συνισταμένη των συνιστωσών θα πάρει τα κλειδιά και θα επαληθευθεί η κυκλική φάρσα της ιστορίας.