Του Πέτρου Τρουπιώτη
“… από την άλλη μεριά η αίσθηση μου είναι ότι πρέπει
να ασχοληθεί το σύνολο της κυβέρνησης με τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα. Τα
καθημερινά προβλήματα είναι πάρα πολλά και γι αυτά δεν γίνεται συζήτηση».
Την επισήμανση αυτή κάνει
η κ Ντόρα Μπακογιαννη , σε συνέντευξη της την Κυριακή στο ΒΗΜΑ . Και η επισήμανση
της αυτή , δυστυχώς, είναι πολύ κρίσιμη και «μέσα στα πράγματα».
Γιατί ,είναι σαφές ότι
η χώρα αντιμετωπίζει μεγάλα ............προβλήματα που αφορούν συνολικά την επιβίωση της και
σωστά η κυβέρνηση ρίχνει το βάρος της στην αντιμετώπιση τους.
Όμως , κινδυνεύει κοιτώντας
μόνον τα μεγάλα και τα μελλοντικά, να χάσει την επαφή με το σήμερα , τα μεγάλα καθημερινά
προβλήματα τα οποία ανησυχούν τους πολίτες και στην συνέχεια να χάσει και αυτούς.
Και τότε , είναι σαφές
ότι θα τα χάσει όλα. Δεν θα μπορέσει να προωθήσει και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις
που είναι αναγκαίες για την επιβίωση της χώρας.
Είναι σαφές ότι αρκετά
μέλη του υπουργικού συμβουλίου , αλλά και άλλα στελέχη του κρατικού μηχανισμού
( γεν γραμματείς, διοικητές οργανισμών κλπ) δεν κινούνται ούτε με τις ταχύτητες
που θα έπρεπε , ούτε με φαντασία , ούτε λαμβάνουν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση
των καθημερινών προβλημάτων. Προβλημάτων που οφείλουν να τα αντιμετωπίζουν πριν
καν αρχίσουν να προκαλούν παρενέργειες. Προβλημάτων που πρέπει να προβλέπονται.
Και όχι να τρέχουν πίσω τους αφού ξεσπάσουν και προκαλέσουν τον θόρυβο και τις αντιδράσεις
Προφανώς αρκετοί γιατί
δεν είναι έτοιμοι να παίξουν τον ρόλο που τους αντιτέθηκε κάτω από τις συγκεκριμένες
‘επείγουσες» συνθήκες στην χωρά.
Άλλοι γιατί δεν έχουν
την δυνατότητα και την ικανότητα να ανταποκριθούν σε αυτά τα καθήκοντα Άλλοι γιατί προφανώς ζουν ακόμα στις περασμένες
δεκαετίες και κινούνται με αυτή την λογική, άλλοι γιατί ακόμα κινούνται έχοντας ως «μπούσουλα»
ιδεολογικές και άλλες αγκυλώσεις , οι οποίες τελικά δεν τους αφήνουν να δουν
την πραγματικότητα και να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
Όμως όλα αυτά τελικά
προκαλούν ένα είδος ασφυξίας στην κυβέρνηση. Δημιουργούν την εικόνα ότι ο κρατικός
μηχανισμός δεν ασχολείται με τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών που είναι πια
παρά πολλά και ιδιαίτερα πιεστικά.
Δίνουν την εντύπωση
πως ένα μέρος τουλάχιστον του κρατικού μηχανισμού «ζει στον κόσμο του».
Μόνον που ο μέσος πολίτης
ναι μεν ενδιαφέρεται για τα μεγάλα , τα σημαντικά και τα μακροπρόθεσμα , αλλά παράλληλα
θέλει να λύνονται τα καθημερινά προβλήματα του ,μικρά η μεγάλα. Εξάλλου με αυτά
ζει . Αυτά αντιμετωπίζει κάθε μέρα. Αυτά του δημιουργούν εμπόδια, προβλήματα
και ταλαιπωρίες στην καθημερινή του ζωή.
Έχει δίκιο λοιπόν η
κ Μπακογιαννη όταν λέει πως πρέπει οι υπουργοί να ασχοληθούν με τα καθημερινά προβλήματα
των πολιτών. Να δώσουν το μήνυμα ότι είναι εκεί για να λύνουν προβλήματα « εδώ και
τώρα» και όχι « αύριο και αργότερα». Να δείξουν ότι έχουν αίσθηση της πραγματικής
κατάστασης στην κοινωνία και των προβλημάτων των πολιτών. Να διώξουν έστω και αν
δεν μπορούν να λύσουν με μιας όλα τα προβλήματα , ότι ασχολούνται και με αυτά ,
ότι προσπαθούν.
Γιατί το αύριο μπορεί
να στηριχτεί μόνον αν υπάρχει το σήμερα…Τόσο απλά