Μια ξαφνική ησυχία απλώθηκε. Στην διπλανή παρέα οι συζητήσεις έσβησαν απότομα, ένας μάλιστα έμεινε με την μπουκιά μετέωρη πάνω στο πιρούνι, το στόμα μισάνοιχτο και το βλέμμα του πάνω στην τιβί , στον Στουρνάρα , τον υπουργό με το υποτυπώδες πηγούνι , τις μαύρες σακούλες στα μάτια και το κοντοκομμένο , σε..........
στυλ καρφάκια μαλλί, που είχε εκστομίσει εκείνα τα λόγια.
Και εγένετο νέος φορολογικός νόμος , ο δεύτερος μετά την
κατοχή της χώρας από τις τροϊκανικές δυνάμεις.
Οι μισθωτοί που τα άκουσαν έφριξαν, για την
σφοδρότητα και την ορμή που θα έπεφταν αυτά πάνω τους , αλλά με αναγνωρισμένη την δική τους αδυναμία
να αρθρώσουν λέξη ή πολύ περισσότερο να πράξουν κάτι ,την έφαγαν πάλι κανονικότατα.
Ο Τζονμπλακ, (
Γιάννης Μαυρογιάννης, ελληνιστή) ο επιχειρηματίας , ο αρωγός και των κομμάτων
που εναλλάσσονταν στην εξουσία , ο βασικός μέτοχος της μεταρρύθμισης του
καραμανλή του Βου , ο πρώτος τη τάξει στη λίστα λαγκαρντ…. έμεινε σιωπηλός, κυρίαρχος πάντα του εαυτού
του αλλά και αυτής της δήθεν νέας μεταρρύθμισης ,του δίκαιου φορολογικού όπως
οι υπάλληλοι του διατείνονταν … από την
άλλη, απλώς το διασκέδαζε τρομερά.
(συνεχίζεται)