Μύθοι και συμπεράσματα από την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο

Του Πέτρου Τρουπιώτη
 
   Η οικονομική κρίση στην μεγαλόνησο που εξελίσσεται  στην χειρότερη, μετά την εισβολή του 1974, τραγωδία που έζησε η Κύπρος στην σύγχρονη ιστορία της κατέρριψε μια σειρά από μύθους με τους οποίους και οι κύπριοι αλλά και οι έλληνες «ζούσαμε» πολλά χρόνια Μύθους που καλλιεργούσαν αρκετά χρόνια και ιδιαίτερα τα δυο-τρία τελευταία ορισμένοι τα....... είχαν (και τα έχουν ακόμα) ως και κεντρικό   σύνθημα τους.
 Ας ξεκινήσουμε με τους Μύθους.
  ---Υπάρχει εναλλακτική λύση αλλά εμείς δεν την ψάχνουμε, ήταν η κυριότερη αιτίαση κατά των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια. Η κρίση στην Κύπρο απέδειξε ότι τελικά όχι δεν υπάρχει λύση έξω από τις δομές της Ένωσης αλλά κάθε λανθασμένη κίνηση καταλήγει σε χειρότερη εξέλιξη.
---Το όχι είναι μια «επαναστατική» και φιλολαϊκή  κίνηση και θα μας βοηθησει. Απεδείχθη ότι το όχι δεν αποτελεί αναγκαστικά μια «επαναστατική » κίνηση. Αντίθετα αν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες κινήσεις , αν δεν υπάρχει σχέδιο μπορεί να οδηγήσει σε πολύ χειρότερα αποτέλεσμα. Χρειάζεται δηλαδή μελέτη των δεδομένων και των επιλογών …
---Οι Ρώσοι ( και άλλοι όπως Κινέζοι) είναι έτοιμοι να μας «πνίξουν» στα ρούβλια αλλά εμείς δεν θέλουμε γιατί είμαστε δέσμιοι της Δύσης.
 Όπως τραγικά απεδείχθη, οι Ρώσοι όχι μόνον δεν άνοιξαν τους κρουνούς για να τρέξουν τα ρούβλια, αλλά αντίθετα οι στρόφιγγες έκλεισαν και έτσι προσγειώθηκαν ανώμαλα όλοι όσοι τόσα χρόνια καλλιεργούσαν Ρώσικους και άλλους μύθους.
 
  Ας δούμε τώρα ποια συμπεράσματα οφείλουμε , Έλληνες και Κύπριοι να βγάλουμε από την εξέλιξη της κρίσης στην Κύπρο.
 Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι θα πρέπει να έχει και σαφή εικόνα της δικής σου οικονομικής κατάστασης αλλά και να μην υποτιμάς την θέση των άλλων. Να μην κρίνεις τα πράγματα συναισθηματικά και να προετοιμάζεσαι για την χειρότερη λύση.
 Και βέβαια κυρίως να έχεις προετοιμαστεί πριν ξεκινήσεις οποιαδήποτε κίνηση. Πρέπει να είσαι έτοιμος με συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις, ακόμα και επώδυνες για την χώρα σου με στόχο να επιβάλλεις εσύ αυτά που θέλεις και όχι αυτά που οι άλλοι επιθυμούν. Γιατί σίγουρα οι άλλοι θα προωθήσουν μετρά χειρότερα και εκτός της πραγματικότητας της χωράς σου.
 Το θέμα αυτό απεδείχθη περίτρανα και στην ελληνική περίπτωση όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου πήγε χωρίς πρόγραμμα και προτάσεις και κυρίως λειτουργώντας συναισθηματικά αλλά και της Κύπρου όπου η κυβέρνηση Χριστόφια άφησε τα πράγματα στην τύχη τους και ο Ν Αναστασιάδης πήγε χωρίς πρόγραμμα και ελπίζοντας στην φιλική διάθεση των εταίρων….
Μόνον που τα πράγματα στις διεθνείς σχέσεις και ιδιαίτερα στις οικονομικές, δεν κινούνται με βάση το συναίσθημα. Έχουν συγκεκριμένους χρόνους και δεν μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση.
Χρειάζονται συγκεκριμένες, επεξεργασμένες και εφαρμόσιμες προτάσεις.
 Όσοι το καταλάβουν αυτό μπορεί να έχουν μεγάλες πιθανότητες για επιτυχία στα σχέδια τους. Όσοι τα αγνοήσουν απλώς θα σύρονται από τους άλλους , εταίρους τους η μη και μετά θα «κλαίνε την μοίρα τους « η θα τους φταίνε « οι ανά τον κόσμο κακοί» που βεβαιως « έχουν βάλει στο μάτι την ηρωική Ελλάδα» και αλλά παρόμοια…
 
 Το έχω από αυτές τις στήλες επισημάνει και άλλη φορά. Στην είσοδο της σχολής στελεχών της CIA αλλά και σε σημείο του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ , όπου ξεκινούν την θητεία τους οι νέοι διπλωμάτες υπάρχει ταμπέλα με την φράση « Δεν υπάρχουν φίλοι, μόνον συμφέροντα».
 Μήπως κάποτε θα πρέπει και εμείς να κατανοήσουμε πως αυτό το δόγμα πρέπει να εφαρμόσουμε στις διεθνείς μας σχέσεις;
 Είναι  ωμή μεν, αλήθεια δε….
ptroupiotis@yahoo.gr